Oدر دهه گذشته، بونگزیوه مابندلا، خواننده و ترانه‌سرا آفریقای جنوبی، موسیقی محلی خوسا را ​​بازسازی کرده است. اولین آلبوم او در سال 2012، Umlilo، یک تلاش تا حد زیادی آکوستیک بود، که ترکیبی از هارمونی‌های کرال مشتاق این ژانر با گیتار نواختن انگشتی و حس اساسی سوئینگ جاز بود. پنج سال بعد، در Mangaliso، او ریتم‌های الکترونیکی را معرفی کرد که در زیر اشعار او در مورد عشق و از دست دادن می‌تپید و آهنگ محبوب‌ترین آهنگ او تا به امروز، Ndokulandela را در رقص به راه انداخت. پس از درون نگری دلخراش Iimini 2020، amaXesha (یا The Times) به عنوان گسترده‌ترین و گسترده‌ترین رکورد خود تا به امروز، به انتهای دیگر مقیاس می‌رود. Mabandla در 14 آهنگ خود، اشعار Xhosa را با فضای الکترونیکی، ملودی مصنوعی پر از قلاب و سادگی آکوستیک ترکیب می کند.

آواز ظریف مابندلا که بر روی ملودی گیتار غم انگیز Sisahleleleni (i) باز می شود، به یک گروه کر سرود ساخته می شود که از طریق پردازش مصنوعی موج می زند. ترکیب آکوستیک و الکترونیک در Ukuthanda Wena برجسته ادامه می‌یابد، جایی که نواختن او از طریق یک ترکیب آرپژی می‌بافد و احساس Ndokulandela را برای اشاره به الکترونیک ملودیک تولیدکنندگانی مانند Bonobo ایجاد می‌کند.

کیفیت تعیین کننده آثار مابندلا صدای ملیسماتیک اوست. او که بین تنور هاسکی و فالستوی متبلور و متبلور می لغزد، به سبک های مختلف آوازی خود هدف می بخشد. بر روی تاثیرات سینت پاپ Hlala، عبارات کشدار او زیربنای اشتیاق یک عاشق برای ماندن است، در حالی که شیار رانندگی لیبالی با رده میانی پر گلوی او گالوانیزه شده است.

لحظاتی در amaXesha وجود دارد که او به راحتی از میان صداهایش می گذرد – از تصنیف آکوستیک اوبوخو باخو تا پدهای ارگ بزرگ Xesha (iii) – اما تا حد زیادی از شجاعت سبک او سود می برد. amaXesha دیگر تنها تفسیری از موسیقی محلی خوسا نیست، اما amaXesha موسیقی مابندلا را محکم در مسیر خود قرار می دهد، که قادر است سایه های سنت را به طور کامل به چیز دیگری تبدیل کند.

همچنین در این ماه

گروه جاز لهستانی EABS با کوارتت بداهه نوازی پاکستان همکاری می کند جاوبی در مجموعه سازهای در جستجوی فردای بهتر (آستیگماتیک رکوردها). ترکیب جاز روحانی با ملودی‌های راگا و دوبلاژ درام-تابلای رانندگی ثابت می‌کند که ترکیبی قدرتمند است که به طور محکم به سمت صحنه زنده زاویه دارد. دوتایی فنلاندی-نروژی-آذربایجانی یا توسیبا آلبوم جدید خود، Asap Inşallah (بیس عظیم) را منتشر می کنند، که محصولات الکترونیکی پرانرژی را با فالستوی زرق و برق دار زوزو زکریا می آمیزد و اشعاری برگرفته از شعر آذربایجان را می خواند. این یک جفت غیرمعمول است که مانند یک یافته مصنوعی و فولکلور دهه 80 به روز شده است. راک توآرگ تیناریون آخرین آلبوم خود را به نام آماتسو (گوه) می آورند که نقطه مشترک جالبی بین سازهای کانتری و ملودی های بی نظیر گیتار گروه پیدا می کند. نکات برجسته در پشتی استیل ملایم پدال Jayche Atarak، و همچنین دوبلینگ بانجو-گیتار در Kek Alghalm است.