منf آرون كپلند از نوشتن كنسرتو كلارینت خود برای بنی گودمن لذت می برد ، و این شانس نوشتن برای شبكه هاچینگز را دوست داشت. هاچینگز که عمدتاً با ساکسیفون همراه است ، موسیقی گروهی از جمله Sons of Kemet و Shabaka and the Ancestors را به لرزه درآورده است و قرار بود اواخر امسال آخر هفته را در باربیکان تدریس کند. اما در اینجا او در حال تماشای یک سالن خالی به عنوان بخشی از جشنواره آنلاین جاز EFG لندن ، در یک کنسرت Britten Sinfonia بود که وی را با کلارینت به نمایش گذاشت.

و هاچینگز در اجرای بداهه انفرادی که به دنبال اجرای پیچیده بهار خود از سه قطعه استراوینسکی برای تکنوازی کلارینت انجام شد ، به نوعی بازی خارق العاده کمک کرد. موسیقی به صورت مارپیچی به رقص همگام و پر از شکاف های کوچک تبدیل شد ، گویی در جستجوی شریک زندگی. پس از چند دقیقه ، جریان ناگهانی بود ، و در اطراف زمین مرکزی می چرخید ، گونه های هاچینگز در نمایش تکنیک تنفس دایره ای شکل می گرفت ، که در خلسه ها و هر کس دیگری در لبه صندلی خود ، هوای بادهای چوبی داشت.

Joy Farrall ، استاد سابق او ، با افتخار تماشای او بود. وی به عنوان کلارینت سینفونیا ، در آغاز بهار آپالاچی کپلند ، که در نسخه اصلی و لاغر بافت آن عصر آغاز شد ، لحن بی گناهی در چمنزارهای آزاد را تعیین کرد. در مورد کنسرتوی کپلند – همانطور که هاچینگز در یک گفتگوی مفید پیش ضبط شده با رهبر ارکستر جفری پاترسون گفت – این جاز نیست بلکه تأمل در آن است ، که یک نوازنده موسیقی جاز می تواند انیمیشن خود را به آن بیاورد. در مورد هاچینگز ، این اصرار مشتاقانه ای بود که جریان آسان حرکت اول را تضعیف می کرد ، یک کادنزا دارای روحیه ای کمی لکه دار بود و در پایان ، یک انرژی انحرافی داشت ، هاچینگز نت های عالی را مانند چالش ها بیرون می انداخت.

این لذت حتی در صفحه نمایش نیز ملموس بود: صدای پخش مستقیم باربیکان پر جنب و جوش است اما خیلی صیقلی نیست و عکس های دوربین آنقدر نزدیک است که اگر به زنده بودن آن شک دارید می توانید ساعت مچی هاچینگز را بررسی کنید.

• زنده از باربیکان تا 22 دسامبر ادامه دارد.