Category: Fیا اکثر شرکای موسیقی مجلسی ، سال 2020 یک سال ناپیوسته است ، اما برای چند نفر – کسانی که اتاق آزاد دارند ، هیچ تعهد خانوادگی ندارند و توانایی تحمل بارگذاری نادرست ماشین ظرفشویی را ندارند – پوشش های نقره ای وجود دارد. در ماه مارس ، در روتردام ، سام آرمسترانگ نوازنده پیانوی با شریک خوانندگی سوپرانو خود ، کاتارین داین ، به دلیل آنچه که فکر می کردند چند هفته قرنطینه و تمرین باشد ، نقل مکان کرد. آن هفته ها به ماه تبدیل می شد و در آنها هر روز بر روی انتخاب آهنگهای فرانسوی زبان که در زمانهایی که زندگی را تغییر می دادند ، کار می کردند. نتیجه ثبت شده در ماه آگوست ، یک دیسک فوق العاده صیقل خورده و قابل تأمل است.
در مرکز آن اجرای درخشانی از چرخه آهنگ مسیان در سال 1937 وجود دارد که Poèmes pour Mi ، صدای Dain بلورین است اما در صورت لزوم قدرتمند است ، پیانوی آرمسترانگ بدون دردسر پیشران است. پیرامون این موضوع ، در یک تقارن دلپذیر ، آثاری از چهار آهنگساز دیگر وجود دارد. در آغاز و پایان دو ترانه قابل توجه از Kaija Saariaho وجود دارد: Parfum de l’instant 2002 ، پیانو حسی از حرکت در مقیاس بزرگ ، تقریبا زمین ساختی و Il Pleut 1986 را ایجاد می کند ، که در آن سهم آرمسترانگ برای انتخاب یک رنگ نزولی است. مقیاسی که از بالای صفحه کلید به پایین می رود ، یک اثر هیپنوتیزم کننده. دو آهنگ به یاد ماندنی ملودیک از Dutilleux وجود دارد ، که از یکی از آنها دیسک نام گرفته است ، و Lyric های Proses اولیه دبیسی ، پر از رفت و برگشت رمانتیک.
این دو آهنگ هستند که Messiaen را قاب می کنند و جذاب ترین آنها هستند. آنها توسط خود “می” ساخته می شوند: کلر دلبوس ، همسر اول مسیان ، نوازنده ویولون و آهنگساز که در سال 1949 پس از یک عمل جراحی دچار ضعف حافظه شد ، ساکت شد. او یک دهه بعد بر اثر آتروفی مغزی در یک خانه مراقبت درگذشت. چرخه ترانه های او L’âme en bourgeon (روح جوانه زده) که در هنگام بارداری با تنها فرزندشان ساخته شده است ، کلماتی را از مادرشوهر شاعرش تنظیم می کند که هنگام بارداری با مسیان نوشته شده است. در دو آهنگ کوچک و متمرکز تاریکی که داین و آرمسترانگ انتخاب می کنند ، هیچ یادداشتی به هدر نمی رود. در واقع ، به طور ایده آل این دیسک شامل تعداد بیشتری از دلبوس است – اما من مطمئن نیستم که چه چیزی برای فضا دادن فدای آن می شوم.
انتخاب دیگر این هفته است
بازتاب های اسلاونی (Pentatone) پیانیست فرار روس را به تصویر می کشد نلی آکوپیان-تامارینا در یک مراسم رسمیت در سالن ویگمور در سال 2009 زندگی کنید ، و این درست مثل دیسک برامس که او سه سال پیش منتشر کرد ، پرشور است. شدت و تمرکز درونی او در برنامه خود از مازورکاهای شوپن ، اثر ژاناژک در مه ها و قطعات کوتاه مدنر و لیادوف باعث می شود که همه چیز طلسم شود.
