ما عاشق جشن گرفتن سالگرد هستیم. حتی اگر هنرمند ارجمند پیشینی نتواند به دلیل 150 سالگی بزرگوار در آن شرکت کند.

آهنگساز نیکولای چرپنین (1873-1945) خوش شانس بود که شاگرد N. A. Rimsky-Korsakov و معلم S. S. Prokofiev و Yu. A. Shaporin بود. و همچنین به آشنایان I. F. Stravinsky و S. V. Rachmaninov ، دقیقاً همانطور که آنها یک مهاجر شدند.

نبوغ سرگئی واسیلیویچ، جشن مفصل در همه ژانرهای تولد 150 سالگی او در سال جاری، همتای او را تحت الشعاع قرار داد که از نظر استعداد و محبوبیت بسیار ساده تر، نیکولای نیکولایویچ چرپنین. آهنگساز که در سال 1921 روسیه شوروی را ترک کرد، عملاً با ما صدا نداشت.

با این حال، نام او در میان باله‌مان‌ها، یا بهتر است بگوییم، مورخان باله، به‌عنوان نویسنده موسیقی اجراهای افسانه‌ای پاریسی “فصول روسیه” توسط اس دیاگیلف “غرفه آرمیدا” (1907) و “نرگس و اکو” شناخته شده بود. ” (1911).

من از اولگا تومپاکووا، موسیقی شناس و خبره بیوگرافی چِرپنین، نقل قول می کنم: «مرکز خلاقیت چِرپنین از 16 باله تشکیل شده است. چرا حداقل یک سالگرد آهنگساز را به یاد نمی آوریم و در آن قرار نمی دهیم؟ در خود کشور باله تا به امروز؟ بدون پاسخ. و در سایر ژانرهای اصلی، میراث خلاقانه Cherepnin گسترده است. دو اپرا، بسیاری از آثار سمفونیک و اوراتوریو، گروه های مجلسی و غیره.

RNO به “پادشاهی مسحور شده” اشاره کرد

از اینکه بنیاد هریتیج دیاسپورای روسیه صد و پنجاهمین سالگرد نویسنده را، اگر نه به بزرگی راخمانینوف، اما جالب و قابل توجه، و مهمتر از همه، کمی اجرا شده، با گنجاندن آثار چِرپنین در برنامه مسکو به یاد آورد متشکریم. جشنواره سراسری روسیه “دیاسپورای روسیه: شهرها و چهره ها”.

در 10 مه، آثار کرال نیکولای چرپنین توسط گروه Intrada با موفقیت بزرگ در سالن راخمانینوف کنسرواتوار مسکو اجرا شد. و در 15 می ، دقیقاً در 150 سالگی قهرمان روز ، شبی از عاشقانه های Tcherepnin در سالن کوچک هنرستان برگزار شد.

بیشتر در مورد او. در مجموع، آهنگساز بیش از 100 رمان عاشقانه نوشت. یکی از سازمان دهندگان کنسرت، یک نوازنده پیانیست فوق العاده Ekaterina Ganelina، 20 رمان عاشقانه به اضافه دو دونوازی آوازی را انتخاب کرد. هیچ کدام نشنیده اند!

او در یک سخنرانی مقدماتی کوتاه توسط اولسیا بوبریک، موسیقی شناس، گفت: “می توانی بدانی که “من تو را خواهم بوسید”. اوه یادم اومد! داستانی کنایه آمیز و تأثیرگذار از I. A. Bunin “مشارکت مطلوب” که در آن یک هنرمند مسن سابق تئاترهای امپریال در یک کنسرت خیریه آواز می خواند “و با درخشش خاصی “من تو را می بوسم …”.

منتقد قدیمی که در ردیف جلو نشسته بود، در همان زمان با قهقهه ای قهقهه زد، سرش را چرخاند – خیلی واضح: متواضعانه، آنها می گویند، متشکرم، لطفاً نبوسید … “

اکاترینا گانلینا: “با هم برای آواز خواندن، احساس کردن، نفس کشیدن”

خوشبختانه، هر چهار خواننده ما جوان هستند و بدون اغراق، آنقدر خوش قیافه هستند که بوسه های آنها “ارزش زیادی دارد” – این قبلاً از نمایشنامه نویس A. N. Ostrovsky است.

در مورد سبک موسیقی عاشقانه های Tcherepnin ، دوباره اولگا تومپاکووا را نقل می کنم:

«در عاشقانه‌های چِرپنین، جاذبه‌ای به تصاویر گذشته، مشخصه آن دوران، و نوعی شرق‌شناسی وجود دارد. …. چنین ژانر عجیبی مانند “شعر همراه با موسیقی” ظاهر می شود. چرپنین که همیشه حواسش به متن بود، با تقویت آغاز «صوتی»، «موسیقی» در متن شاعرانه، توانست رنگ جدیدی برای عاشقانه های خود بیابد.

چنین برداشتی از کلمه، آهنگساز را به ویژه تفسیر خاصی از قسمت پیانو برانگیخت. همراهی پیانو در عاشقانه های Tcherepnin شخصیتی کاملاً ارکستری پیدا می کند (گاهی اوقات حتی یک نمایش سه خطی) ، با بازی تن و رنگ می درخشد و با ادغام با قسمت صدا ، گاهی اوقات جلوه های رنگی شگفت انگیزی ایجاد می کند. از این نظر می توان گفت که چرپنین در آهنگ های آوازی خود مسیر امپرسیونیسم موسیقی را دنبال کرد.

