آاگرچه Smashing Pumpkins با مصنوعی غریبه نیست ، اما آنها همیشه یک گروه گیتار باقی مانده اند. و هنوز سیر، دومین آلبوم از سه چهارم ترکیب “کلاسیک” آنها در سال 2018 (دوباره بیسیست اصلی D’arcy Wretzky هنوز غایب است ، اگرچه خوشبختانه دیگر به دلیل جرایم مربوط به اسب در زندان نیست) ، بیلی کورگان را برای قلب تنظیم می کند از سال 1982 با یک مجموعه موسیقی پاپ مصنوعی کامل.

به طور معمول ، چنین تمایلی برای عبور از مرزهای ژانر قابل ستایش است ، اما سیر در بسیاری از سطوح صاف می افتد بافت های سرسبز زیاد است ، اما به سختی یک لحن به یادماندنی وجود دارد که تصمیم به انتشار آن را به عنوان یک آلبوم دوبل 72 دقیقه ای در نهایت تصمیم بگیرد.

از 20 آهنگ تلفنی اینجا ، 19 آهنگ در بهترین حالت غیر ضروری هستند ، در بدترین حالت فعالانه تحریک کننده هستند. آنو ساتانا (تند و تیز!) با صدای واضح ، گروه را مبهم درگیر می کند ، گرچه کورگان با خط اولش ، “آیا می دانستید من یک مرد تحت تعقیب هستم” ، آن را خراب می کند ، که مانند وضعیت بد شهرهای کوچک است سوراخ اتاق بار و در حالی که ناله او – هیچ روش خوبی برای توصیف آن وجود ندارد – صدا به طور کامل پرخاشگری عصبانی در بازی در 1993 حرفه ای بالا رویای سیامی، در اینجا فقط به نظر می رسد که در برابر مناظر صوتی ملایم تر قرار گرفته است. حتی آوازهای پشتوانه زنانه مكرراً چرخ دار گروه نیز نمی توانند این قرص خاص را شیرین كنند.