نبچه‌های epo بسیار خشمگین هستند، اما تعداد کمی از خانواده‌ها تجارتی به اندازه مک‌فرین‌ها دارند. بابی خواننده جاز بیشتر به عنوان خواننده ترانه Don’t Worry, Be Happy شناخته می شود، اولین آهنگ a cappella که در جدول های ایالات متحده در صدر قرار گرفت. بیش از سه دهه بعد، دخترش مدیسون باتوم را بر عهده گرفت و دو EP فقط آوازی را منتشر کرد که صدای او را حلقه‌ای می‌کردند و لایه‌ای از صدای او را در یک ترکیب سبک سبک از روح و R&B قرار می‌دادند.

منصفانه است که بگوییم کار مک‌فرین جوان‌تر به‌طور قابل‌توجهی کمتر از تک آهنگی است که نام پدرش را ساخته است – آهنگی که به‌طور گسترده‌ای به عنوان یکی از آزاردهنده‌ترین آهنگ‌های تمام دوران شناخته می‌شود- با این حال، او غریبه نیست: در سال 2016، او اجرای سرود ملی در یک گردهمایی مبارزاتی هیلاری کلینتون در فضای مجازی با تمسخر مواجه شد.

مک‌فرین در اولین آلبوم خود، منظره‌های آوازی پیچیده‌اش را با بیت‌ها و ترکیب‌ها تکمیل می‌کند، و صدای زیبای او را با پس‌زمینه‌های با ذوق خاموش و اغلب مبهم شوم تطبیق می‌دهد. دور باشید (از من) گونه های ورزشی خانه پیانو. در جاهای دیگر اجمالی از پست داب استپ، گاسپل و الکترو پاپ وجود دارد. این اثر فوق‌العاده، اتمسفری – در مواقعی سوزن‌انگیز – و غیرقابل انکار خنک است. با این حال، او خود را از زیاده‌روی هنرمندان هم‌فکر از Greentea Peng تا KeiyaA متمایز نمی‌کند. به همان اندازه که من امیدوارم بتوانی مرا ببخشی ظریف و با سواد عمومی باشد، به نظر نمی رسد این مک فرین خاص برای همه جا حاضر شود.