Uتا به حال، گروه لندنی بار ایتالیا تا حدودی در هاله ای از ابهام قرار داشته است. سه نفر – نینا کریستانته، جزمی تاریک فهمی و سام فنتون – با زیبایی شناسی پست پانک مینیمالیست و حضور آنلاین گریزان خود، نام خود را در صحنه موسیقی آلترناتیو به دست آورده اند اما تاکنون اطلاعات کمی از زندگینامه به اشتراک گذاشته اند.

قبل از پیوستن به گروه، کریستانت تعدادی آهنگ پاپ لو-فای را با نام مستعار نینا ارائه کرد، در حالی که Fehmi و Fenton یک EP الهام گرفته از گرانج را با نام Double Virgo منتشر کردند. Bar Italia با هم صدایی را تولید می‌کند که به راک تجربی دهه 90 بازمی‌گردد، مانند Nurse. آخرین تک آهنگ آنها، پانکت، سه بیت خود را بین هر یک از اعضا تقسیم می کند و صدای اصلی گروه از آوازهای صیقلی نشده، احساسی و سازهای خش دار را به نمایش می گذارد.

هر دو آهنگ در اولین آلبوم تازه منتشر شده بار ایتالیا ظاهر می شوند. تریسی جینکه حول مضامین هویت آشفته و روابط ناپایدار می چرخد ​​و اضطراب وجودی ناشی از تلو تلو خوردن در جهان را بدون احساس تعلق بیان می کند. کریستانت در هیپنوتیزم Missus Morality می خواند: «رویاهایت را رها کن و به این سمت بیا، تو به جایی که هستی تعلق نداری». علیرغم بهترین تلاش گروه برای دوری از نورافکن، به نظر می رسد که زمان آنها در تاریکی ممکن است به زودی به پایان برسد.