و اگر به روشی ساده، حتی اگر با احساسات نمی سوزد و با عمق غافلگیر می شود، اما موسیقی ملودیک قابل درک. بله، اغلب گویی ثانویه – شبیه به ریمسکی-کورساکوف، یا (کمی) به راخمانینوف، یا با لحنی واضح از دبوسی. گوش دادن آسان و دلپذیر است. درخشش برجسته قسمت پیانو هم برای اکاترینا گانلینا و هم برای همکار جوانش ماتوی شومکوف یک موفقیت کامل بود.

پیانیست ماتوی شومکوف برنده مسابقه برامز شد

ساختار برنامه را دوست داشتم. هر شرکت کننده دو بار با دو یا سه عاشقانه بیرون آمد، صداها متناوب بود، هیچ احساس یکنواختی وجود نداشت، که گاهی اوقات در گروه های لیدر انفرادی اتفاق می افتد. سوپرانو لادا مرکولیوا، میزانسن آلینا چرتاش، تنور یاروسلاو آبایموف و باریتون کنستانتین سوچکوف – هر چهار نفر تکنوازان تئاتر بولشوی هستند. دختران تمام وقت هستند و مردان دعوت می شوند.

همانطور که باید طبق نت، با سوپرانو شروع می کنم. علاوه بر این، لادا مرکولیوا همچنین جوانترین شرکت کننده، دانشجوی کنسرواتوار مسکو است. طراوت اصلی ترین ویژگی صدا، رفتار و ظاهر عاشقانه اوست. این او بود که عاشقانه معروف ادبی را به ابیات A. Maikov “من تو را می بوسم، اما می ترسم ماه ببیند” دریافت کرد. صدایش خیلی شیرین بود، مستقیم. و همچنین “Pansies” دوست داشتنی به آیات K. Balmont را به یاد دارم.

صدای آلینا چرتاش به احتمال زیاد نه یک میزانسن، بلکه یک کنترالتو نادر واقعی است. سیاه عمیق، آبدار، “باریتون” غیر منتظره در چنین دختر زنانه باریک. قدرت و زیبایی صدا را می توان در رمان عاشقانه مبتنی بر اشعار “پاییز” لیالچکین قدردانی کرد، اگرچه متن به طور کامل درک نشد. اما من “قصه احمقانه” را به آیات K. Balmont با ظرافت های ظریف و دیکشنری قابل فهم دوست داشتم.

ملکه پنیر و پنیر

تنور یاروسلاو آبایموف، از نظر جوانی لاغر، با تجربه ترین شرکت کننده در کنسرت. و به عنوان فارغ التحصیل از آکادمی هنرهای کر، علاوه بر اپرا، دارای رپرتوار کنسرت گسترده ای است. اما در نقش مجلسی بود که برای اولین بار او را شنیدم.

و باز هم متعجب شدم که چگونه شخصیت شرور اسپین پیتر کوینت از بریتن به نام The Turn of the Screw در اپرای نوایا در سال 2014 و چارلز برازنده جذاب، معشوق لیندا دی چامونی در اولین نمایش سال گذشته در صحنه مجلسی تئاتر بولشوی با تمبر کاملاً غنایی “Lemeshevsky” Abaimov در عاشقانه ها. من به ویژه به “برنده” به آیات V. Zhukovsky و “Tsarskoye Selo Lake” به آیات F. Tyutchev توجه خواهم کرد.

برعکس، باریتون کنستانتین سوچکوف، زمانی که او عضو برنامه اپرای جوانان بولشوی بود، بارها در شب های عاشقانه در سالن بتهوون تئاتر بولشوی شنیدم. در چند سال گذشته، کنستانتین از نظر آوازی و موسیقی به طرز چشمگیری رشد کرده است. اجرای او علاوه بر عبارات معنادار و یکنواختی علم صوت، با دیکشنری عالی تکمیل شد. به یاد دارم «قلبم را بردار» به ابیات A. Fet، تصنیف دراماتیک «Menisk» («منیسک غمگین، ماهیگیر مسن») تا ابیات مایکوف و آخرین «روز گذشت» به آیات A. Golenishchev-Kutuzov.

بگذارید بچه ها با ارواح صحبت کنند

این برنامه با دو دونوازی “بهار و پاییز” به آیات E. Baratynsky و F. Tyutchev تکمیل شد. سوپرانوی سبک صدای لادا مرکولوا کاملاً با کنترالتو آلینا چرتاش در تضاد بود. لذت آکوستیک از گوش دادن به چنین دو صدایی با هم! و هنگامی که به جای انگیزه پرشور راخمانینوف ، یک بارکارول محبت آمیز در خطوط شنیده شد “برف هنوز در مزارع سفید می شود” ، این باعث اعتراض نشد. از این گذشته ، بهار متفاوت است ، هر نویسنده ای خاص خود را دارد.

سالن کوچک هنرستان با وجود نام نیمه فراموش شده نویسنده و عدم حضور تکنوازان عنوان دار پر بود. آنها با نشاط واکنش نشان دادند، به گرمی کف زدند.

در کنار حرفه ای ها (نوازندگان، خواننده ها، منتقدان)، بخش قابل توجهی از شنوندگان، خانم هایی با ظاهر باهوش در سن بازنشستگی بودند که احتمالاً توسط تبلیغات کنسرت در کانال تلگرام مسکو آزاد، جایی که یک ثبت نام الکترونیکی ساده به عنوان یک بلیت عمل می کند، جذب می شوند. به رویدادها

تاتیانا الگینا

راستی: