را افتتاح می کند ” Iolanta “را افتتاح می کند فصل تئاتر اپرا و باله نووسیبیرسک
فصل جدید تئاتر تئاتر اپرا و باله آکادمیک نووسیبیرسک با نمایش برتر اپرای “ایولانتا” افتتاح شد.
این نمایش قرار بود در ماه مه برگزار شود.
پیوتر ایلیچ چایکوفسکی آخرین اپرای خود را در سال 1891 نوشت ، نویسنده لیبرتو برادر او است آهنگساز مودست چایکوفسکی.
“ایولانتا” برای اولین بار در سال 1892 در تئاتر ماریینسکی به نمایش درآمد.
ایرکین گابیتوف نسخه صحنه ای جدیدی را ایجاد کرد. او تلاش کرد تا آن را به اثر اصلی نزدیک کند.
“اولین موسیقی ، اگر مردم موسیقی را درک کنند ، اگر متن را درک کنند ، احساسات از طریق متن مشخص می شوند. و متن همراه با این برنامه نیست ، می دانید که صداگذاری شده و به کلمه احساسی رنگ می بخشد. سپس همه روشن می شود. “
J < / span> رقص آز. این Broadway و West End است ، لیزا مینلی روی صندلی کاباره ، کلاه های بالای طلای A Chorus Line ، انگشتان کلیک کننده West Side Story ، رخت بست. یا آن؟ مستند جدید خدیفه وونگ ، ریشه کن ، نشان می دهد که تصویر محبوب جاز تاریخ واقعی یک شکل رقص از نژاد آفریقایی ، متولد برده و غرق در تجربه آمریکایی آفریقایی را پنهان می کند – از پیاده روی تا چارلستون تا لیندین – اما پس از آن تحت سلطه یک مجموعه ای از مردان سفیدپوست (معروف ترین باب باب است) که مراحل را کدگذاری کرده و نام خود را بر آنها نهاده اند.
ریشه کن کردن یک قطعه جذاب از تاریخ اجتماعی است – آیا فکر می کنید به رقص جاز علاقه مند هستید یا نه – این سلسله مراتب فرهنگی را زیر سال می برد و چرا وقتی رقص و هر شکل هنری دیگری از تاریخچه آن مهم است مهم است. وونگ ، که به عنوان یک رقاص در لندن آموزش دید ، می گوید: “در ساخت این فیلم ،” من فهمیدم که من تحصیلات رقصیده ای ندارم. ” در یک صحنه ، یک مصاحبه شونده او را به لیست “شش پدر بنیانگذار” رقص جاز می کشاند ، که جدا از کاترین دانهام ، رقاص پیشگام آمریکایی آفریقایی تبار ، همه سفیدپوست هستند. ملانی جورج معلم و طراح رقص گفت: “این یک لیست ناقص است.” “این لیستی است که دارای یک ذهنیت استعماری است.”
داستان ریشه کن شده از طریق رقص جوبا در جنوب حرکت می کند مزارع تا سالن رقص ساواوی هارلم ، یکی از اولین فضاهای عمومی یکپارچه در ایالات متحده ، که در آن رقص بسیار شدید بود ، کف زمین باید هر سه سال تعویض شود. این شامل جك كول ، طراح رقص مرلین مونرو و دبی آلن از Fame است كه توسط مادر پاتریک سوئیز ، پاتسی ، تنها معلم در تگزاس تدریس می شود و دانش آموزان سیاه پوست را در كنار سفید می برد. وونگ برجسته ترین رقصندگان سیاه پوست را که کمتر شناخته شده اند برجسته می کند ، از جمله جوجو اسمیت ، که مشاور رقص جان تراولتا در شنبه شب تب بود. و او چهره های برجسته ای را که از رقص باله و مدرن برای تعریف جاز روی صحنه آمده اند ، معرفی می کند: کول ، فوس ، مت ماتوکس ، اوژن لوئیس فاکوئیتو (AKA لوئیجی) و گاس جیوردانو – همه مردان کاریزماتیک ، متبحر و دارای تعالیم مشتاق.
این فیلم س interestingالات جالبی راجع به مالکیت ایجاد می کند ، از جمله این ایده که رقاصان اولیه فرم را رمزگذاری نمی کردند نه به این دلیل که فکرش را نکرده بودند ، بلکه به این دلیل که این خلاف مشاغل عمومی و عمومی بود. روحیه بداهه رقص خود. و شما را در نظر می گیرد تصرف فرهنگی. وونگ نمی گوید رقصنده های سفید نباید لیندی هاپ را یاد بگیرند: “اما آیا آنها تاریخ را تأیید می کنند؟ آیا آنها برای Black Lights Matter ایستاده اند؟ شما باید ببینید که چگونه آنها در سطح اجتماعی به جای سطح هنری کار می کنند. “
همانطور که یک رقصنده جوان ، وونگ 42 ساله هرگز علاقه خاصی به جاز وی که در کنزال ریسه ، شمال غربی لندن بزرگ شده بود ، از سه سالگی “یک سر باله” بود و بعداً در رقص معاصر آموزش دید. او شغل حرفه ای خود را کمبود فرصت یافت. او می گوید: “شرکت های معاصر واقعاً رقصنده های سیاه پوست نمی گرفتند.” “من نتوانستم خانه ای پیدا کنم.”
جراحت او را مجبور به ترک رقص کرد و پس از تحصیل در رشته بازیگری در نیویورک و لندن ، وونگ تصمیم گرفت که بتواند در پشت صحنه تأثیر بیشتری بگذارد. “من در هنگام ممیزی همیشه مجذوب افراد حاضر در پانل می شدم. شخصی که دارای کلیپ بورد است. فکر کردم ، می توانم در اینجا تغییر واقعی ایجاد کنم. من می توانم کسی باشم که افراد را استخدام می کند. ” او با یکی از دوستان خود یک شرکت تولیدی تاسیس کرد و در ادامه کار با آموختن ، جایگاه خود را به عنوان کارگردان پیدا کرد و ریشه کن کردن اولین فیلم بلند اوست. (او همچنین نمایشی را به کارگردانی ، زنان سیاه دوست با مردان سفیدپوست ، که اخیراً بیش از زوم برای حاشیه ادینبورگ اجرا کرده است ، کارگردانی کرده است.) = “contentUrl” alt = “خدیفه ونگ”. src = “https://i.guim.co.uk/img/media/a3c608d39a92b2145e278a95ee9b43fa2ff2711c/0_64_853_1216/master/853.jpg؟width=445&quality=85&auto=format&fit=max&s=b8b8bb08b8b8b8b8b8b8b08b08b8” +8b8b8b8b08b8b08b8 “+8b8b8b08b8” +58b8b8b8b8 “+8b8b8b8b08b8” b8b8b08b8 “b8b07b8b08b8” b8b08b8b8 “b8b08b8b8b08b8” b8b8b0b0b0b0b0b0b0b0b » “loading =” lazy “>
” انتظار نداشتم به چنین سفری بروم “… خدیفه وونگ. عکس: ریکاردو واکر
برای وونگ ، ساختن این فیلم خلا thoseهای تحصیلات او را پر کرده است. او می گوید: “من انتظار نداشتم که به چنین سفری بروم.” “این به من چیزهایی در مورد خودم یاد داد. مونسل دوردن ، كه در دانشگاه كالیفرنیای جنوبی هیپ هاپ تدریس می كند ، در مورد تعصب درونی افراد سیاه پوست صحبت كرد ، بنابراین آنها هیپ هاپ یا جاز را رقص واقعی نمی دانند ، اما آنها برای باله و معاصر ارزش زیادی قائل هستند ، كه البته در شروع من بود! این آموزش رقص من بود. اینکه کسی شما را وادار کند با تعصبی که در مورد فرهنگ خود دارید روبرو شوید ، این مسئله مرا جلب کرد. “
اعتماد به نفس وونگ در روایت داستانش وقتی که در حین ویرایشی که انجام داد ، افزایش غیر منتظره ای پیدا کرد او به عنوان کمد در شیر شاه کار می کند ، “و او برای اولین بار در تئاتر انگلیس بود که توسط سیاه پوستان دیگری محاصره می شدم” ، “من صدایم را پیدا کردم و اعتماد به نفس داشتم که بلند صحبت کنم. من نمی فهمیدم که آن را از دست داده ام ، یا به آن احتیاج داشتم ، اما وقتی سرانجام آن را دریافت کردی ، این یک کشف عجیب است. “
قصد او از این فیلم داشتن یک فیلم گفتگو درمورد ارزش رقص جاز – که به گفته او به عنوان یک هنر جدی به ویژه در انگلیس دیده نمی شود – و در مورد احترامی که برای اشکال رقص سیاه قائل هستند. او می گوید: “گفتگوها لازم نیست سخت و سنگین باشند.” “آنها فقط باید داشته شوند.” او به نقل از توماس دفرانتز در فیلم علاقه دارد. “او می گوید ، جاز سیاسی است زیرا آینده ای را تصور می کند که همه ما می توانیم در آن سهیم باشیم. این همان چیزی است که من امیدوارم با آن روبرو شود. جاز استعاره ای است از آنچه كه آمریكا باید باشد ، یعنی هر كسی از زمینه های مختلف برای ایجاد یك صدا گرد هم می آیند. “
• ریشه کن کردن در جشنواره فیلم رقص سانفرانسیسکو است ، 18- 25 اکتبر؛ و در Raindance ، از 28 اکتبر تا 7 نوامبر.
O در واقع قفل شدن است ، او متوجه شد که افکارش به سمت این Heat ، گروه موسیقی با نفوذی که 40 سال پیش در آن بازی کرده بود ، چرخانده شده است. این فضای ترس و پارانویا ناشی از کوید نبود که این کار را انجام می داد ، اگرچه بسیاری از مردم در موسیقی که این Heat بین 1977 ساخت – زمانی که جهان برای اولین بار از صدای خارق العاده هیوارد و دیگر افراد مطلع شد ، ترس و پارانویا را شنیدند اعضا ، چارلز بولن و مرحوم گرت ویلیامز به لطف جلسه جان پیل – و 1982 ، هنگامی که بعد از آلبوم دوم خود ، Deceit ، از هم جدا شدند. این همان چیزی است که او در حال حاضر در تلویزیون “دانه صدا” می نامد.
“از آنجا که همه در حال انجام همه کارها از خانه هستند ، ارزش تولید بسیار قابل تعویض است – گاهی اوقات یک نمایش می تواند از نوعی بافت فناوری به نوع دیگر برسد و مردم پلک نمی زنند. شما در حال گوش دادن به اخبار یا یک برنامه کمدی هستید و از یک نوع دانه به دیگری می پرید ، یک آکوستیک به دیگری و شما ارتباطات خود را برقرار می کنید. این رکوردهای Heat همین است. “
شما نظر او را می گیرید. این Heat تخصصی در کنار هم قرار دادن عناصر مختلف است: ضبط های ضبط شده از راه دور و تکنولوژی پیشرفته – استفاده از آنها از یک هماهنگ کننده ، جلوه دیجیتال تغییر شکل دهنده صدا به ویژه در آلبوم Low دیوید بووی ، منجر به 24 Track Loop می شود ، ساز که صدای بیشتری دارد مانند قطعه ای از موسیقی رقص نوکیس های آزمایشی از آنچه در سال 1979 ضبط شده است – با بداهه پردازی رایگان در کنار آزمایش های نوار موسیقی شبیه بکر ، ریتم های فانک ، گیتار تحریف شده ، آوازهای ساده که رابرت ویات را به یاد می آورد ، صحنه های موسیقی دوبله در کنار آهنگ های زیبا و غیر معمول. نتایج در آن زمان مانند هیچ چیز دیگری نبود: در پاسخ به درخواست شنوندگان برای پخش “موسیقی بیشتر مانند این Heat” ، پیل پاسخ داد که نمی تواند زیرا “هیچ کس دیگری مانند آنها نیست”.
از چپ ، چارلز بولن ، گرت ویلیامز ، چارلز هیوارد از این Heat حدود 1981. عکس: لزلی ایوانز / مجوز از این گرما
آنها بسیار تأثیرگذار بودند – همه از Massive Attack و Hot Chip گرفته تا Animal Collective و Caribou ستایشهای خود را خوانده اند – اما ظاهر اخیر کاتالوگ پشتی آنها در سرویس های جریانی تأکید می کند که از آن زمان ، آنها واقعاً شبیه چیزی نیستند. هیوارد می گوید ، با ظهور “تاچر و ریگان و مفهوم تخریب متقابل اطمینان” ، علی رغم تمام مشغولیت های آنها با مسائل سیاسی روز (موسیقی پانارویا و وحشت ، مورد توجه قرار گرفت) ، موسیقی آنها تاریخ ندارد. “یک نقل قول درباره این Heat وجود دارد که پیش از ارسال آن است و همه چیز را ارسال می کند ، که من دوست دارم هیچ صحنه ای وجود نداشت که ما بخشی از آن باشیم و سپس بتوان آن را برای آن دوره خاص تعریف کرد. “/ بولن. کارخانه. در گوشه و کنار گرد و غبار مملو از خون وجود داشت. دو هفته طول کشید تا آن را پاک کنیم
جو پانک و پست پانک مخاطبان این Heat را به وجود آورد. مردم اکنون مایل بودند به گروه موسیقی گوش دهند که با اصطلاح به یادماندنی هیوارد “تمایل به خشونت نسبت به مفهوم پذیرفته شده موسیقی” ایجاد شود – اما گروه پیش از آن بود. هیوارد و بولن در اوایل دهه 70 همکاری مشترک خود را آغاز کردند ، پس از اینکه هیوارد (زمانی نوازنده گروه موسیقی پیش از Roxy Music Phil Manzanera در برنامه موسیقی آرام آرام) در Melody Maker آگهی گذاشت. هیوارد می گوید: “ما عاشق بداهه پردازی بودیم و این کل دسترسی به صداهایی مانند اسباب بازی ، رادیو ، کاغذ مچاله شده بود.” “ما چیزهایی را که لرزاندند دوست داشتیم ، اما همچنین چیزهایی را دوست داشتیم که تماماً میکروسکوپی و پایان دهنده اعصاب بودند. همه را دوست داشتیم. ما فقط سعی می کردیم این چیزی را که می توانیم در ذهن خود بشنویم پیدا کنیم ، اما هنوز چیزی نشنیده بودیم. “
این ورود” غیر نوازنده “ویلیامز بود که باعث شد گروه بطور کامل کلیک کند. بولن می گوید: “فقط گشودگی.” “من و چارلز سطح مشخصی از آنچه شما خرد می كنید داریم ، در حالی كه گرت آن دسته از خردها را نداشت ، بنابراین بیشتر درگیر بافت و تمبر بود.”
این سه نفر به فضای تمرین جدید خود ، Cold Storage با صدای ناخوشایند ، نازل شدند. “این یک یخچال بزرگ در یک کارخانه تولید گوشت غیر قابل استفاده بود – هیچ یک از برق کار نمی کرد ، اما این دیوارهای فلزی وجود داشت. نور روز نداشت. در را باز کردیم و نوعی جو micro کوچک در آنجا بود ، مثل این بود که ناگهان وارد تندرا شدی. ” “کمی غبار در اطراف شناور بود ، گرد و غبار مملو از خون در گوشه گوشه و کنار همه جا وجود داشت. دو هفته طول کشید تا مکان را تمیز کنیم. هرج و مرج بود ، اما صدای طبل باس در آنجا باورنکردنی بود. “
آنها روزانه تمرین می کردند و با استفاده از گیتار معمولی ، درام ، کیبورد و آواز و همچنین مجموعه ای از اسباب بازی ها و وسایل الکترونیکی شکسته ، و ضبط صوت به عنوان ابزار. هایوارد صدای حاصل را از نظر بصری توصیف می کند ، و با اشاره به موندریان و زمان نگاری ویکتوریایی اتین-ژولی ماری اظهار داشت: “من خیلی در مورد شبکه ها و اشکال در برابر شبکه ها فکر می کردم ، مانند زمانی که می بینید عکسهای آدمکهای آزمایش تصادف با یک شبکه در فضا پرتاب می شوند در پس زمینه. این ایده از چیزی ژنتیکی و آتشین و آشفته و پر از احساس ، یک شکل انسانی در فضا می چرخد ، اما در برابر یک شبکه. آهنگی مانند Horizontal Hold چنین احساسی دارد: شبکه ای بسیار قوی از کیت طبل ، اما با این نوع اکشن نقاشی که در بالای آن انجام می شود. “
بعد از با انفجار کوتاه سر و صدای الکترونیکی ، Horizontal Hold اولین آلبوم معروف این Heat را باز کرد (که به دلیل جلد آن به عنوان زرد و آبی شناخته می شود). هیوارد می گوید که یک صدای جذاب از شیفت های موسیقی ناشی از ضربه شلاق – از سر و صدای ناخوشایند گرفته تا گذرگاه های محیطی خنک کننده ، از آهنگ های اضافی و وهم آور گرفته تا ریتم های بی وقفه فانک – صدای آن بسیار تحت تأثیر محیط جنوب لندن بود که این گرما در آن زندگی می کرد به اندازه سلیقه باطنی آنها.
“درست قبل از شروع این گرما ، فهمیدم: این همه موسیقی محلی است. همه اش. ابا موسیقی محلی است ، چارلز آیوز به رهبری برنشتاین موسیقی محلی است. بنابراین آنچه ما ساختیم موسیقی محلی جنوب لندن بود. دپفورد ، کمبرول ، بریکتون ، مکانهای زیادی در جنگ بمباران شده بودند ، یا منابع آنها خشک شده بود. آنها بیش از حد شلوغ و کثیف و کثیف شدند. جاده ای مانند Camberwell Grove اکنون احساس وسعت بیشتری دارد ، زیرا آجرها تمیزتر هستند و برخی از درختان برداشته شده اند. اما در آن زمان ، این احساس بسیار کلاستروفوبیک بود ، بسیار احساس دود می کرد ، در بعضی موارد نژادپرستانه بود – به روشنی ، نه خشونت خوبی که اکنون داریم. “
شاید قابل درک باشد که همه علاقه مند به راکت جذاب این Heat نبودند. بولن به یاد می آورد یک برنامه در مدرسه هنر چلسی که دانش آموزان تجمع یافته را تقسیم کرده بود تقریباً درگیری بود – اما ، برای چنین موسیقی بدون سازش ، مخاطب پیدا کرد. حتی افرادی بودند که فکر می کردند ممکن است از پتانسیل تجاری برخوردار باشد. در یک زمان ، این سه نفر در Hammersmith Palais (از نظر من ژانر آن روزها خیلی گره نخورده بود) حمایت خود را از U2 ، از همه گروه ها ، نشان می دادند و مورد حمایت Blackhill Enterprises ، مدیر سابق Pink Floyd قرار گرفتند. ، سپس از موفقیت گسترده ای در نمودار با یان دوری و بلوک سرها برخوردار شد. بولن می گوید: “من فکر می کنم آنها فکر می کردند که ما احتمالاً می توانیم یک Pink Floyd جدید یا چیز دیگری باشیم.” “منظور من این است که بدیهی است از نظر موسیقی یا جامعه شناسی یا سیاسی اتفاق نیفتاده است.”
چارلز هیوارد در اجرای زنده با This Heat ، حدود سال 1980. عکس: با احترام از This Heat
کمی غیر منتظره ، هیوارد می گوید ، این گرما نیز جاه طلبی های بزرگتری داشت. او می گوید: “من دعوا می كنم كه مخاطب در نظر نگیریم.” “همه چیز برای مخاطب است. برای خودش نیست و قطعاً برای بازیکنان نیست. این برای موسیقی است ، اما موسیقی شامل مخاطبان است. و اینکه چرا این موسیقی است و شاید صدای خالصی هم نداشته باشد به این دلیل است که سعی در برقراری ارتباط دارد و با ایجاد تغییر در طول زمان برای ایجاد این ارتباط سر و کار دارد.
“ما این تصور را داشتیم که قرار بود همه چیز را برای همه تغییر دهد کیفیت آنچه مردم می خواستند از [برنامه تلویزیونی سرگرمی سبک] بلانکتی بلانک باشد ، ما آنرا تغییر می دهیم تا آنها بخواهند [درامر آزمایشی] هان بنینک را در حال بداهه نوازی با [گیتاریست تجربی] درک بیلی تماشا کنند. ما می خواستیم انرژی ای که فوتبال بود را بگیریم و قرار بود … آیا می فهمید که من در چه چیزی قرار می گیرم؟ ما بیرون بودیم تا همه چیز را تغییر دهیم. “
او می خندد. “منظورم این است که مسخره است – این 24 سال بودن است. اما در حالی که این انرژی وجود دارد ، از این انرژی استفاده کنید”
به جای اینکه مخاطبان اصلی را به صدای بدیهیات رایگان ، این Heat باید به موفقیت فرقه رضایت می داد ، برنامه هایی که به دلیل شدت خشونت آنها افسانه شدند (“این خشونت نبوده تا آنجا که می خواستید مردم را بکشید ،” هیوارد تصریح می کند ، “خشونت اساساً در داخل موسیقی بود ، به ظاهر مکانی برای این چیزی که ما آن را تهاجم می نامیم “) ، و تحسین منتقدان برای EP بعدی و Health and Efficiency و آلبوم دوم آنها ، Deceit. این اواخر موفق می شود که به عنوان شخصیت قابل قبول و ملودیک تر از اولین کار خود ، اما بیشتر آزار دهنده ، حتی آزار دهنده باشد ، اضطراب در موسیقی بیش از پیش افزایش یابد.
” هیوارد می گوید: “همه چیز یک درجه بالا رفت.” “برخی از آهنگ ها قبل از تاچر و ریگان نوشته شده بودند ، اما وقتی این اتفاقات افتاد ، تمرکز آنها بیشتر شد. ما یک دوره سه ماهه داشتیم که تمرین شامل ما نشستن روی صندلی ها ، در واقع بازی نکردن ، فقط صحبت کردن بود – نکته ملودیک Deceit از آن بیرون آمد. ما می خواستیم اکنون مخاطب را با روشی کمی متفاوت مخاطب قرار دهیم. “
ویلیامز درست بعد از آزادی Deceit عزیمت کرد. هیوارد می گوید این گرما مدتی با اعضای جدید ادامه داشت ، اما “جریان خود را از دست داد”. او هنوز هم از تقسیم سه گانه اصلی کمی ناامید کننده به نظر می رسد: ایده های زیادی وجود دارد که هنوز آنها را بررسی نکرده اند ، او می گوید ، در مورد توانایی همکاری با موسیقی دانان و هنرمندان آفریقایی صحبت می کند ، “نوشتن از دو زاویه مختلف ، مانند نوعی از کوبیسم فرهنگی “.
Bullen مبهم تر است. “دهه 80 ، کل فضای موسیقی سیاسی و اجتماعی در حال ورود بود. من از دهه 80 متنفرم. من از بیشتر آنچه در دهه 80 موسیقی رخ داده متنفرم. افرادی که در دهه 70 موسیقی خوبی ساختند و در دهه 90 دوباره موسیقی خوبی را شروع کردند ، در دهه 80 موسیقی کاملاً گری ساختند. آب و هوا اشتباه بود. ادامه یک تلاش سخت برای دهه 80 بود. “
افتتاحیه پنجم بتهوون ، لحظه ای بود ، اولین لحظه ، این بداهه نوازی بود
در حقیقت ، این سه نفر دوباره در سال 2001 تشکیل جلسه دادند ، در آن زمان کاتالوگ پشتی آنها تقریباً افسانه ای شده بود ، اما گرت ویلیامز به شدت بیمار بود: او چند هفته به دلیل سرطان درگذشت از تمرینات آنها. از سال 2016 تا 2019 ، بولن و هایوارد مجموعه ای از شوهای شگفت انگیز دریافت شده را به عنوان This Is Not This Heat بازی می کردند ، که با جانشینی نوازندگان مهمان سمت چپ ، الکسیس تیلور Hot Chip و Thurston Moore از Sonic Youth در میان آنها تقویت شد. آنها در مورد برنامه های آینده ، یا انتشارات بایگانی بعدی ، سخنی تنگ و محکم دارند: بولن ، که اکنون به عنوان یک سولیست و با نواختن یک “گیتار آماده” بازی می کند ، می گوید: “اگر از من خواسته شود بگویم” صبر کن ببین “به من گفتند. / p>
در همین حال ، به نظر می رسد هیوارد در حال حرکت مداوم است ، یک همکار غیرقابل اصلاح که کارهایش شامل جاز ، الکترونیک سمت چپ ، بداهه پردازی آزاد ، پس از راک است. از طریق تلفن ، او با ایده های جذاب خسته می شود ، و برای بحث در مورد همه چیز ، از چگونگی تأثیر موسیقی بر موسیقی یا تحت تأثیر قرار گرفتن دمای اتاق در آن ، تا پتانسیل اجرای زنده برنامه های مختلف از راه دور اجتماعی ، تا چگونگی وجود ترکیب و بداهه پردازی در یک کشویی بحث می کند. مقیاس “-” افتتاحیه پنجمین اثر بتهوون ، لحظه ای بود ، همان لحظه اول ، وقتی که این یک بداهه نوازی بود “- به دلیل عدم تمایل وی به دزدی موسیقی.
” من همیشه می خواستم خطاب به ساده ترین مرد اتاق صحبت کنم. ” “من می خواستم افراد عادی را پیدا کنم ، این برای برخی از چیزهای عجیب و غریب squat anarcho-punk از سمت چپ نبود. افرادی که … موسیقی را با این واقعیت تعریف می کنند که فقط تعداد کمی از مردم آن را دریافت می کنند. من واقعاً از این نگرش متنفرم. مفهوم برش ، من این را کاملا مغرور می دانم. فکر می کنم همه در لبه برش هستند. من فکر می کنم بانوی پیر به اندازه کسی که به پینا باوش یا چیز دیگری ادای احترام می کند ، در نوار برش برای نوه اش جوراب می پوشد ، زیرا همه ما در این لحظه هستیم ، این لحظه اکنون است. هیچ کس با این ویژگی برتر از چیز دیگری جلوتر نیست. “
• این کاتالوگ بازسازی شده Heat برای بارگیری و پخش از طریق نسخه های 24 بیتی در دسترس است.
رابین سوان ، وزیر بهداشت ایرلند شمالی ، پس از محکومیت آهنگساز باسابقه اقدامات قفل ویروس کرونا ، “وان موریسون” را انتقاد کرد.
در آهنگ پیش رو No More Lockdown ، موریسون متولد بلفاست آواز “دانشمندان کالج امپریال را که واقعیت های کج اندیشی می کنند” می خواند. وی می افزاید: “دیگر هیچ قفل / دیگر هیچ گونه اقدامات دولت بیش از حد / دیگر هیچ قلدر فاشیست / اخلال در صلح ما … وانمود آن را برای ایمنی ما / هنگامی که آن را واقعا به بردگی.”
” انتظار ما از او بهتر بود “… رابین سوان از خواننده ایرلندی شمالی وان موریسون. عکس: کلوین بویز / مطبوعات چشم / PA
در حال نوشتن در رولینگ استون ، سوان می گوید ، “انتظار ما از او بهتر بود … برخی از آنچه او می گوید در واقع خطرناک است این می تواند مردم را ترغیب کند که ویروس کرونا را جدی نگیرند. اگر همه اینها را یک توطئه بزرگ می دانید ، احتمالاً کمتر از توصیه های مهم بهداشت عمومی پیروی می کنید که شما و دیگران را ایمن نگه می دارد. “
او موریسون را به” لکه دار کردن همه کسانی که در واکنش بهداشت عمومی به ویروسی هستند که در مقیاس گسترده ای جان افراد را گرفته است. سخنان وی راحتی زیادی به نظریه پردازان توطئه می بخشد – تیپ کلاه حلبی که علیه ماسک ها و واکسن ها به جنگ صلیبی می پردازد و فکر می کند این همه یک توطئه عظیم جهانی برای از بین بردن آزادی ها است. “
سوان می افزاید: “او برای حمله به تلاش برای محافظت از افراد مسن و آسیب پذیر در جامعه ما انتخاب شده است. این همه عجیب و غریب و غیرمسئولانه است. فقط امیدوارم کسی او را جدی نگیرد. او هیچ گورو ، هیچ معلمی نیست “، آخرین خط اشاره به آلبوم موریسون در سال 1986 ، بدون گورو ، بدون روش ، بدون معلم.
هفته گذشته ، سایر نوازندگان برجسته ، جدی بودن ویروس کرونا. ایان براون ، رهبر گروه Stone Roses آهنگ جدیدی به نام Little Seed Big Tree را منتشر کرد که با خواندن “یک واکسن دروغ مانند یک رویای بد” و “قفل ماسونی در شهر خود” خوانده شد. وی نظریه های دیگری درباره توطئه ، از جمله طرح ادعا شده برای دولت انگلیس برای میکروچیپ کردن جمعیت خود “برای کنترل کامل” و خطر ادعا شده “تابش 5G از فضا توسط ماهواره ها به زمین” بیان کرد.
وی همچنین در توئیتر خود نوشت: “بدون قفل کردن ، بدون آزمایش ، بدون آهنگ ، بدون ماسک و بدون واکس”. بعداً او نوشت: “اما یان … پوشیدن ماسک در همه گیر همه چیز درست و معقول است!” من موافقم. اما چه همه گیری؟ #researchanddestroy #housearrest. “
نوئل گالاگر نیز از لزوم استفاده از ماسک شکایت کرد و گفت:” اکنون آزادی های لعنتی بسیار زیادی از ما گرفته شده است … من تصمیم می گیرم که یکی بپوش … آنها بی معنی هستند. ” برخلاف قوانین انگلیس ، وی ادعا كرد كه “استفاده از نقاب در مكانهای عمومی” قانونی نیست.
مرکز فلوت مسکو و لو لویت ، سازنده فلوت مشهور در جهان ، اولین فلوت روسی Lev را ارائه می دهند لویت و مخاطبان را با شاهکار ابزاری جدید لو لویت در پروژه “داستان فلوت: راز سوراخ کلید” آشنا کنید.
مرکز فلوت مسکو خوشحال است که از مدت ها انتظار آن را اعلام می کند رویداد – راه اندازی پروژه “تاریخچه فلوت: راز یک چاه عاشقانه “. این مجموعه ای از فیلم ها از کارگاه استاد افسانه ای فلوت لو لویت است که در آن بینندگان می توانند از اسرار ساخت ساز یاد بگیرند. زمان بندی این پروژه همزمان با ورود فلوت است لو لویت < span lang = "EN-US"> به روسیه – اولین و در حال حاضر تنها فلوت یک استاد مشهور در کشور ما ، که برای نمایش در مرکز فلوت مسکو از 22 سپتامبر در دسترس خواهد بود. اولین داستان را در اینستاگرام و وب سایت ملاقات کنید
اولین فلوت Lev Levit Modified Acoustic در روسیه توسط لو لویت در یک نسخه ، به طور انحصاری به سفارش مرکز فلوت مسکو ساخته شد. این ساز ترکیبی عالی از فن آوری و هنر پیشرفته مهندسی است.
استاد موفق شده است سنت های صنعتگران افسانه ای آلبرت کوپر و بیکفورد برنن را حفظ کند و در عین حال معماری ساز را بهبود بخشد ، پیشرفته ترین ایده های مهندسی را در آن مجسم می کند. از 22 سپتامبر ، فلوت در نمایشگاه مرکز فلوت مسکو دیده می شود.
“من مدتها آرزو داشتم که با لو لویت ملاقات و کار کنم ، برای من این استاد با یک حرف بزرگ است ، بسیاری از نوازندگان با من موافقت می کنند. ظهور اولین فلوت لو لویت در روسیه یک رویداد عالی برای همه متخصصان است و من خوشحالم که این مرکز فلوت مسکو بود که افتخار ارائه این ساز به مخاطبان روسی را به او سپردند “. نیکولای پلوتنیکف ، بنیانگذار مرکز فلوت مسکو.
پروژه “Keyhole Mystery” از همه آماتورها و متخصصان موسیقی فلوت دعوت می کند تا در فضای کارگاه لو لویت غوطه ور شوند و شاهد ایجاد فلوت آکوستیک اصلاح شده Lev Levit باشند که نوازندگان می توانند در مرکز فلوت مسکو مشاهده کنند.
این یک سری فیلم های کوتاه از کارگاه لویت در بوستون (ایالات متحده آمریکا) است که روند ساخت فلوت نقره ای را نشان می دهد – قبل از چشم مخاطبان ، فلز به قطعاتی تبدیل می شود که با دقت دقیق لحیم و صیقل داده می شوند. نه تنها قدرت و زیبایی دستگاه به فضیلت استاد و اسرار مونتاژ او بستگی دارد ، بلکه صدای بی عیب و نقصی است که فلوت های لو لویت برای آن مشهور است.
در اولین قسمت از پروژه “راز سوراخ سوراخ” ، لو لویت روند ساخت اهرم Gizmo را برای زانو C. قابلیت اطمینان لحیم کاری ، حرکت بی عیب مکانیک را تضمین می کند و دوام دستگاه را نیز به عهده دارد.
در سری بعدی ، Lev روی تاج سر فلوت کار می کند ، که با کمک مکانیسم پیچ پیچ ، تنظیم کلی فلوت را تنظیم می کند. این قسمت تا عمق خاصی روی دستگاه زمین می خورد. در پایان کار ، تراش های نقره ای باقی مانده است که استاد بعداً آنها را ذوب کرده و برای قسمت های دیگر استفاده مجدد می کند. به روزرسانی های صفحه پروژه را در وب سایت مرکز فلوت مسکو و همچنین در شبکه های اجتماعی مرکز دنبال کنید.
افتتاح مرکز فلوت مسکو در مسکو انجام شد
“30 سال پیش ، پس از ترک روسیه ، من یک بلیط قرعه کشی که فقط یک بار در طول زندگی و برای چند نفر می آید – من آنقدر خوش شانس بودم که با بیکفورد برنن ، بنیانگذار Flutemakers برادران Brannen و یکی از معتبرترین استادان فلوت در جهان آشنا شدم ، که معلم ، مربی من شد و نقش زیادی در پیشرفت حرفه ای من داشت. بنابراین ، بدون اغراق ، در فلوت های من ذره ای از روح و قلب بیکفورد وجود دارد ،
– لو لویت اشاره کرد.
– امروز خوشحالم که به لطف نیکولای پلوتنیکف ، عشق او به کار و در تلاش برای رسیدن به کمال در همه چیز ، فلوت لو لویت توسط موسیقی دانان در روسیه قدردانی خواهد شد. به خصوص اینکه نیکولای خود یکی از بهترین تعمیرکاران فلوت در روسیه است بسیار با ارزش است. بنابراین ، ما در اشتیاق خود برای ایجاد یک پروژه آموزشی و آموزشی همزمان بودیم و با یک سری داستان از کارگاه من برای کشف رمز و راز تولد این ساز شگفت انگیز روبرو شدیم. ” فرهنگ فلوت. این مرکز کلاسهای مستر گروهی و انفرادی برگزار می کند ، بهترین معلمان و استادان موسیقی کلاسیک سخنرانی می کنند.
اطلاعات دقیق در مورد استاد لو لویت و پروژه در اینجا.
اطلاعات تماس: [ایمیل protection]، 89265668521، Saniya Paskeeva.
Theatre Novaya Opera پروژه جدیدی را راه اندازی می کند
Theatre Novaya اپرا »پروژه جدیدی از اجراهای کودکان را در قالبی غیرمعمول راه اندازی می کند: یک افسانه با تصاویر بر اساس اپرا
اولین قطعه ای که بینندگان جوان در قالب جدید با آن آشنا می شوند ، فلوت جادویی اثر W. A. Mozart خواهد بود.
تکنوازان برجسته تئاتر و ارکستر آریا و دوبیتی های شناخته شده اپرای معروف را اجرا می کنند و بازیگر محبوب ، مجری تلویزیون و رادیو الکسی وسلکین راوی داستان را بازی می کند.
نوآوری جدی نمایش در صفحه بزرگ در حین اجرا است. موسیقی نقاشی های ایجاد شده به ویژه برای صحنه سازی بر اساس تصاویر کلاسیک از کتاب های کودکان. مدیر اپرای نوایا دیمیتری سیبیرتسف.
– این پروژه مطمئناً کسی را به یاد بزرگسالان تئاتر سبک معروف واسیلی دیمیتریویچ پولنوف می اندازد. و برای کودکان مدرن ، که نمی توان بدون تبلت و تلفن همراه تصور کرد ، این فرصتی برای گوش دادن به موسیقی است بدون این که دامنه بینایی معمول آنها را قطع کند. موسیقی در تصاویر و تصاویر زنده خواهد شد ، هم اصیل و هم مدرن خواهد بود. “
کارگردان صحنه و نویسنده فیلمنامه آنا لوویچوا معتقد است که قالب اجرایی جدید برای بزرگسالان و کودکان راحت و راحت خواهد بود: < / p>
“ما عمداً سعی کردیم ظرف یک ساعت بدون وقفه نگه داریم ، تا حتی کوچکترین تماشاگران خسته و کسل نشوند. اما در این ساعت مخاطبان همه مشهورترین ملودی ها را از اپرای موتزارت می شنوند. علاوه بر این ، تصاویر ، انیمیشن و نمایش های تعاملی توسط الکسی وسلکین آتشین برگزار خواهد شد. هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان جالب خواهد بود. و البته ، یک افسانه با پایان خوش در انتظار همه است. “
تکنوازان و ارکستر تئاتر اپرای نوایا. ایلیا نورشتاین کارگردان و رهبر ارکستر موسیقی
این اجرا برای مخاطبان از شش سالگی در نظر گرفته شده است. بلیط ها را می توان در وب سایت رسمی ، وب سایت Ticketland.ru یا گیشه تئاتر خریداری کرد.
صنعت را ترک کنند یک سوم از نوازندگان حرفه ای بریتانیا در نظر دارند در میان بیماری همه گیر ویروس کرونا کار خود را کنار بگذارند.
یک نظرسنجی از 2000 عضو اتحادیه نوازندگان نشان داد که 34٪” به دلیل مشکلات مالی که در طول همه گیر با آن روبرو هستند ، به دلیل مشکلات جدی اقتصادی محدود شده ، “در حال ترک صنعت به طور کامل هستند”.
تقریباً نیمی از آنها خارج از صنعت خود کار پیدا کرده اند و 70٪ قادر به انجام بیش از یک چهارم کارهای معمول خود نیستند. هشتاد و هفت درصد از نوازندگانی که تحت پوشش طرح های حمایت از مشاغل آزاد و اشتغال قرار دارند ، می گویند که در اواخر ماه اکتبر این طرح ها با مشکلات مالی روبرو خواهند شد.
“نوازندگان در حال کار هستند در سوپرمارکت ها ، راننده Deliveroo ، بازگشت به چیزهایی که برای اوایل زندگی آموزش داده اند ، “هوراس تروبریج ، دبیر کل اتحادیه ، به گاردین گفت. “هر چیزی غیر از موسیقی – این مسئله است.
” ما در یک پاییز و زمستان قرار خواهیم گرفت که ماهها بدون کار است و به غیر از اعتبار جهانی – که برای یک صنعت وحشتناک 5.2 میلیارد پوندی وحشتناک است. “
مکان های کنسرت با فاصله اجتماعی مجاز به بازگشایی هستند ، اما در مقایسه با با شروع سال 2020. عروسی ها ، کنفرانس ها و سایر برنامه های زنده ، که در آن نوازندگان حرفه ای اغلب بخشی از درآمد خود را تشکیل می دهند ، همچنین میزان آموزش موسیقی کاهش یافته است.
نیک کیو در حال اجرای کنسرت پخش زنده در ماه جولای. عکس: جوئل رایان
یک سوم اعضای اتحادیه نوازندگان به دلیل عوامل مختلف از جمله افرادی که به عنوان شرکت های محدود تاسیس شده اند ، واجد شرایط طرح های کمک مالی نیستند. درآمدشان بین مشاغل شخصی و درآمد مشمول مالیات بدون درآمد تقسیم شده است ، بنابراین برای هر دو طرح کیفیت ندارند. یا درآمد بیش از آستانه 50،000 پوند برای مشاغل آزاد. تروبریج می گوید: “اگر شما به عنوان نان آور خانواده و خانواده خود در مركز لندن زندگی می كنید ، پول چندانی نخواهد بود.” /
دولت انگلیس از هنر حمایت کرده است و فرهنگ در زمان بحران با بسته 1.57 میلیارد پوندی که در اختیار سازمان های هنری مانند موزه ها و اماکن است ، اما نه افراد. ترابریج می گوید که بودجه “هیچ کاری برای نیروی کار انجام نداده است … شما برای خلق هنر جدید به سازندگان نیاز دارید. اما شما برای ارائه این خلاقیت به نوازندگانی بسیار ماهر و با استعداد نیاز دارید و این افراد افرادی هستند که از این معادله کنار گذاشته شده اند. آن دسته از موسیقیدانان برجسته جهان که تمام عمر خود را صرف تکمیل آنچه انجام داده اند سپری کرده اند ، هیچ خط نجات برای آنها وجود ندارد. درک درستی از حرفه ما وجود ندارد ، حتی در وزارت دیجیتال ، فرهنگ ، رسانه و ورزش و هیچ درکی در خزانه داری وجود ندارد. “
سخنگوی DCMS به گاردین در پاسخ: “ما در تلاش هستیم تا بخش هنرهای نمایشی کلاس جهانی خود را در زمان های دشوار پشتیبانی کنیم. صندوق بازیابی فرهنگ بی سابقه 1.57 میلیارد پوندی ما 200 میلیارد پوند در بودجه اضطراری عمومی برای ایجاد ثبات در سازمان ها ، محافظت از مشاغل و اطمینان از ادامه کار به فریلنسرها تأمین می کند. ما در حال حاضر بودجه اضطراری برای حمایت از 135 مکان موسیقی محلی فراهم کرده ایم و در حال پردازش برنامه های کاربردی برای بیش از 800 میلیون پوند بودجه اضافی هستیم. ما در حال همکاری نزدیک با این بخش هستیم تا اطمینان حاصل شود که این بودجه به سرعت و عادلانه توزیع می شود. “
اتحادیه نوازندگان طرح” 2 برای 1 “را پیشنهاد می کند دولت برای کمک به طرحی غذا می خورد ، که در آن دولت هزینه صندلی دوم را در یک کنسرت تأمین می کند – در واقع اجازه می دهد آن صندلی ها برداشته شود یا مسدود شود تا فاصله اجتماعی فراهم شود. اما از آنجا که انگلستان پیش بینی می کند اقدامات سختگیرانه تری برای مهار این ویروس انجام شود ، تروبریج می گوید: “همه چیز دوباره به نظر می رسد بسیار تاریک است. ما خیلی دوست داریم تاریخی داشته باشیم که بتوانیم به مرحله پنجم از نقشه راه برویم ، جایی که موسیقی داخلی می تواند بدون فاصله اجتماعی اتفاق بیفتد ، اما به نظر می رسد با وضعیت همه گیر همه گیر بسیار دور است. “
نوازندگانی از جمله Nick Cave ، Laura Marling ، Bicep و Sleaford Mods برای کسب درآمد در طی همه گیر شدن به پخش زنده بلیطی روی آورده اند ، اما ترابریج هشدار داد که با اجرای سایر ستاره های آنلاین بصورت رایگان ، “کار برای کار بسیار دشوار است نوازنده برای رقابت با آن “.
برای جشن آلبوم جدید خود ، By the Fire ، مور برای یک گفتگوی وب مجازی در ساعت 12.30 ب.ظ روز چهارشنبه 23 سپتامبر به ما می پیوندد </ p>
سوالات خود را همین حالا ارسال کنید!
“به عنوان” در نظر گرفته شده است ، “به عنوان” به صورت “قرار داده شده است ،” به عنوان “به عنوان” دیدن “،” به عنوان “به عنوان” دیدن “،” به عنوان “به عنوان” دیدن “،” به عنوان “استفاده می شود ، در اینجا” به عنوان “استفاده می شود و هنوز برخی ثابتهای اطمینان بخش باقی مانده اند. فصل ها همچنان برمی گردند. دیسکو دوباره احیا خواهد شد. و تورستون مور به انتشار رکوردها ادامه خواهد داد ، همانطور که از اواخر دهه 1980 این کار را انجام داده است. آخرین کار او ، کنار آتش ، این جمعه وارد می شود. درست در سیم قفل در لندن ضبط شده است و از مارتای آلبرت آیلر بزرگ موسیقی جاز الهام می گیرد که “موسیقی نیروی شفابخش جهان است”. مور می گوید: “این ضبط آهنگ هایی را به عنوان شعله های انرژی رنگین کمان ارائه می دهد ، جایی که قدرت عشق به تماس ما تبدیل می شود. اینها ترانه های عاشقانه هستند در زمانی که خلاقیت عزت ما ، تظاهرات ما در برابر نیروهای ستم است. ” بعضی ها فقط مور با گیتار او تنها هستند. بقیه گروهی با گروه My Bloody Valentine’s Deb Googe و درامر Sonic Youth استیو شلی در میان تعدادشان دارند. می توانید از مور در مورد By the Fire – یا کار او با Sonic Youth ، برچسب های او کتابخانه صلح Ecstatic و مجموعه کتابخانه Daydream ، فروشگاه ضبط صدا ، ماجراهای او در صحنه پانک نیویورک ، دیدگاه های اغلب توئیت شده او درباره آمریکایی بپرسید سیاست و هر چیز دیگری که علاقه دارید – وقتی او برای گفتگوی اینترنتی مجازی گاردین در <strong> ساعت 12.30 بعد از ظهر BST </strong> روز چهارشنبه 23 سپتامبر </strong> به ما می پیوندد. سوالات خود را در بخش نظرات زیر ارسال کنید. در ضمن ، آهنگ جدید طالبی او را نشانه بگیرید و انرژی رنگین کمان را خیس کنید. [محتوای جاسازی شده]تورستون مور: طالبی – ویدیو
ما ، همانطور که شنیده اید ، در زمان های بی سابقه ای زندگی می کنیم. و هنوز برخی ثابتهای اطمینان بخش باقی مانده اند. فصل ها همچنان برمی گردند. دیسکو دوباره احیا خواهد شد. و تورستون مور به انتشار رکوردها ادامه خواهد داد ، همانطور که از اواخر دهه 1980 این کار را انجام داده است. آخرین اثر او ، با آتش ، این جمعه وارد می شود. </ p>
ضبط شده در لندن تا سیم قفل ، الهام گرفته از مانترا بزرگ جاز آلبرت آیلر است که “موسیقی نیروی شفابخش جهان است”. مور می گوید: “این ضبط آهنگ هایی را به عنوان شعله های انرژی رنگین کمان ارائه می دهد ، جایی که قدرت عشق به تماس ما تبدیل می شود. اینها ترانه های عاشقانه هستند در زمانی که خلاقیت عزت ما ، تظاهرات ما در برابر نیروهای ستم است. ” بعضی ها فقط مور با گیتار او تنها هستند. بقیه گروهی با گروه My Bloody Valentine’s Deb Googe و درامر Sonic Youth استیو شلی در میان تعدادشان دارند.
= 1200 & ارتفاع = 630 و کیفیت = 85 & خودکار = فرمت و مناسب = محصول و پوشش-ALIGN =٪ پایین 2Cleft و پوشش عرض = 100P و پوشش-از base64 = L2ltZy9zdGF0aWMvb3ZlcmxheXMvdGctZGVmYXVsdC5wbmc و فعال کردن = مجلل & S = 1004633c2b194dd8631c06dcad5b582a “کلاس =” FF-OG-تصویر-قرار “>
<قوی > ریچارد باتلر ، خواننده ، ترانه سرا
Psychedelic Furs هنگام شروع کار بسیار آشفته بودند. اغلب اوقات ما بسیار مست بودیم و کل صحنه کمی آشفته بود. شما می توانستید روی صحنه بروید و هر صدایی که می خواهید ایجاد کنید. وقتی ما راکسی بازی می کردیم ، در لندن ، یک جارو برقی در صف بودیم که صدای وحشتناکی به نظر می رسید ، اما به نظر می رسید مردم ما را دوست دارند و مدام برمی گردند.
ما یک گروه فرقه ای بودیم – تاریک ، بدیل و مرموز – اما شرکت ضبط صدا به پرورش ما اعتقاد داشت ، بنابراین مجبور نبودیم از دروازه ضربه بخوریم. Pretty in Pink در طی جلسات آلبوم دوم ما ، Talk، Talk، Talk ایجاد شد که در آن زمان صدای ما بیشتر متمرکز شده بود. راجر موریس و دانکن کیلبورن به خانه رفته بودند و چهار نفر دیگر مانده بودیم. جان اشتون و [برادر باتلر] تیم ریف های نوع Velvet Underground را دور زدند و ناگهان ریف Pretty با رنگ صورتی وجود داشت. من برای آن ملودی خواندم و آهنگ همان شب گرد هم آمد. سپس به خانه رفتم و چند شعر نوشتم. فیلم Pretty in Pink را تماشا کنید
برای من ، Pretty in Pink به معنای کسی برهنه است. این در مورد دختری است که زیاد می خوابد و احساس می کند از آن بهره مند است ، در حالی که در واقع مردم پشت سر او درباره او صحبت می کنند و می خندند. “همه دوستداران او همه در مورد یادداشت های او و گلهایی که هرگز ارسال نکرده اند صحبت می کنند” – آنها هیچ احترامی برای او ندارند. خط “او دوست دارد یکی از دختران باشد” نشان می دهد او زندگی می کند همانطور که فکر می کند جامعه به او می گوید اما این باعث خوشحالی او نمی شود. دوست دارم فکر کنم او در نهایت خوشبخت ازدواج کرد. کنایه ، غم و اندوه و کسالت عمومی و مالیخولیایی خود زندگینامه ای است.
مولی رینگوالد طرفدار پرطرفدار ما بود و او آهنگ را برای جان هیوز پخش کرد و گفت: “شما باید بر این اساس فیلم بسازید.” عجیب بود اما بسیار خوش شانس بود. Pretty in Pink نوع فیلم من نیست. این ما را در معرض دید زیادی قرار داد اما یک نعمت متفاوت بود. ما مجبور شدیم آهنگ را برای فیلم دوباره ضبط کنیم و بار دوم با استقبال بیشتری مواجه شد ، اما نسخه اصلی آن بهتر است. این فیلم هیچ ارتباطی با غزل نداشت و به نوعی باعث متانت آن شد. این در مورد کسی نبود که واقعاً صورتی بپوشد.
استیو لیلی وایت ، تهیه کننده
عبارت ابتدایی آنها “هرج و مرج زیبا” بود و اولین آلبوم آن را دربرمی گرفت. پانک شورشی در برابر موسیقی قبلی بود ، اما Psychedelic Furs متفاوت بود – آنها گیر افتادند. جام جم هرگز گیر نکرد! مجموعه شش تکه Furs صدای سرگردانی و روانگردان بیشتری را ممکن کرده است. هیچ کس ابراز تاسف نکرد که باید حق امتیاز را به شش تقسیم کنند. همه بوهمی بودند و به آینده اهمیت نمی دادند.
ما آن را در استودیوهای RAK ضبط کردیم. Pretty in Pink گیتارهای بهم پیوسته راجر را – که من فقط او را به عنوان سگ می شناختم – و جان ، یک نوازنده گیتار بسیار عالی و کم ارزش ، محصور می کند. به یاد دارم که دانکن را مجبور به نواختن یک ریف پیانو کرد که کمی شبیه Layla اریک کلپتون بود. ما بیشتر وقت خود را صرف آواز کردیم ، کمی ملودی آیه سوم را تغییر دادیم. من به یاد دارم که به ریچارد پیشنهاد کردم آواز بخواند ، “آیا او eeee-asy نیست ، آیا او زیبا نیست صورتی؟” در یک اسکن متفاوت ، و واقعا خوب به نظر می رسید من به عنوان تهیه کننده ، ناخدای کشتی بودم و آن را هدایت می کردم ، اما آهنگ از نظر دکوراسیون خیلی نیاز نداشت. وینس الی روی طبل ها عالی کار کرد. ریچارد و تیم هنگام بازگشت از میخانه مشاجره می کردند ، مانند برادران ، اما این تنش به ضبط ها دامن می زد.
آوازها با صدای اصلی فرسنگ ها بهتر هستند – ریچارد به نظر نمی رسد که بخواهد نسخه جدید را انجام دهد
نسخه دوم [1986] [تهیه شده توسط چارلز هارول] موی نامناسبی ندارد. به نظر می رسد Bruce Springsteen’s Born in the USA ، یا David Heroes ، ساخته های بزرگ آن زمان. من در آیه سوم من را دوست دارم چون این آهنگ را به جایی دیگر می دهد تا برود ، اما نگرانی اصلی من این است که به نظر نمی رسد واقعاً شبیه پوست های روانگردان باشد. آوازها با صدای اصلی فرسنگ ها بهتر هستند ، زیرا به نظر نمی رسد ریچارد مثل گذشته دوباره این کار را انجام دهد.
من نمی دانستم که این یک سر و صدا بالقوه است و نه اینکه وقتی ضبط Pogues ‘Fairytale of New York یا U2’s New Year’s Day را انجام دادم متوجه شدم. وقتی آلبوم درست می کنید سرتان را بالا می اندازید. در آلبوم اول ، یادم می آید که تعداد دفعاتی که ریچارد “احمقانه” خوانده بود را می شمرد و چیزی در حدود 20 بود. برای آلبوم دوم گفتم: “نادان ها را بی صدا کن!” اما ریچارد غزل سرای بزرگی است. من همیشه به هنرمندان می گویم: “شما لازم نیست که به مردم بگویید که شعرها چیست.” سپس افراد می توانند آنها را چگونه می خواهند تفسیر کنند.
• Psychedelic Furs سفیرانی برای روز ملی آلبوم در 10 اکتبر هستند. وینیل آلبوم Made of Rain اکنون خارج شده است.
U تا حدود پنج سال پیش ، چند مورد در این مورد طرف اقیانوس اطلس اطلاعات زیادی در مورد موسیقی جولیس ایستمن داشت. از او بعنوان خواننده به خصوص بخاطر بازی شگفت آور وی به عنوان جورج سوم در اولین ضبط هشت آهنگ پیتر مکسول دیویس برای یک پادشاه دیوانه یاد می شد ، اما کار او به عنوان آهنگساز ، موسیقی که مرزهای مینیمالیسم اولیه و بداهه نوازی و ایستمن در سال 1990 در سن 49 سالگی درگذشت ، بی خانمان و مورد بی توجهی قرار گرفت.
او چندین سال بیچاره بود و بسیاری از آثار ناپدید شده بودند. بسیاری از موسیقی های زنده مانده از زمان مرگ او باید با زحمت بازسازی یا از روی ضبط ها رونویسی شوند ، اما سرانجام در سال 2016 این موسیقی روی دیسک ظاهر شد و تعدادی از مجریان شروع به پذیرفتن از چالش های آن کردند. یکی از گروه های بریتانیایی که موسیقی Eastman را کاوش کرده اند آپارتمان هاوس است و کنسرت Wigmore آنها ، اولین عصر موسیقی معاصر در فصل جدید سالن از نظر اجتماعی و پخش زنده سالن ، دو تحقق از قطعات گروه وی ، Femenineand Joy را با هم جمع کرد. پسر ، هر دو در سال 1974 آهنگسازی کرده اند.
نمرات ایستمن مطمئناً تصمیمات زیادی را به عهده مجریان می گذارد. تمایل آنها به اندکی موسیقی است: 75 دقیقه ای Femenine فقط شامل 5 صفحه است ، در حالی که Joy Boy در یک صفحه قرار دارد ، با دستورالعمل های کلامی به اندازه نت های موسیقی مهم است ، اما ساختارهای موسیقی با شدت غیر منتظره ای ایجاد می کنند. در مقابل هاله ای از زنگ های سورتمه سوسو زدن ، Femenine از یک عبارت کوتاه و تکراری ویبرافون ساخته می شود ، و به طور مرتب خطوط سازنده را اضافه می کند (در اینجا یک گروه هشت نفره وجود دارد) و با ادامه کار هماهنگ تر و غنی تر می شود. پیوندهای روشنی با آهنگ ری ریلی در C وجود دارد ، اما همچنین لحظاتی از افزایش قدرت است که به نظر می رسد موسیقی استیو رایش را برای 18 نوازنده پیش بینی می کند ، که دو سال بعد ظاهر شد ، هرچند به نظر می رسد کار ایستمن بیشتر به عنوان تکرار به عنوان نقطه شروع برای نوازندگان باشد یک فرایند موسیقی به خودی خود.
عملکرد آپارتمان خانه مطمئناً شدت تقریباً وجدانی را كه Femenine در بعضی مواقع ایجاد می كند ، پیش بینی می كند ، اگر بدون گرفتن وحشی غیر قابل پیش بینی كه برخی از نوازندگان در موسیقی ایستمن پیدا كرده اند ، . گزارش آنها از Joy Boy در مقیاس کوچکتر ، با خطوط سازنده کاملاً بسته بندی شده ، به همان اندازه چشمگیر بود ، زیرا جذب کامل آن در این دنیای موسیقی بسیار متمایز و در عین حال دست نیافتنی بود.
• بصورت آنلاین در تالار ویگمور یا YouTube موجود است. منتقد ما این کنسرت را از جریان مستقیم بررسی کرد.
f =” p ل شب ممکن است دی جی جان کسی را نجات ندهد – اما نه به دلیل کمبود نیاز و نیاز. در میان بسیاری از بلایای همه گیر ، یکی از موارد کمتر گزارش شده ، نابودی گسترده رقص اجتماعی است ، به ویژه در محبوب ترین شکل آن: رقصیدن به انتخاب های یک DJ.
افزایش نگرانی درباره فرهنگ حزب در زمانی که بسیاری از زندگی و معیشت از بین رفته است ممکن است آسان به نظر برسد. نظر عمدتا فرهنگ رقص به رهبری دی جی را به عنوان یک لذت خودآزاری ، ساده اندیشی و غیرمولد تلقی می کند. این شرکت کنندگان را ترغیب می کند تا از دنیا فرار کنند تا اینکه با آن درگیر شوند.
سپس ، این فرهنگ جدایی ناپذیر در زندگی و معیشت صدها هزار ، اگر نه میلیون ها نفر از ما باشد. انجمن صنایع شبانه به تازگی در مورد “آرماگدون مالی” به زودی هشدار داده است که می تواند منجر به از دست دادن شغل 754،000 در انگلستان شود. بسیاری دیگر از رقصندگان احساس رفاه و رهایی از یک فرهنگ دائماً در حال تحول را به دست می آورند که به آنها امکان می دهد شکل های جدیدی از جامعه لذت بخش را شکل دهند – یا به نقل از آرتور راسل نوازنده و آهنگساز چندملیتی ، ببینند که همه دوستان ما به یک باره صدا می کنند. همچنین غریبه ها را تشویق می کند که به یکدیگر اعتماد کنند ، در عوض انسجام اجتماعی را تقویت می کند.
فرهنگ مهمانی در کنار فعالیتهای دیگری که زیربنای روانشناختی مبتنی بر اجتماع دارند ، دوز سروتونین طبیعی را برای شرکت کنندگان فراهم می کند ، از جمله کنسرت های موسیقی ، نمایش های نمایشی ، رویدادهای ورزشی ، اجتماعات مذهبی ، گروه های کر و پیاده روی در پارک. همانطور که جون مارتین ، دی جی و میزبان شهر نیویورک در طی گفتگوی اخیر س askedال کرد ، تا چه اندازه می توان عصبانیت مارپیچ ، سو domestic استفاده در خانه و خشونت روزمره همه گیر را تا حدودی با فروپاشی این اشکال اجتماعی توضیح داد؟
کلیدوسکوپی فرهنگ مهمانی ، اتصال پتانسیل مسلماً از لحاظ غوطه وری ، مدت زمان و شادی ، از این تجربه های دیگر پیشی می گیرد. دیوید مانکوزو ، میزبان پیشگام Loft در نیویورک ، حتی اعتقاد داشت که رقص عمومی به معنای بهترین تلاش بشر برای هماهنگی با ذات اساسی جهان است که از صدا به وجود آمده و به یک مهمانی بزرگ از اتمهای مداوم و شدیداً لرزان تبدیل شده است. .
سازمان دهندگان مهمانی و دی جی ها در اکثر موارد ایمنی را بالاتر از خواسته خود قرار داده اند. در اواسط ماه مارس ، ما امور را به دست خود گرفتیم: لغو حوادث ، از دست دادن پول ، رقصنده های ناامید کننده و ترک آزادی های اساسی پس از خوابیدن دولت بر روی چرخ ، فقط ارائه پیام های مخلوط و اقدامات نیمه جان. از زمان تخفیف قفل در تابستان ، برگزارکنندگان کلوپ های شبانه را به عنوان فضای سالن اجتماعات با فاصله زیاد بازگشایی کرده و اجتماعات فضای باز دوستانه و ایمن را در تابستان برگزار کردند. تلاش آنها چشمگیر بوده است ، نتایج تا حدودی ناامید کننده است. با جذب رقصنده های جوان تر که زندگی آنها ربوده شده است ، فقط صحنه پرشور و مجوز غیر مجوز انرژی جنبشی را با معنای تحول آفرین ترکیب کرده است – با این حال چنین اجتماعاتی کانون های احتمالی بیماری Covid-19 هستند.
در پایدارترین تلاش برای پرکردن جای خالی ، دی جی ها و رقصنده ها آنلاین شده اند. مشکلات مالی و تنهایی باعث شده که این نژاد جدید از بازخوانی مجدد سلحشور چاره ای جز مهاجرت به قلمرو دیجیتال نداشته باشد. این منطقی نیست که انتظار داشته باشیم یک فرهنگ کامل دکمه مکث را فشار دهد و منتظر بماند تا بیماری همه گیر منتقل شود. بهتر از هیچ است. و چرا افراد مهمانی باید متفاوت از بقیه رفتار کنند؟
اما در حالی که فعالیتی مانند فوتبال حرفه ای نسبتاً بی وقفه به آنلاین تبدیل شده است ، بیشتر هواداران قبلاً عادت کرده اند که این ورزش را از طریق صفحه نمایش انجام دهند و از مزیت تیم های خانگی که به طور فریبنده ای از عدم وجود هواداران آنها تحت تأثیر قرار نمی گیرد ، حرکت موازی فرهنگ حزب به وضوح مصالحه شده است. تکه تکه ، منزوی و تبدیل شده توسط یک نمایشگر دو بعدی صفحه نمایش دارای یک وب کم به سمت DJ ، رقصندگان آنلاین نمی توانند به عنوان جمعیت برای ارسال پیام های پرانرژی ترکیب شوند و فرصت محدودی برای از دست دادن موسیقی دارند. برقراری ارتباط امکان پذیر است اما نمی تواند با سیستم صوتی احشایی ، جنبشی جنبشی و همراه همراه باشد.
من بیشتر اوقات را که به سازماندهی احزاب ، از جمله همه دوستان ما اختصاص داده ام ، به فعالیت های آوارگی اختصاص داده ام که باعث از دست دادن حس ضرر می شوند. من شروع به تحقیق درباره کتاب جدیدی درباره تاریخ فرهنگ احزاب کردم اما نمی خواهم حسابی را محکوم کنم که در گذشته بماند. من شروع به خرید موسیقی جدید کمتر کردم و در عوض با دقت بیشتری به رکوردهایی که قبلاً داشتم گوش می دادم تا گرسنگی برای به اشتراک گذاشتن موسیقی را بی جا کنم. من بارها و بارها علاقه مند به تماشای گونه های Cathartic جستجوگر Astral Weeks بوده ام اما با کمترین موسیقی رقصنده ای که در خانه گوش می دادم مبهوتم می کند ، گوش هایم دیگر با خاطرات اخیر جمعیت هیجان زده تنظیم نمی شوند.
“ما عشق را گم کردیم”: کلوپ های شبانه انگلیس با استفاده از بحران کووید برای ارزیابی مجدد صحنه
با از بین بردن ، آزمایش گسترده یا واکسن ویروس کرونا ، پایانی به همه گیر مشاهده نمی شود ، فرهنگ مهمانی باید سادگی ، صمیمیت و حتی داخلی بودن را که از مشخصه های اصلی زندگی است ، دوباره بپذیرد. مایل به برقراری ارتباط با رقصنده هایمان در حالی که برای کمک به کاخ چتس در شرق لندن – محلی که ما مهمانی ها را برگزار می کنیم – برای زنده ماندن در تابستان ارتباط برقرار کنیم ، همه دوستان ما یک پخش رادیویی را در یک آپارتمان جمع و جور با یک سیستم استریوی زرق و برق دار و یک بالکن تهویه شده برگزار می کنند ژوئن. سیریل کورنت ، سدریک لاسوند و من ، از بنیانگذارانش ، از ساعت 19 تا 1 بامداد چرخیدیم تا کارها را ادامه دهیم. چند دوست برای یک اجتماع امن و صمیمی که دستورالعمل های دولت را رعایت می کردند ، به ما پیوستند اما هنوز به یک مهمانی کوچک شدید تبدیل شد. امید این بود که شنوندگان در گروه های کوچک جمع شوند ، هماهنگ شوند و فضای به اشتراک بگذارند.
سادگی این مراسم را به ما یادآوری کرد و ایمن تر از رفتن به میخانه بود. دانستن اینکه مانکوزو نزدیک به سه دهه در خانه خود مهمانی برگزار می کرد و هنگام آمدن به لندن در کنار او کار می کرد ، به ما در راه کمک کرد. برگزاری یک مهمانی کوچک در خانه حتی اگر با در نظر گرفتن محدودیت های Covid انجام شود ، کار زیادی نمی کند – فقط به دنبال یک استریو ساده بروید و اتاق را هوادهی کنید. پس از آن ، احساس کردم که برای آماده شدن برای مورد دیگری الهام گرفته ام.
فقط جمعه گذشته تصمیم گرفتیم پخش دیگری را در روز شنبه 10 اکتبر برگزار کنیم. ما می خواهیم با رقصنده های خود که بسیاری از آنها در تابستان در محیط های عمومی مهمانی می گذرانند ارتباط برقرار کنیم. و با این حال ، در زمان انتشار ، به این نتیجه می رسم که شاید اکنون زمان مناسبی برای سازماندهی یک گردهمایی دیگر در دنیای واقعی نیست. مهمانی خانه ای؟ خوب. اما ممکن است بخواهید وارد شوید و چشمان خود را ببندید.
• تیم لارنس نویسنده کتاب عشق روز را نجات می دهد: تاریخ فرهنگ موسیقی رقص آمریکایی ، 1970-79 و بنیانگذار همه دوستان ما
Vadim Eilenkrig آلبوم جدیدی از موسیقی نویسنده را ارائه داد
Vadim Eilenkrig آلبوم جدیدی از موسیقی نویسنده را به نام Newborn (“تازه متولد شده”) ارائه داد.
ارائه در صحنه سالن کنسرت چایکوفسکی برگزار شد. ماریا تروفیمووا از آن بازدید کرد.
پس از یک استراحت شش ماهه ، هنگامی که به گفته موسیقیدان ، تمام مراحل انزوا از خود گذشته است ، تمرینات واقعی و ملاقات با مخاطبان به ویژه احترام است.
“من یک چیز را فهمیدم ، هیچ پخش آنلاین نمی تواند جایگزین کنسرت های زنده شود. این یک داستان کاملاً متفاوت است “،
– بر نوازنده شیپور وادیم ایلنکرگ تأکید کرد.
عنوان نمادین رکورد Newborn یک بردار جدید در حرفه وادیم ایلنکریگ است و عشق به آزمایشات یک ولع خاص است … این آلبوم شامل جاز ، لاتین ، الکترونیک است.
“این آلبوم برای من بیشتر از موسیقی است که من نوشتم ، بیش از موسیقی است که من تولید کردم. این دیدگاه شخصی من در مورد چگونگی به صدا درآمدن موسیقی مدرن است ، شما می توانید با آن بحث کنید ، اما این نظر من است ، “
– می گوید وادیم ایلنكریگ.
به گفته آیلنكریگ ، آلبوم خوب غیرممكن است بدون تصنیف او آن را امسال در تور اورال نوشت. به تازگی ، این نوازنده پدر دوقلوها شده است: پسر الی و دختر لیا. او یک لالایی را به دخترش اختصاص داد.
“روز دوم در یکاترینبورگ ، من آهنگی نوشتم که دیوانه وار دخترم را از دست داده ام. او شش ماهه بود ، زیر بغل من خوابید. و روز دوم خیلی ناراحت شدم. “
– وادیم ایلنکریگ به اشتراک گذاشت.
این آلبوم فقط شامل آثار تألیفی است. برخی برای اولین بار پخش می شوند. و مخاطبان برخی از آنها را قبلاً شنیده اند. به عنوان مثال ، ترکیب برای محافظ صفحه نمایش برنامه Shabolovka 37 Club یک پروژه از کانال تلویزیونی Russia K است ، جایی که Vadim Eilenkrig میزبان آن است.
Vadim Eilenkrig در مورد کار خود بدبین است ، که می گوید: این کار است. نمای شخصی موسیقی.
اولین بار با روح زمانه – فیلارمونیک Omsk فصل را با “قرنطینه سمفونی” آغاز کرد.
ارکستر سمفونیک آکادمیک اومسک اثر جدیدی از الکساندر چایکوفسکی را اجرا کرد.
فاصله اجتماعی. دماسنجی ضد عفونی دست. و ماسک برای شنوندگان سمفونی قرنطینه عنصری از لباس پوشیدن است که مطابق روح زمان است.
برای عموم مردم ، این واقعاً “کشفی است که مدتها در انتظار آن بوده اید”. دقایقی قبل از شروع برنامه ، رهبر ارکستر سمفونیک اومسک ، دیمیتری واسیلیف ، آخرین رایزنی ها را با نویسنده در حال انجام است. پزشکان اجازه ندادند. بعد از ویروس کرونا ، بدن هنوز بهبود نیافته است.
“من سمفونی ششم را تمام کردم. وقتی قرنطینه شروع شد ، احساس خیلی خوب و آرامی داشتم. یکی از دوستانم گفت: ”با نام خانوادگی شما ، سمفونی ششم فال بد است. شما باید فوراً هفتمین را شروع کنید ، “
– گفت آهنگساز ، هنرمند خلق روسیه الكساندر چایكوفسكی.
برای نامزد آهنگساز – پیوتر ایلیچ – سمفونی ششم آخرین مورد به دلیل اپیدمی وبا بود. اما الكساندر چایكوفسكی هنوز هفتمین سمفونی خود را در طی همه گیر شدن نوشت. و بیمار شد. وی به درخواست رهبر ارکستر دیمیتری واسیلیف ، نمرات را برای اومسک ارسال کرد.
الكساندر چایكوفسكی: “هر مرد پیگمالیون خودش است”
“ما هنوز هم چیزهای زیادی برای ادراك در رابطه با آنچه اتفاق افتاده است – کل این دوره یک بیماری همه گیر ، تعطیلی. چگونه جهان تغییر کرده است ، ما چگونه تغییر کرده ایم ، چگونه روابط ما تغییر کرده است. و از این نظر ، این سمفونی به بقای همه اینها کمک می کند و طبق نظر فروید ادامه می یابد. “
آهنگساز یاروسلاو سودزیلوفسکی – درباره تأثیر کارن خاچاتوریان بر همه موسیقی های شوروی.
” من یک چیپولینوی سرحال هستم. / من در ایتالیا بزرگ شدم. / جایی که پرتقال می رسد ، / و لیمو ، و زیتون ، / انجیر و غیره “…
آهنگ های کارتون” Cipollino “برای همه شهروندان اتحاد جماهیر شوروی سابق شناخته شده است. اما همه به یاد نمی آورند که موسیقی برای آنها توسط کلاسیک مدرسه آهنگسازی شوروی کارن خاچاتوریان نوشته شده است. و حتی کمتر شناخته شده است که تقریباً همه آهنگسازان آوانگارد با کارن سورنوویچ تحصیل می کردند ، بنابراین بدون این چهره ، تاریخ فرهنگ روسیه متفاوت بود. در صدمین سالگرد تولد این هنرمند مردم ، وقت آن رسیده است که شخصیت و سهم وی در فرهنگ ما را بخاطر بسپاریم. فعالیتهای او همیشه تحت تأثیر احساسات شخصی ناشی از سالها ارتباط فشرده بوده است.
هنگامی که قبل از ورود به هنرستان برای کار ممیزی نزد کارن سورنوویچ آوردم و برای اولین بار او را دیدم ، فکر کردم 70 ساله است. خاچاتوریان در آن زمان 84 ساله بود. و آنچه شگفت آور است: با وجود چنین فاصله سنی بین ما ، ما بلافاصله درک متقابل ایجاد کردیم و کار شروع به جوشیدن کرد.
من فکر می کنم این فقط در مواردی است که پدران و فرزندان یکدیگر را از پدربزرگ و مادربزرگ و مادربزرگ بدتر درک می کنند … او برای من چنین پدربزرگ شد. کارن سورنوویچ بیش از درسهای آهنگسازی و سازندگی داشت. اینها درس زندگی بود. زیرا وی در طول نیمه دوم قرن 20 شاهد و شرکت کننده در توسعه فرهنگ بود.
به عنوان مثال ، وی مجبور بود در طول سفر افسانه ای و تنها بازدید از مسکو در 1962 ، ایگور استراوینسکی را همراهی کند. آنها دوست شدند ، استراوینسکی پیش نویس ها ، طرح هایی از “بهار مقدس” را به او داد.
یک بار من به خانه کارن سورنوویچ می آیم. ما در حال مطالعه هستیم ، ناگهان او یک نت برگ زرد شده را از کمد بیرون می آورد و می گوید: “می بینی ایگور فدوروویچ چطور اینجا کار کرد؟” در ابتدا من حتی نمی فهمیدم که این “بهار مقدس” است ، و حتی بیشتر از این که اینها اصیل هستند!
صدمین سالگرد تولد کارن خاچاتوریان جشن گرفته می شود
او چهره های برجسته بسیاری را می شناخت – او تحصیل کرد در شوستاکوویچ ، با کارل اورف مکاتبه کرد (من این نامه ها را در دستان خود داشتم) ، با روستروپوویچ گشت و گذار داشتم … و معلوم شد هر موضوعی را که در طول کلاس ها لمس می کردیم ، ما را به تاریخ جهانی موسیقی هدایت می کند.
در عین حال ، البته ، او از نظر کاملاً حرفه ای و فنی چیزهای زیادی برای یادگیری داشت. او یک استاد برجسته است که توانایی نوشتن در همه ژانرها را دارد: از سمفونی و باله تا ترانه های کودکان. این مدرسه قدیمی است ، که افسوس امروز عملاً از بین رفته است.
در تاریخ موسیقی شوروی دو خاچاتوری وجود دارد: آرام و کارن. و اگرچه آنها خویشاوند هستند ، اما از نظر روحیه و سبک کاملاً متفاوت هستند. آرام ایلیچ همیشه یک آهنگساز بسیار صادق و کاملاً م nationalثر بوده است. او تصویری جهانی از شرق شوروی خلق کرد – “گایانه” و به ویژه “رقص با صابر” را بخاطر بسپارید.
“آیا ابتذال می خواهید؟ شما آن را دریافت خواهید کرد! ” – فریاد کشید خاچاتوریان. “
کارن سورنوویچ بیشتر به سمت خط آکادمیک متمایل شد و از این نظر وارث شوستاکوویچ شد ، هرچند که او گاهی نیز از فولکلور ارمنستان استفاده می کرد. در همان “سیپولینو” بازتاب فرهنگ قفقاز وجود دارد و در فیلم “Viy” با ناتالیا وارلی.
جالب است که بعداً خاچاتوریان آثار سینمایی خود را برای صحنه دانشگاه اقتباس کرد. بنابراین ، “سیپولینو” به باله تبدیل شد ، که سالها با موفقیت در تئاتر بولشوی اجرا می شد و موسیقی “وی” سمفونی دوم شد.
کارن سورنوویچ جهت دیگری برای فعالیت داشت. او سالها دبیر اتحادیه آهنگسازان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود و در تبلیغات موسیقی شوروی نقش داشت.
امروز کلمه “تبلیغات” و همچنین “کارکرد” احساسات بسیار منفی را در ما برمی انگیزد. اما آن وقت چه فایده ای در آنها داشت؟ وی در ترویج موسیقی شوروی در خارج از کشور مشارکت داشت – او ترتیب اجرای اجراهای آهنگسازان شوروی در چکسلواکی ، رومانی ، بلغارستان ، در جشنواره های سراسر اتحاد جماهیر شوروی را داد.
آیا این می تواند یک کار سیاسی تلقی شود؟ بله ، اگر منظور ما سیاست فرهنگی استراتژیک است – چیزی که امروز واقعاً فاقد آن هستیم. اما در اینجا به سختی می توان در مورد سیاست برنامه متفاوتی صحبت کرد ، زیرا اتحادیه آهنگسازان یک نهاد عمومی بود ، نه یک سازمان سیاسی. همانطور که امروز می گوییم این یک دفتر مدیریت بود.
و حتی در چنین موقعیتی کار می کرد ، خاچاتوریان از لحاظ باطنی مردی بسیار آزاد باقی ماند ، اگرچه تقریباً هرگز نظرات عمومی خود را در جمع ابراز نمی کرد. این همیشه من را شگفت زده کرده است که این نسل ، که در دوران استالین تشکیل شده بود ، ترجیح دادند سکوت کنند. بنابراین کارن سورنوویچ سعی کرد قبل از هر چیز در مورد موسیقی صحبت کند ، اما در آن واقعاً به روی همه چیز باز بود. تقریباً همه هنرمندان آوانگارد نیمه دوم قرن از او عبور کردند.
وی از سال 1952 در کنسرواتوار مسکو تدریس می کرد ، ریاست گروه ابزار دقیق را به عهده داشت و شنیتکه ، گوبیدولینا و بسیاری دیگر با او تحصیل می کردند. بنابراین ، او نه تنها با ساخته های خود و با ترویج کار آهنگسازان ما در خارج از کشور ، بلکه همچنین با کار با یک نسل جدید ، در آن زمان مترقی ، که همیشه اهمیت پیوستگی در فرهنگ را درک می کند ، بر تاریخ موسیقی روسیه تأثیر گذاشت. خدا را شکر که نه با تغییر سیستم و نه با تحولات اجتماعی قرن 20 از بین نرفت. برای حفظ این در آینده باقی مانده است.
نویسنده آهنگساز ، ویولن سل ، رئیس اتحادیه بین المللی آهنگسازان جوان “مولوت” اتحادیه موسیقی روسیه ، بنیانگذار گروه جوانان و عضو شورای اتحادیه آهنگسازان فدراسیون روسیه است.
بارتی استرنج ، که یک کار تمام وقت را ترکیب کرد (کاری که اخیراً ترک کرد ) با یک جریان انتشار ، سخت است که تعیین شود. این هنرمند متولد ایپسویچ ، ساکن واشنگتن دی سی ، پاورپوپ گازدار ، تصنیف های تصنیف شده با سبک مصنوعی ، house-y electronica و یک EP از جلدهای ملی ارائه داده است. چیزی که آنها را بهم پیوند می دهد کیفیت ترانه سرایی و صدای غنی Strange’s است. آلبوم آینده او ، Live Forever ، باید یک اثر التقاطی باشد. AP
Benee
Supalonely ، آهنگ ویروسی که نام Benee را ساخته است ، در احیای دیسکو فعلی ، آزادانه می نشیند ، البته با یک تفاوت اساسی. قفسه شانه و اعتماد به نفس آن ، داستان شهوت غیرقابل تحمل مانند Dua ، Kylie یا Jessie Ware را کم نمی کند ، بلکه یک بازنده تنها است. این نمادی از جذابیت کمیک ستاره برک آوت نیوزلند است ، یک چیز دشوار برای کشیدن در آهنگ: حلزون اخیر یک آهنگ عاشقانه است که از منظر … یک حلزون خوانده می شود ، که به نظر می رسد یکی دیگر از زاویه های خارج از مرز است. دو EP او تا به امروز هنرمندی را نشان می دهد که هنوز به صدایی دست نیافته است ، اما خواه او در تلاش برای نئو-روح باشد یا به سبک پاپ کیهانی ، بازی بازی او بسیار مبهوت است. LS
آنا روکسان. عکس: Rich Lomibao
آنا روکسان
به نظر می رسد که خوانندگی کرال آنا روکسان از کودکی در کلیسای کاتولیک توسط والدین مهاجر جنوب شرق آسیا در کالیفرنیا پرورش یافته و به خوبی در محیط زندگی تغذیه می کند آواز در اولین حضورش ~ ~ go ، موسیقی سال گذشته برای صحنه زیرزمینی. صدای او با اطمینان بیشتر از آن مه در پیگیری عالی آینده اش به دلیل یک گل ، با تولید واضح تر ، مطالعات گیتار پس از راک کاملاً مبتذل و آوازهای ساختاریافته تر ، بیرون می آید: کمیل فوق العاده زیبا به نظر می رسد جولیانا بارویک که Timmy Thomas را پوشش می دهد. BBT
Millionz
در کمتر از یک سال ، این مته MC بیرمنگام از ناکجا آباد به دهها میلیون جریان رسیده است. او ابتدا موسیقی طبیعی و کم اهمیت لهجه برومه را برای سبک های طولانی آزاد و پر از جزئیات خاص به ارمغان آورد: قصه های مواد مخدر ، رابطه جنسی و اتومبیل های دزدیده شده که با تکان دادن اشاره از کلیشه به مگان از جزیره لاو ، قضات خسته و اشارات بیرمنگام مانند صندوق پستی و پری بار. اینها قوی بودند ، اما آهنگ او در دو قطعه مهم اخیر به طرز چشمگیری گسترش یافته است: Billionz ، با نمونه ماهالیای زیبا و دلهره آور آن ، و سرود وحشیانه Lagga ، که دارای یکی از بهترین کرها در تمرین تا کنون است. BBT
Andrew Tuttle
تاتل به هیچ وجه جدید نیست: Bandcamp نوازنده گیتار بریزبن نسخه های منتشر شده از سال 2009 را جمع آوری می کند. اما الکساندرا امسال او بود دستیابی به موفقیت ، یک رکورد طنین انداز زیبا از گیتار انتخاب شده با انگشت ، نقوش بانجو به آرامی مود زده شده و ترکیبات استیل پدال و چشم های چشمک درست در سمت راست عصر جدید. (طرفداران ویلیام تایلر چیزهای زیادی را می پسندند.) بین دیدگاه ها ذوب می شود ، یک دقیقه جستجو می کند و منزوی می شود ، سپس با جزئیات ظریف مجذوب می شود ، گویی از افق به یک تکه خزه زیبا تبدیل می شود. این تعادل را ترجیح می دهد ، انتخاب شده در آکوردهای مهم خوش بینانه و هرگز ساکارین ، نه عجول و نه بی شکل – مرهمی برای این دوره تأمل و عدم اطمینان. LS
Amaarae
اولین پروژه تمام قد آینده Amaarae ، “فرشته ای که نمی شناسید” به اندازه ابر مروارید قوی و جوشان است شکر: 15 قطعه ای که تأثیرات کودکی را که در آکرا ، نیوجرسی ، آتلانتا و برانکس گذرانده است ، به خوبی متابولیزه می کند ، و توجه زیادی به ریتم های دام ، سیالیت رپ جنوبی ، صحنه آلته در نیجریه و تکامل کالیدوسکوپی اخیر موسیقی سیاه دارد. در بریتانیا. (او به تازگی کشف کرده است که کوجی رادیکال پسر عموی او است.) ژانر پاپ مبهم و راحت زیادی وجود دارد ، اما کمی با این تأثیر. LS
Pa Salieu
رپر متولد Slough ، گامبیا و کاونتری بیش از یک روش در اطراف بلوک بوده است: او بهبود یافت سال گذشته از رانندگی با شلیک به سر. اما قصه های او درباره زندگی جاده ای بسیار دور از ماسک و خاکستری نیست: تولیدات درخشان و لرزاننده با شوخ طبعی رنگ آمیزی می شوند ، اعتماد به نفس و لحن زیبایی را نشان می دهند. دو همکاری با BackRoad Gee ، My Family و Party Popper ، از بهترین آهنگ های رپ انگلستان در تمام سال است ، در حالی که برش انفرادی بتی بسیار ناخوشایند است. ما در حال مخلوط کردن برای یک مخلوط بعدی هستیم. BBT
Sprints
کاملاً چگونگی تبدیل شدن دوبلین به چنین کانونی از هیجان هیجان انگیز پس از پانک راک یک سوال جالب توجه است ، اما Sprints یک مثال عالی دیگر است: مملو از قدرت پیچش شما ، ریتم های بی وقفه موتور سیکلت و کرهای چشمگیر بزرگ ، تک آهنگ The Cheek / Kissing از صدای تله ها بیرون می زند. لیست های پخش Spotify آنها نه تنها معاصران مانند Fontaines DC و Murder Capital بلکه مارمولک های عیسی و پتی اسمیت را دارند که منطقی است. AP
كيلى اليزابت ويليامز. عکس: May Xiong (ab Abstract_numbers )
Kaylee Elizabeth
اخیراً با امضای قرارداد با Spacebomb ، خانه متیو ای وایت و ناتالی پراس ، Kaylee Elizabeth تجارت خود را با دو نفره Native انجام داده است خواهر و برادر ، در کنار برادرش رایان. اولین تک آهنگ او با نام Passing Through کاملاً زیبا و زیبا است ، انگشت برداری آکوستیکی است که با بازخورد و گیتار رو به عقب تزیین می شود ، سرعت آن تغییر می کند ، صدای او خیانت به یک دوره مطالعه آواز سنتی محلی در ایرلند. این یک چشم انداز جذاب برای یک آلبوم است. AP
Ela Minus
در اولین آلبوم آینده خود ، Acts of Rebellion ، تهیه کننده کلمبیایی ، مستقر در بروکلین ، حضور او را با صدای زیاد حس می کند سخت افزار ، اسید سوزاننده و فضای ترسناک و سایه آور ، که توسط مهارت ناامیدکننده ملودی او برق گرفته است. وی اظهار داشت ، پیام او ظریف تر است ، و تحریکات اغواگرانه او از انقلاب كه از طریق مضحكه درخشان است: “ما می ترسیم كه ما وقت خود را تمام كنیم تا برای حقوق خود ایستادگی كنیم” ، او اظهار داشت ، ضرب و شتم اغوا كننده تأكید بر ضرورت ادامه کار دقیقاً که LS
Pottery
به آلبوم بابی خوش آمدید ، اولین آلبوم مینترال از هنر پنج راک کوینتت ظرف 40 دقیقه است: خارش ، صحبت کردن Heads-esque post-punk funk ، گیتار موج سواری ، krautrock ، روانگردان ، آواز ضعیف با صدای تئاتر ، نشانه ای از هرج و مرج گاراژ راک. آهنگ ها به یکدیگر خونریزی می کنند. به وضوح نوعی مفهوم در پشت آن نهفته است اما هرچه که باشد غیر قابل توصیف است. با این وجود ، انرژی جنون آمیز و پیشراننده کل مسئله کاملاً بدیهی و بسیار جذاب است. AP
Black Phoebe
به جای اختلاف نظر یا تلاش برای ایجاد یک اره منبت کاری اره مویی بزرگ ، زوج های متاهل مارک لانگان و شلی برایان به وضوح همه گیری را صرف خلاقیت کرده اند پیگیری ها – هرچند که کارهایی پر از نابودی. این پروژه جدید همچنین شامل اعضای گروه Lanegan’s است که از Joy Division ، Nitzer Ebb ، breakbeat hardcore و سایر سنگهای لمسی سازگار با استروب برای آهنگ های پر از شعر تاریک و حالات پررنگ استفاده می کند. BBT
الوئرا. عکس: Jacob Pearson / Meadowlark Studio
Eluera
احتمالاً تبدیل شدن از یک نگرانی فرقه ای به یک ستاره بزرگ پاپ ، تک آهنگ های خواننده استرالیایی تا به امروز – Good When We Fight، Good Girl and Moderation – بدون اینکه هویت شخصی خود را تسلیم تأثیرات خود کنم ، به طرز مفیدی یک رگه هوشمندانه از ترانه سرایی های پس از لورد ، پس از بیلی ایلیش را در اختیار من قرار داد. او در رویکرد خود کمی آفتاب تر از هر دو است ، در حالی که دیسکو رشته توری راه می رود به نظر می رسد یک ضربه. AP
Nova Twins
ایمی لاو و جورجیا جنوبی تاکنون علاقه Rage Against the Machine’s Tom Morello ، Little Simz و Iggy Pop را جلب کرده اند. قابل درک است که: بین پانک ، متال و یک برند الکترونیکی کاملاً خام در چهره شما قرار دارد ، راکتی که آنها درست می کنند کاملا عصبانی و جذاب است ، همانطور که در اولین آلبوم Who Are the Girls اثبات می شود؟ آنها همچنین Voices for the Unheard ، یک لیست پخش خارق العاده Spotify از “هنرمندان جایگزین POC” را سرپرستی کرده اند. AP
Year of the Knife
اگر زنجیره های روان پر از عصبانیت را در حالی که در طوفان شلوغ سال 2020 هستید ، حمل می کنید ، بگذارید این دلاور پنج تایی لبه مستقیم بار را خاموش کنید. پرخاشگری پانک هاردکور با سرعت بالا با آواز مرگبار متال در اولین آلبوم عالی Incrceceration ، با تهیه کنندگی Kurt Ballou – گیتاریست با Converge – ساخت هر پاپ آکورد تام توم و پاور آکورد. ممکن است نتوانید در یک گودال دایره ای تخلیه کنید ، اما این امر چنان درخشان درک شده است که در عوض سر شما را باز می کند. BBT
Dua Saleh
صالح متولد سودان هنگام انتشار آهنگ Body Cast در پاسخ به مرگ جورج فلوید در تابستان امسال خبرساز شد ، گرچه آنها در اصل در پی درگذشت جمار کلارک و فیلاندو کاستیله در مینیاپولیس آن را نوشتند: “County ain’t shit / They اجساد بر روی خط ،” آنها را با ضرب آهنگ خام و شوم آواز خواندند. این یک لحظه را کاتالیز کرد و بسیاری را به یک هنرمند آزمایشی موسیقی پاپ معرفی کرد که در کارهایش گستردگی بدن را فراتر از خشونت جستجو می کند: تمایل عمیق و ضربان دار روی چتر؛ ملکه متزلزل در Hellbound. آنها این احساس را به شما می دهند ، در لر زدن ، غالب کردن پاپ صنعتی. LS
Annika Rose
نام تجاری کلیساهای پاپ نوجوان لس آنجلسی کاملاً زیبا بین صداهای متمایز است و جلوه ای مانند دوربین بر روی دالی خود خالی می شود. این غیرقابل پیش بینی اقتدارآمیز در سبک آوازی رز منعکس می شود ، که از خونسردی به وحشت فزاینده (با خفه کردن انتظارات جنسیتی ، از روی ساده لوحی) یا خشم (در تلخ و شیرین) یک سکه تبدیل می شود. بهترین از همه پروانه ها ، دیسکو لوکس و مبهم سوزن شده توسط انفجارهای پارانویای رز است. LS
For کسانی که من آنها را دوست دارم
چه گریان چاتن و چه جیمز مک گاورن از Fontaines DC و Murder Capital ، Sinead O Brien یا پاور بالیدر. درموت کندی ، داشتن لهجه های ایرلندی در پاپ بسیار طراوت بخش است – و یک جدید قدرتمند وارد دیوید بالف ، AKA برای کسانی که دوست دارم می شود. اولین تک آهنگ او I Have a Love ، ادای احترام به یک دوست مرده ، یادآور شعر شبانه خیابان های خیابان است و آهنگ هایی از آلبومی در اواخر سال به سایر هنرمندان مجاور خلق و خوی مانند Massive Attack ، Mount Kimbie و خاکسپاری. BBT
• لیست پخش آهنگ هایی از هنرمندان برجسته ما را بشنوید (منهای Black Phoebe ، که در Bandcamp در دسترس هستند). کاربران Spotify ، روی زیر کلیک کنید ؛ کاربران اپل موزیک ، اینجا را کلیک کنید.
دو کنسرت توسط گابریل پروکوفیف – برای میزهای گردان با ارکستر و ویولن سل برای همراهی با ارکستر – در سالن فیلارمونیک Srdrdlovsk ضبط شد
“5 از 5” – اینگونه مجله موسیقی تأثیرگذار انگلیسی BBC Music Magazine به دیسک Ural امتیاز داد ارکستر فیلارمونیک مسکو ، در سپتامبر 2019 در Signum Records منتشر شد.
دو کنسرت از آهنگساز مشهور بریتانیایی گابریل پروکوفیف – برای میزهای گردشی و ارکستر و ویولن سل و ارکستر – در سالن فیلارمونیک Sverdlovsk ضبط شد و نتیجه همکاری “لندن” پروکوفیف با گروه سمفونیک در جشنواره اوراسیا بود.
پروژه صوتی انجام شده توسط رهبر ارکستر تئاتر بولشوی روسیه ، الکسی بوگوراد ، با حضور قهرمان جهان در میان DJ ها آقای سوییچ و ویولن سل ویست روسی بوریس آدریانوف.
اولین کنسرت گابریل پروکوفیف برای میزهای گرامافون و ارکستر ترکیبی از سنت های قدیمی و جدید فرهنگ های به ظاهر مخالف است. با این حال ، چیزی فراتر از آمیزه ای از جهت علمی و هیپ هاپ است …
برعکس ، کنسرت ویولن سل ، به سبک سنتی است ، اما برای سبک امروز گابریل پروکوفیف کاملاً غیر مشخص است “،
– انتشار را توضیح می دهد.
کنسرتو برای گردونه ها و ارکستر یکی از مشهورترین آثار گابریل پروکوفیف است. در سال 2011 ، در جشنواره بین المللی BBC Proms سالانه که توسط ولادیمیر جوروفسکی با مشارکت آقای به عنوان تکنواز سوئیچ شوید.
این کار نه تنها مورد تحسین منتقدان قرار گرفت ، بلکه در پروژه آموزشی BBC “ده قطعه برای کودکان” برای ممیزی اجباری در دبیرستان نیز گنجانده شد. توسط دیمیتری لیس در چهارمین جشنواره بین المللی موسیقی اوراسیا در سال 2017 انجام شد.
در ماه مه سال 2020 ، دومین آلبوم این مجموعه با ارکستر فیلارمونیک اورال در Signum Records منتشر شد.
در 21 سپتامبر سال 2020 ، در سالن راخمانینوف کنسرواتوار مسکو ، گروه استودیو برای موسیقی جدید به مدیریت ایگور درونوف برنامه کنسرت Neggranite – تفسیر موسیقی نمایشگاه هرگز برای همیشه – را ارائه می دهد. 1968-1985 “، که در گالری جدید ترتیاکوف برگزار می شود.
از ساعت 19:00 ، در این کنسرت آثاری از ادیسون دنیسوف ، بوریس چایکوفسکی ، الکساندر ووسترین برگزار می شود. ، آلفرد شنیتکه ، نیکولای پیکو و سرگئی اسلونیمسکی.
قسمت موسیقی شب با بحث و گفتگو تکمیل خواهد شد ، در آن شرکت خواهد کرد:
کریل سوتلیاکوف – رئیس گروه جدیدترین روندهای گالری دولتی ترتیاکوف ، سرپرست نمایشگاه “هرگز برای همیشه. 1968-1985 “؛
سرگئی پوپوف – منتقد هنری ، صاحب گالری Pop / off / art؛
سوتلانا ساونکو – دکترای هنر ، استاد هنرستان مسکو.
این بحث توسط نویسنده پروژه ، ولادیسلاو تارنوپولسکی ، موسیقی شناس انجام شد.
“به دنبال ایده برنامه نمایشگاه ، که با هنر رسمی و غیر رسمی دوره” رکود “روبرو می شود ، گروه استودیو برای موسیقی جدید به مقایسه تقارن آثار موسیقی آوانگارد روسیه و آثار جالب ترین نمایندگان رئالیسم سوسیالیستی همان دوره. چنین مقایسه ای نمای پانورامای موسیقی از زمان و مخالفت آرزوهای آهنگسازان با جهت های مختلف هنری را نشان می دهد “،
– ابتکار پروژه را در وب سایت گروه Studio for New Music بنویسید.
” در برنامه ،
– آنها متذکر می شوند ،
– عمداً شامل آن دسته از آثار “سنت گرایان” بود که می توان آنها را به تعداد موفقیت های هنری آشکار نسبت داد ، و آن دسته از آثار آهنگسازان زیرزمینی شوروی ، که در آنها مسیرهای جدید جستجو برای نویسندگان آنها فقط ترسیم شده است. .
نمایشگاه “هرگز برای همیشه. 1968-1985 “در گالری جدید ترتیاکوف تا 11 اکتبر ادامه خواهد داشت.
نوسازی خواهد کرد آکادمی بوریس ایفمن در سن پترزبورگ بازیابی می کند خانه باسویچ
ساختمان فرسوده سال گذشته برای مدیریت عملیاتی به آکادمی منتقل شد.
پیشنهاد تخریب بخشی از خانه اضطراری برای ساخت خوابگاه برای دانشجویان مدرسه رقص ، خشم فعالان این شهر را برانگیخت. دیمیتری یاسکوفسکی شرایط را درک کرد.
لازم است با احتیاط وارد خانه باسویچ شوید. نوارهای راه راه منطقه نسبتاً ایمن را از ناحیه پوسیدگی جدا می کنند. نمایندگان بوریس ایفمن می گویند ، طبق بررسی ها ، خانه 76 درصد تخریب می شود. دیگر نمی توانید صبر کنید. تلاش های بیشتر برای متهم کردن تئاتر به بی توجهی به میراث معماری و رویکرد تجاری می تواند منجر به فاجعه شود.
“ما به ساختن نوعی مسکن تجاری یا مواردی از این دست متهم می شویم. دوباره تأکید می کنم ، این املاک دولتی است ، ما یک نهاد دولتی هستیم. ما کاملاً در چارچوب قانون کار می کنیم. ما نمی توانیم آن را برای هرگونه اشیای تجاری اجاره دهیم – ما به سادگی چنین حقوقی نداریم ، “
– سرپرست رئیس جمهور گفت. مدیر تئاتر آکادمیک باله دولتی بوریس ایفمن پتر کوستیشف.
این خانه 108 سال پیش توسط معمار الکسی زازرسکی با استفاده از آخرین فن آوری ساخته شده است. برای سبک سازی سازه ها ، سنگ تراشی نه به طور مداوم ، بلکه به واسطه خلأهای فراوان ساخته می شد ؛ یک تازگی فنی آن زمان ، یک میکسر بتن مکانیکی ، در محل ساخت کار می کرد. این تئاتر قصد دارد تقریباً تمام قسمت جلوی تئاتر را به طور کامل حفظ کند و بالهای داخلی ابتدا تخریب و سپس به عنوان خوابگاه برای هنرمندان بازآفرینی می شوند.
“بالرین های جوان مجبور به اجاره اتاق می شوند و آنها قبلاً با کلاهبردارانی روبرو شده اند که قیمت ها و غیره را بیش از حد دریافت می کنند. به علاوه. من خودم در منطقه پریمورسکی تیراندازی می کنم و باید وقت زیادی را در راه صرف کنم مانند بقیه دانش آموزان “،
– دانش آموز نیکیتا پوالیلیخین به اشتراک گذاشت.
مسئله مسکن مدتهاست که خراب می شود زندگی نه تنها برای دانشجویان ، بلکه همچنین برای دانش آموزان جوان آکادمی رقص.
“در ابتدا ، ظرفیت طراحی این مدرسه شبانه روزی 135 نفر است. امروز مدرسه شبانه روزی 180 نفر است. امسال ، امسال یک سال تحصیلی ، 35 نفر در کنارم هستند که نمی توانم آنها را جایگزین کنم “-
خانه باسویچ هنوز خیلی بزرگ است برای 80 رقصنده تئاتر باله ، اما درست خواهد بود وقتی که سرانجام کاخ رقص با تیمی نیم هزار نفری ساخته شود /
اختلاف با مدافعان شهر منجر به مصالحه شد. ساختمان جلویی نه تا طبقه چهارم ، بلکه تا طبقه پنجم ، یعنی تقریباً کامل ، باقی خواهد ماند. اما هنوز هم عقاید پیرامون بالهای غیر رژه داخلی وجود دارد.
سوتلانا زاخاروا با طرفداران جوان. عکس – وادیم شولتز
در 19 سپتامبر ، فصل دوم پروژه بزرگ و کوچک از شبکه تلویزیونی روسیه-کولتورا آغاز شد. در طول این سال ، این برنامه حتی جذاب تر و بزرگتر شده است ، تعداد شرکت کنندگان افزایش یافته است.
مجری پروژه سوتلانا زاخاروا ، هنرمند خلق روسیه ، ستاره باله جهان ، بالیمای برتر تئاتر بولشوی ، تئاتر لا اسکالا است. < p> در آستانه فصل جدید ، در مصاحبه اختصاصی خود با خبرنگار ما ، سوتلانا در مورد مسیر خود برای رسیدن به صحنه صحبت کرد ، نکاتی را در مورد چگونگی ایجاد انگیزه برای موفقیت در کودک و ویژگی های اصلی “بزرگ و کوچک” در سال جاری به اشتراک گذاشت.
– سوتلانا ، تنها چند روز از آغاز اجرای نمایش در تئاتر بولشوی گذشته است. به ما بگویید که چطور وقت خود را در قرنطینه گذراندید ، چگونه خود را در فرم حفظ کردید؟
– مثل همه هنرمندان ، من هم کاملا منزوی بودم ، فرصتی برای حضور در تئاتر نبود. با تمام خانواده ، ما برای زندگی در خارج از شهر نقل مکان کردیم ؛ این خانه یک سالن کوچک با یک بله باله و آینه دارد. من شرایط کلاس را داشتم ، بنابراین به خودم اجازه نمی دادم آرام باشم ، سعی کردم رژیم را رعایت کنم و هر روز سه ساعت تمرین می کردم تا در هر زمان آماده باشم تا به روند تمرین عادی برگردم.
ماه اول که به تنهایی درس می خواندم ، و سپس کلاسها با معلمان تئاتر Bolshoi در ZOOM تشکیل شد. اما این بار البته برای یک بالرین حرفه ای کافی نبود. کار اصلی – تمرین و اجراها – و همه ما از این امر محروم شدیم.
گاه به گاه معلم مورد علاقه ام لیودمیلا ایوانوونا سمنیاکا و من به صورت آنلاین ملاقات می کردیم ، روی انگشتان ، چرخش ، جهش ، تغییرات باله تمرین می کردیم ، سعی می کردیم از این طریق تمرین کنیم .
ترس از از دست دادن فرم آنقدر شدید بود که من از همه کارهایی که می توان در خانه انجام داد نهایت استفاده را کردم: کلاس صبح ، تمرینات آنلاین ، کلاس های با یک معلم ، به علاوه من پیلاتس ، تمرینات با فیت بال را اضافه کردم. < / p>
با تشکر از قرنطینه ، بالاخره فرصتی پیش آمد که در کنار همه خانواده باشیم. هیچ کس نیازی به رفتن به جایی ، دیدن ، ملاقات ، صبر کردن نداشت. این اتفاق برای اولین بار در طول 11 سال از زندگی خانواده ما رخ داده است. اوقات خوبی بود و حتی الان کمی دلم برای آن تنگ شده است. ما یک باغ کاشتیم – درختان میوه و درختان سوزنی برگ ، یک باغ گل رز کامل کاشتیم. اکنون همه چیز شکوفا شده است و من امیدوارم که طی چند سال اولین میوه ها وجود داشته باشد.
سوتلانا زاخاروا: “آنچه با عشق انجام می شود همیشه موفق است”
– آیا در آینده خواهید بود؟ برای استفاده از این تجربه تمرین آنلاین؟ از این گذشته ، این چنین است که شما می توانید با معلمان در هر جای دنیا کار کنید یا حتی اجراهای صحنه ای داشته باشید.
– نه ، در هیچ موردی! این یک تجربه اجباری بود ، نه بیشتر. در آینده نمی خواهم به آن برگردم. در حرفه ما ، دقیقاً در هنر رقص ، هنرمند به حضور زنده یاد یک معلم یا طراح طراح نیاز دارد. ما یک مکالمه داریم ، یک گفتگوی زنده. شما نمی توانید همه چیز را از طریق دوربین ببینید یا متوجه شوید ، باید از هر زاویه و زاویه دید وجود داشته باشد … این غیرواقعی و غیرضروری است.
– از کودکی در بسیاری از ورزش ها شرکت داشتید: ژیمناستیک هنری و ریتمیک ، شنا کردن ، اما نتیجه فقط رقصیدن بود. چرا؟
– مامان مرا در همه بخش ها ثبت نام کرد ، این به این دلیل نیست که من ورزش را خیلی دوست داشتم (می خندد). این رسم در دوران کودکی من بود.
مادرم یک طراح رقص بود ، او یک تیم بزرگ کودکان را هدایت می کرد. اما او مرا نه به تیم خود بلکه به گروه رقص فولکلور آورد. من بعد از ژیمناستیک و آنچه انجام دادم به آنجا آمدم ، دیگران نمی توانستند. من به رقصها می رفتم و مادرم به رویای باله ادامه می داد. عکس از بایگانی شخصی سوتلانا زاخارووا
و یک بار او گفت که ما برای ورود به یک مدرسه رقص و رقص به کیف می رویم. بدون هیچ امیدی ، هر دوی ما به کنکور رفتیم. بلافاصله وارد شدم و از همان لحظه زندگی من و همه خانواده تغییر کرد. من برای تحصیل به کیف رفتم ، جایی که در یک مدرسه شبانه روزی با دانش آموزان دیگر زندگی می کردم.
– آیا این یک آسیب برای شما بود؟
– وقتی کودک هستید ، درک می کنید همه چیز به گونه ای متفاوت است. من فکر می کنم این حتی برای مادر سخت تر بود. او برای آخر هفته آمد ، ما چند روز با هم بودیم و هر وقت او می رفت ، هر دو گریه می کردیم. بعد که بزرگتر شدم عادت کردم ، عادت کردم. اما این یک آسیب روحی نبود ، بلکه یک مکتب زندگی ، یک مکتب برای بقا بود.
در یک مدرسه شبانه روزی ، در یک مسسه کودکان (خصوصاً اگر مربوط به آموزش حرفه ای باشد) ، قوانین خاص آن مانند یک کشور کوچک است. البته ، من بسیار سپاسگزار این تجربه هستم!
در 10 سالگی مستقل شدم ، یاد گرفتم چگونه از خودم مراقبت کنم ، از خودم مراقبت کنم. او یاد گرفت که آگاه باشد: او خودش مسئولیت پذیر بود ، تکالیف خود را انجام می داد یا نه ، به مدرسه می رفت یا از قلم افتاد. در 10 سالگی ، من مجبور شدم بزرگ شوم ، مدرسه زندگی را طی کنم. اما باید بگویم ، من خوش شانس بودم ، ما یک کلاس بسیار دوستانه داشتیم ، ما دوست بودیم ، به یکدیگر کمک می کردیم.
همکلاسی های ما از کیف ما را دعوت کردند تا آخر هفته به خانه برویم ، قدم زدیم ، صحبت کردیم ، در یک فضای خانگی بودیم ، غذای خانگی خورد ، همه اینها بسیار ارزشمند بود. مخصوصاً وقتی پیرتر شدیم ، از هم حمایت کردیم ، با هم خوشحال شدیم و تجربه کردیم. تعطیلات و ناامیدی همه با هم بود. من این بار را با گرمی به یاد می آورم.
سوتلانا زاخاروا: “شما نه تنها باید قهرمان خود را دوست داشته باشید ، بلکه باید او باشید”
– هنگامی که به شما گفتید معلمان دانش آموزان را دست کم می گیرند ارزیابی ها انجام می شود تا آنها آرام نشوند. امروزه ، در تعلیم و تربیت ، رسم است که کودک را حتی برای بی اهمیت ترین / نتایج اولیه ستایش می کنیم. کدام سیستم به شما نزدیکتر است؟
– تاکنون برخی از معلمان وقتی به دانش آموز می گویند: “شما متوسط هستید ، هیچکس از شما بدتر نیست” از این روش استفاده می کنند. به نظر من این خیلی بر روان فشار می آورد. البته ، حقیقت در وسط است. شما نمی توانید مدام سرزنش کنید ، و همچنین ستایش کنید. اما شما باید اعتماد به نفس خود را حفظ کرده و القا کنید. خطاها و سخنان باید بدون شکست ذکر شود ، به موقع تشویق شود ، ستایش شود ، اما همچنین مورد سرزنش قرار گیرد: “شما امروز عالی هستید ، اما فردا باید یک میله جدید تعیین کنید ، یک هدف جدید”.
– در زندگی نامه شما ، این اغلب اتفاق می افتد کلمه “اول”. اولین دانش آموز که بلافاصله برای سال دوم به مدرسه واگانوفسکو برده شد. اولین رقصنده ای که در چنین جوانی ژیزل را در تئاتر ماریینسکی رقصید. اولین زن خارجی که عنوان Etoile را در Teatro alla Scala دریافت می کند. اولین بالرین روسی که پس از مرگ نوری یف در اپرای پاریس به اجرای برنامه پرداخت. تمایل به اولین بودن – از طرف معلمان یا به شخصیت دوخته شده است؟
– در واقع ، این هدف من نبود ، و اکنون من در مورد آن فکر نمی کنم. من فقط حداکثر وظیفه را تعیین کردم. من هرگز هک نمی کنم و غیرحرفه ای بودن را تحمل نمی کنم. اما می خواهم چیز مهمی اضافه کنم. بردن آسان تر از حفظ آنچه است که به دست آمده است ، و حتی دشوارتر است که پا را فراتر بگذارید و جلوتر بروید.
وقتی یک هنرمند فکر می کند که قبلاً به همه چیز رسیده است ، رکود آغاز می شود. صعود به قله در حرفه ما آسان تر از ماندن در آنجا است ، و حتی بیشتر پیشرفت و رسیدن به نتیجه حتی بیشتر. و حالا ، اول از همه ، موفقیت دیروز را فراموش می کنم و به این فکر می کنم که چگونه خودم را بیشتر توسعه دهم. امروز گذشت و عملکرد من در حافظه بسیاری از افراد ماندگار شد ، اما با تجربه می فهمم که از خاطرات ما محو می شود و فردا باید دوباره همان مخاطب را غافلگیر کنیم. و بنابراین ، من به خودم اجازه نمی دهم آرام باشم.
– هنوز هم ، این رقابت ، مقایسه کردن خود ، اگر نه با همکاران ، حداقل با خود دیروز ، چیزی است که فرد را هل می دهد رو به جلو ، باعث پیشرفت شما می شود. با این حال ، این عملکرد خصمانه در پروژه “بزرگ و کوچک” وجود ندارد. چرا؟ این پروژه چه وظایفی داشت؟
– بچه های مدارس غیر حرفه ای رقص در پروژه بزرگ و کوچک شرکت می کنند. ایده ای برای ایجاد یک رقابت حرفه ای وجود نداشت ، تعداد کافی در سراسر جهان و در روسیه نیز وجود دارد. شما رقصندگان جوان کاملاً متفاوتی را مشاهده خواهید کرد ، داستانهای مختلفی از کودکان را می شنوید: کسی می خواهد زندگی خود را وقف رقص کند و دیگری این کار را نمی کند. ما می خواهیم داستان این رقصنده ها و مجموعه های جوان را نشان دهیم و بگوییم.
شرکت کنندگان در این پروژه از شهرهای مختلف روسیه آمده بودند ، من واقعاً امیدوارم کسی از مدیریت شهری این کودکان را ببیند ، از آنها بپرسید که در چه شرایطی مشغول هستند آنها نیاز به کمک ، محل جدید ، لباس دارند. خیلی چیزهای خوب در یک پروژه برنامه ریزی شده است! هنر رقص همیشه در زمان تزاری ، شوروی و روسیه از استاندارد بالایی برخوردار بوده است. و اکنون گاهی اوقات همه چیز به علاقه وافر معلمان و والدین بستگی دارد.
سوتلانا زاخاروا: “کفش های پوئنت باید احیا شوند”
– کسانی در این پروژه بودند که به آنها توصیه می کنید کارهای رقص را انجام دهند یا باله به صورت حرفه ای؟
– البته شرکت کنندگان بسیار کمی نیز وجود داشتند که می توان به آنها توصیه کرد. افراد با استعداد و شرکت کنندگان مسن زیادی وجود داشتند و من می دانم که شخصی در این ماه وارد مدرسه رقص و رقص شد. اما ، دوباره ، این هدف نیست. ما می خواستیم سرنوشت های مختلفی را نشان دهیم. من به ویژه مجموعه “Otrada” را به یاد می آورم ، که در آن دختران یتیم ، دانش آموزان صومعه تحصیل می کنند. چشمان آنها ، چهره های پاک و باز ، رقص خود – همه اینها واقعاً در روح من فرو رفته است. امسال یک پروژه بسیار جالب وجود دارد.
– سوتلانا ، آیا در زندگی نامه موفقیت آمیز شما هیچ مشکلی رخ داده است؟
– البته زندگی شامل لحظاتی است هنگامی که پس از انفجار احساسات زنده ، به زمین برمی گردید و از بیرون به خود نگاه می کنید. لحظات مختلفی اتفاق افتاده و هنوز هم اتفاق می افتد ، اما با تجربه زندگی من یاد گرفتم که چگونه از پس آن برآیم.
– چگونه به اشتراک بگذارید؟ متفاوت درک می شود. موفقیت می آید ، برخاست ، و پس از آن سقوط بسیار دردناک است. این اتفاق افتاد که بعد از یک اجرای موفق ، فکر کردم: همه خوشحال هستند ، من خوب کار کردم ، شما می توانید کمی استراحت کنید ، استراحت کنید ، از جایی مراقبت کنید و در اجرای بعدی بیرون بروید ، و همه چیز خراب می شود ، و همه چیز بد است. و این به من آموخت که جمع شوم ، نسبت به خودم سختگیرتر و در برخورد با مردم خویشتندار باشم. همه کارهایی که خودم می توانم انجام دهم و هر کاری که به خودم بستگی دارد ترجیح می دهم خودم انجام دهم و کسی را مقصر کارهای خود نباشم. این تغییرات شدید را از بین می برد.
– چگونه به انتقاد پاسخ دهیم؟
– انتقاد هر ساعت در حرفه ما وجود دارد. هنگامی که در سالن کار می کنید ، معلم شما در مقابل شماست ، که تمام کاستی های شما را می بیند و متوجه می شود – این اولین منتقد شما است.
قبلاً نهادی برای انتقاد وجود داشت. اگر بالرین در نقش جدیدی بازی می کرد ، منتقدین می آمدند و مقاله می نوشتند. اینها منتقدان هنری شگفت انگیزی بودند ، کارشناسان باله که بالرین های بزرگ گذشته را می دیدند. اکنون نهاد انتقاد از بین رفته است ، من در این زمینه هیچ مرجعی برای خودم نمی بینم که دوست داشته باشم سخنان و نظرات آنها را گوش کنم.
در نتیجه ، مهمترین مقام برای من بیننده است ، برای او کار می کنم و می رقصم.
آواز با پا
– چگونه این مسئله را برای کودک توضیح دهیم؟
– برای کودکان ، نظر معلم باید مهم باشد ، این نظر آنها است منتقد اصلی و من همیشه به دخترم آنا می گویم: اگر آنها به شما تذکر دادند ، توجه کنید – خوشحال و سپاسگزار باشید! این بدان معناست که معلم توانایی شما را می بیند. اگر مورد توجه واقع نشوید ، این بدترین چیز است ، به آن علاقه ای ندارید.
بنابراین ، علی رغم اینکه مسابقه پروژه “بزرگ و کوچک” نیست ، ما هیئت داوران داشتیم. برخی از کودکان ، پس از بازخوردشان ، درست روی صحنه قطعه ای را رقصیدند. از آنجا که همه با استعداد هستند ، هر کس می خواهد بلافاصله نشان دهد که توانایی آن را دارد.
آنها اغلب از مکانهایی می آیند که تحصیلات حرفه ای در آنها کم است. بسیاری از معلمان خودشان از ویدئو یاد می گیرند ، سطح و تجربه خود را بالا می برند. به همین دلیل بسیار عالی است که چنین هیئت داوران با آنها کار می کند.
خواهید دید که چگونه رامیل مهدیف ، تکنواز گروه Igor Moiseyev ، از جا پرید ، حرکات را نشان داد و توضیح داد – این کلاسهای استاد بی نظیر هستند! چه موقع خوش شانس می شوم که با افراد حرفه ای مانند رامیل ، ساشا موگیلف ، ایوان واسیلیف ، سوفیا گایدوکووا صحبت کنم.
وقتی دیدم که هیئت منصفه همه چیز را با اندیشه و جزئیات برای کودکان توضیح می دهد ، دانش آنها را منتقل می کند ، روح من خوشحال شد. و با چه توجه شرکت کنندگان این را درک کردند! پروژه “بزرگ و کوچک” یک تجربه منحصر به فرد است که کودکان ، اقوام و معلمان آنها را برای یک عمر به یاد می آورند.
را افتتاح کرد ارکستر ایالتی جمهوری تاتارستان پنجاه و پنجمین سالگرد کنسرت سالگرد
19 سپتامبر سال 2020 را در جی آغاز کرد. S. Saydashev ، افتتاحیه پنجاه و پنجمین سالگرد کنسرت سالگرد ارکستر سمفونیک دولتی جمهوری تاتارستان به سرپرستی هنرمند خلق روسیه و تاتارستان ، مدیر هنری و رهبر ارکستر الکساندر اسلادکوفسکی برگزار شد.
فصل مورد انتظار اجراهای موسیقی با اجرای کارهای برجسته آهنگساز آلمانی لودویگ ون بتهوون: اگورت اورتور ، کنسرتو برای ویولن و ارکستر و سمفونی پنجم افتتاح شد.
امسال تمام دنیای موسیقی 250 سالگرد تأسیس خود را جشن می گیرد آهنگساز بزرگ و ارکستر دولتی RT به سرپرستی الکساندر اسلادکوفسکی برنامه کنسرت جشن را به غول موسیقی کلاسیک اختصاص دادند.
“ما خیلی منتظر این روز بودیم … ما از عشق شما ، وفاداری شما به ما و موسیقی بسیار سپاسگزاریم! از انتظار شما متشکریم ، ما امروز واقعاً خوشحالیم! “،
– الكساندر اسلادكوسكی اعتراف كرد.
ویولن برجسته ویولن به دعوت استاد الكساندر اسلادكوسكی مهمان افتخار كنسرت افتتاحیه شد. میلیوکوف آنها به همراه ارکستر دولتی جمهوری تاتارستان کنسرتو را برای ویولن و ارکستر اجرا کردند.
“من بی نهایت خوشحالم که به کازان آمدم و با ارکستر دولتی جمهوری تاتارستان و Maestro Sladkovsky بازی کردم. من یک بار گفتم که ارکستر همه چیز را پیش رو دارد و از نظر من این “جلو” آمده است. امروز ارکستر دولتی جمهوری تاتارستان ارکستری در بالاترین سطح است! من همچنین می خواهم در مورد عمق ، احساساتی که ارکستر بازی می کند بگویم. بعد از سمفونی پنجم ، من به یادداشت ها فکر نمی کردم ، بلکه به چیزهای خیلی خیلی بالاتر فکر می کردم. “
– پاول ملیوکوف به اشتراک گذاشت.
جزیره زندگی: ارکستر تاتارستان به خاطر راچمانینوف از قرنطینه خارج شد < / p>
GSO RT برنامه های بزرگی در پیش دارد. نوازندگان و رهبر ارکستر برجسته ای برنامه کاملاً جالبی از فصل کنسرت را برای مخاطبان آماده کردند.
در فصل جدید ، بیش از 15 اثر برتر اجرا می شود ، از جمله سمفونی شماره 5 توسط A. Tchaikovsky ، Variation on a Theme توسط J. Haydn برای ویولن سل و ارکستر E دنیسووا ، “رقص هایی از گالانتا” توسط Z. Kodai ، انواع کنسرت برای ارکستر توسط A. Chinastera و بسیاری دیگر.
ارکستر دولتی جمهوری تاتارستان به سرپرستی الکساندر اسلادکوفسکی اجراهای خود را با اشتراک خود در فیلارمونیک مسکو ادامه می دهد. در فصل 2020/2021 ، سه کنسرت به عنوان بخشی از اشتراک 22: 16 اکتبر ، 2020 ، 16 ژانویه و 25 مه 2021 برگزار می شود. ارکستر آثاری از S.V. Rachmaninov ، K. Saint-Saens را اجرا می کند و در کنسرت 25 ماه مه ، جایی که هنرمند مردم باشکورتستان و تاتارستان ایلدار عبدرازاکوف به همراه ارکستر دولتی جمهوری تاتارستان به سرپرستی الکساندر اسلادکوفسکی ، آریا و اورتورهای اپرای ایتالیا و فرانسه اجرا می کنند. / p>
در بهار 2021 ، ارکستر ایالتی جمهوری تاتارستان به سرپرستی الکساندر اسلادکوفسکی کنسرت-ارائه مجموعه جعبه “راخمانینوف” را برگزار می کند. یاس بنفش سفید – آثار سمفونیک S. V. Rachmaninov ، که از 17 تا 22 آگوست 2020 در برچسب معتبر سونی کلاسیک ضبط شده است.
گروه “روسیه” اولین نمایش جهانی طنزهای اپرا را ارائه می دهد
11 نوامبر 2020 در ساعت 19:00 در صحنه کوچک تئاتر موسیقی کودکان مسکو به نام ناتالیا ساتس گروه “روسیه” به نام Zykina اولین نسخه جهانی را برای ارکستر قومی ارائه می دهد – کمیک اپرا: کمیک اپ اپرای “جراحی” اولگ خرموشین ، ساخته شده بر اساس داستانی به همین نام توسط A.P. Chekhov و “اپرا در مورد چگونگی نزاع ایوان ایوانوویچ با ایوان نیکیفوروویچ” بر اساس داستان نیکولای گوگول ، آهنگساز گنادی بانشچیکوف.
گروه” روسیه “به نام L. G. Zykina به خاطر عشق دیرین خود به هر چیز جدید مشهور است.
نتیجه این عشق: انتشار بیش از 40 آلبوم ، مشارکت در ضبط موسیقی برای فیلم “The Grand Budapest Hotel” ساخته وس اندرسن (این گروه اسکار بهترین موسیقی متن را دریافت کرد) ، شرکت در برنامه فرهنگی بازی های المپیک تابستانی لندن 2012 ، شرکت در جشنواره تئاتر آوینیون (فرانسه) در سال 2013 ، همکاری و ضبط دیسک با ارکستر The Forbidden City (پیکین) به سرپرستی لیو شون ، همراه با موسیقی جهانی
این گروه دو آلبوم با اولگا پودووا و نظمیدین مولیانوف منتشر کرده است. این گروه همراه با موزه فضانوردی و آهنگساز دیمیتری کورلیاندسکی پنج آزمایشگاه بین المللی آهنگسازان معاصر “فضای باز” برگزار کرده است. آفاناسیف کار عمیق و جدی خود را در زمینه رونویسی از موسیقی موسیقی برای سازهای عامیانه روسی اپرا توسط O. Khromushin “جراحی” و G. Banshchikov در مورد چگونگی جدال ایوان ایوانویچ با ایوان نیکیفورویچ آغاز کرد.
نتیجه کار در واقع ایجاد یک اثر جدید بود جهت در هنر – کمیک های اپرا ، که امکان کمک به آنها را با کمک رنگها و سایه های اضافی می دهد ، به آنها می توان روشنایی و تحدل مجازی بیشتری به نمایش ها داد. در تولیداتی که بر اساس آثار ادبی گوگول و چخوف ساخته شده اند ، گروتسک ، شوخ طبعی ، اغراق هنری ، و همچنین اشعار و مراقبه زیادی وجود دارد. با استفاده از آزمایشات ، کارگردانان به طرز باورنکردنی قانع کننده هستند.
با مشارکت خوانندگان تئاتر ماریینسکی ، دنیس بگانسکی ، دیمیتری کولئوشکو و ولادیمیر لبدف ، بیننده در اجرا یک روانشناسی ظریف و یک روبنای نمایشی مجازی از طرح را کشف خواهد کرد. در اجرای خود بر روی صحنه ، بیننده مسلماً زندگی را با تمام جنبه های دلپذیر و ناخوشایند آن که روح آثار ادبی را منتقل می کند ، مشاهده خواهد کرد. یکی از درخشان ترین نمایندگان نسل مدرن نوازندگان با استعداد همه کاره. او کاملاً احساس می کند شخصیت موسیقی در حال اجرا ، در اهداف عمیق آهنگساز نفوذ کرده و ویژگی های مشخصه سبک وی را بازآفرینی می کند.
S هوازدگی ، ضد نفوذ و با دستهای یخ زده ، به اولین درایو زنده اروپا می رسم اپرا مانند میمی در آخرین اقدام لا بوهم. برخلاف قهرمان اپرا ، من به سختی می توانم خودم را توسط کارکنان امنیتی درک کنم ، اما هنوز هم کمتر یک نمایش می خوانم که باعث شود آنها در فوکوس های فوردشان گریه کنند. آیا تا به حال از تپه تا کاخ الکساندرا لندن دوچرخه سواری کرده اید؟
نبوغ ناخواسته برنامه مدرن و 90 دقیقه ای اپرای ملی اپرای ملی انگلیس برای گسترش سیاست های طبقاتی از صحنه به مخاطب است. افراد معتبر به بهترین صندلی های خانه دعوت می شوند – به این معنی است که ماشین هایی که کنار صحنه پارک شده اند. این جعبه ها “جعبه های uber” نامیده می شوند ، اما تا آنجا که من می بینم ، آنها Toyota Priuses هستند که حداکثر چهار نفر می توانند در آن بنشینند. (از آنجا که این اتومبیل ها به جایی نمی روند ، نیازی به راننده نیست.) در پشت طبقه متوسطی قرار دارند که با وسایل نقلیه شخصی خود آمده اند (100 پوند برای هر ماشین). سرورهای هتل شکلات سفارش بستنی ، شکلات و نوشیدنی می گیرند. Surtitles بالای صحنه به رانندگان می گویند که رادیو خود را با 87.7FM تنظیم کنند تا بهترین صدا را داشته باشند ، اگرچه تعداد زیادی از آنها پنجره های خود را باز می کنند تا موسیقی را از بلندگوهای اطراف پارکینگ بشنوند. همه خواننده ها خوشحال هستند.
در همین حال ، حدود 20 دوچرخه سوار (35 پوند برای هر دوچرخه) به سمت سلولهای با فاصله اجتماعی روی بتن هدایت می شوند. هیچ سروری از ما نمی پرسد که ما می خواهیم از امتیاز هتل Chocolat چه چیزی را سفارش دهیم. خوشبختانه ، به من توصیه شده بود که چیزی برای نشستن بیاورم: من جای خود را روی زانوی باغ خود قرار می دهم.
موسیقی دلچسب… ثریا مافی در نقش موزتا در تولید محرک ENO در La Boheme عکس: لوید وینترز / مجوز از اپرای ملی انگلیس
جان لنون یک بار از مردم در صندلی های ارزان قیمت خواست که کف بزنند و بقیه جواهراتشان را بزنند. در اینجا ، دوچرخه سواران کف می زنند ، رانندگان بوق می زنند. با توجه به فرصت های مختل کردن عمل با چرخاندن موتور یا چراغ چشمک زن ، اکثر آنها رفتار خوبی دارند. با بازگشت از حلقه ، یک زن با صدای بلند در اتومبیل خود را می زند ، و در حالی که میمی آواز قلبش را می خواند ، ناتالیا رومانیو را قطع می کند. نابخشودنی است.
مخاطبان Ally Ply Ally Pally ستاره های ناخوشایند و فیلم های پرفروش دیده اند اما چیزی شبیه به این ندارند. بازگشت ENO به اپرای زنده به طرز حیرت انگیزی برای پرورش افراد تازه تردید و نگهداری از دستورالعمل های ایمن Covid طراحی شده است. یک راهنمای آنلاین برای حضور در اولین اپرای شما وجود دارد و در ابتدای نمایش ، Trevor Eliot Bowes به عنوان نگهبان امنیتی-صاحبخانه ، بنوئیت به مخاطبان می گوید: “من می دانم که این اپرا است ، اما سعی کنید از خود لذت ببرید.” وی می گوید ، شما می توانید در طول نمایشگاه ماشین خود را ترک کنید تا به سمت عقب پارکینگ بروید ، اما فقط اگر ماسک بزنید. با وجود این ، من متوجه می شوم که چند نفر از این طریق بدون نقاب روبرو می شوند ، برخی از آنها سیگار می کشند – – که قطعاً نمی توانید در سالن اجتماعات ENO در کلسیوم انجام دهید. این اپرا است اما نه آنطور که ما آن را شناخته ایم.
پشت صحنه ، دیواری از داربست وجود دارد ، مانند چیزی که استورمزی در طول مجموعه خود در سال 2019 گلاستنبری پر از رقصنده های پشتیبان کرد. در اینجا داربست ارکستر کاهش یافته ENO را در خود جای داده است ، در حالی که رهبر ارکستر Martyn Brabbins را روی سکوی بالابر قیچی بزرگ می کنند.
سپس اتفاق عجیبی رخ می دهد. یک راننده Deliveroo یک رمپ را به سمت صحنه بالا می برد. این مأموریت تحسین رودولفو است (دیوید بات فیلیپ که از نظر صوتی هیجان انگیز است) در پایان شیفت خود و اپرا آغاز شده است. او نه به یک پارچه پاریسی بلکه به اردوگاهی از هیپسترهای ون در پارکینگ لندن رسیده است ، درست مثل همان که ما روی آن نشسته ایم.
در داخل یک ون ، میمی خیاطی می شود و در حالی که نقاش مارچلو (Roderick Williams channeling، حداقل بصری ، Ian Dury) در حالی که فیلسوف Colline (بیس ویلیام توماس ، در آریای آخر خود را مجذوب خود می کند) در حال طراحی طرح های شاد بر روی ون خود است. همچنین در حال فیلمبرداری از صحنه است ، فیلم سیاه و سفید او گاهی اوقات به صفحه های عظیم کنار صحنه نمایش داده می شود. از میدان بتونی من نگرانم که آیا موسیقی دلچسب پوچینی می تواند از این صدای بصری جان سالم به در ببرد.
لا بوهم در کاخ الکساندرا در لندن. عکس: لوید وینترز / مجوز از اپرای ملی انگلیس
کوله پشتی کامیون Schaunard با یک دسته پول نقد برمی گردد تا در بازار مواد غذایی خیابانی صنعتگری منفجر شود ، جایی که پس از پارک شدن ون های بستنی و هات داگ ، عمل دو اتفاق می افتد. رودولفو می گوید که بعداً همراه خواهد بود اما باید بررسی روزنامه را به پایان برساند. کلمات – به زبان انگلیسی خوانده شده – واضح هستند ، اما من خودم را پیدا می کنم که از طریق عنوان های زیر عنوان عمل می کنم. بررسی Rodolfo با ورود میمی و اغوای او از لپ تاپ کنار گذاشته می شود. این ، به من اعتماد کن ، هرگز در زندگی واقعی اتفاق نمی افتد.
برخی از احمقها در یک مرک در حال بوق زدن از پارکینگ هستند. این ستایشگر ثروتمند Musetta ، Alcindoro است (پلاک ثبت نام: BIG AL) که ورودی شگفت آور خود را ایجاد می کند. تا این لحظه ، طراحی تولید کلوئه لمفورد بسیار دقیق خاص سایت بوده است ، با وانت های مخصوص مسافرتی و اتومبیل هایی که با مخاطب ثابت آمیخته شده اند ، اما کارگردان PJ هریس و مدیر برنامه ریزی Dannielle Lecointe از رقص عمومی در خیابان و هیپ هاپ توکن فقط شرم آور به نظر می رسد. این مرحله ای است که Skepta به خاطر آسمان بازی می کند: اگر ENO بخواهد رو به پیشرفت باشد باید بازی خود را ارتقا دهد. یا شاید هیپ هاپ را خالی کنید.
عالی و احمقانه … ناتالیا رومانیو. عکس: لوید وینترز / مجوز از اپرای ملی انگلیس
با سقوط غروب بر روی آلی پالی ، میمی سرفه مرحله ای خود را شروع می کند. عزت و ذکاوت غالباً در پوچینی برای تسلط می جنگند ، نه بیش از پیش بینی مرگ میمی. آماندا هولدن مترجم اقدام را به روز کرده است اما در برابر طنین موضعی سل میمی مقاومت کرده است. وسوسه شده ام.
علی رغم چرخ دستی های طراحی صحنه و لباس ، عزت و شکوه پیروز می شود. در حالی که میمی مرده و غمگین رودولفو در حال فرار بین اتومبیل های پارک شده است ، گویی به سمت مرکز باغ (همسر ، برای شب بسته است) ، علی رغم اینکه لذت مشترک بودن از زندگی در یک زندگی مشترک ، تولید به شدت در حال حرکت است. مخاطب تقریباً به طور کامل کم است. صدای تشویق توسط بوق ماشین غرق می شود. تماس پرده ای خوانندگان و نوازندگان بی عیب به نظر می رسد – با توجه به اینکه مخاطب در اتومبیل خود ضعیف است و عمدتا نامرئی است ، قابل درک است. ارتباط معمول گرم بین هنرمندان و تماشاگران در پایان نمایش در سرمای طبیعی جدید از بین می رود.
با خروج از اتومبیلرانی که در صف طولانی برای خروج از پارکینگ قرار دارد ، من از شمال لندن عبور می کنم و برای این ماشین محرک Puccini ارزش قائل هستم: خاطره چگونگی کویدین Uber ، Deliveroo ، پارامترهای فاصله اجتماعی و Domnishambles دولت کوید با شکستن قلب عشق تغییر شکل داده است.
“D iane در اطراف زنان نیرومندی است که من وقتی بزرگ شدم آنها را می شناختم. “دیوید سللی ، با بیان خاطرات کودکی خود در ساوتند آن دریا ، می گوید. “شما می خواهید به یک میخانه بروید و یک زن در بار باشد که سیگار می کشد ، و همه این مردان هر کلمه را آویزان می کنند. و او به شما کمی چشمک می زند ، و شما می خواهید مانند: “شما باحال ترین انسانی هستید که تاکنون وجود داشته اید.” “
ما در میخانه Glory در شرق لندن هستیم ، جایی که آلتی اوی سللی – نماد کلوپ شبانه دهه 80 و به اصطلاح “دوشس کانوی” دایان چورلی – اولین بار تقریباً یک دهه پیش نام او را بر سر زبان ها انداخت. سللی 38 ساله قبلاً هرگز علناً از پشت نقاب چورلی قدم نزده است. اما امروز یک آلبوم جدید برای تبلیغ وجود دارد – و یک داستان قابل توجه برای گفتن.
این آلبوم بهترین آهنگ ها را جمع آوری می کند – با شستشوی آشپزخانه آشپزخانه وادویل à la Ian Dury و پاپ سرسبز به سبک پالپ – از نمایش های اولیه Chorley. اینها در Down the Flick ، درهم و برهم شدن حاشیه Edinburgh 2019 باعث زنده شدن کانون مشهور در جزیره کانوی ، اسکس ، جایی که یک بار چورلی سلطنت کرد ، بود. از آن زمان ، سللی در حال ساخت موسیقی با سونیا فریدمن ، impresario West End است که داستان های شطرنجی شخصیت را بازگو می کند ، که شامل مواد پتروشیمی ، زندان و برس با Boy George است.
دایان چورلی و گیتاریست Simon Ribchester آلبوم جدید او را تبلیغ می کنند. عکس: مایک اوون
همانطور که طرفداران چورلی می دانند ، جذابیت نمایش های او به همان اندازه کمیک موزیکال است: سیمون ریبچستر ، جانشین دوشس ، مهتاب به عنوان گیتاریست لورا مارلینگ. در مورد خنده ها ، سللی می گوید: “برای من ، کمدی مانند ویکتوریا وود و مایکل باریمور است.” اما او می افزاید: “شاید من در مورد آنچه هستم دچار ناراحتی شده ام.” در حال حاضر ، او در درجه اول میزبان چت شو است ، در پادکست هت تریک گفتگو با چورلی ، مهمانانش – طرفداران دوشس – سوفی الیس-بکستور و راسل تی دیویس را شامل می شوند.
سللی گپ زدن را ناخوشایندتر می داند: او مرتباً بخاطر خودآزمایی عذرخواهی می کند. او حتی در کار موسیقی خود نیز پشت سر تغییر منافع مخفی شد. به عنوان جبهه الکتروپاپرهای مفهومی بالا A.Human ، آهنگ های او “همیشه قصه گویی” بودند. آنها “درباره شخصیت هایی در مکان های عجیب و غریب ، اغلب ساحلی” بودند. سللی ، فارغ التحصیل هنرستان ، بعداً به عنوان خواننده کاباره در ابر باشگاه Manibision ایبیزا کار کرد. اما مادرش نگران رانش شغلی است. “من از یک طبقه طبقه کارگر می آیم و برای خانواده ام شغلی از این دست مضحک به نظر می رسید.”
به درخواست مادرش ، سللی تدریس را به صورت تمام وقت انجام داد. اما او مرتباً داستان ، شعر و شعر می نوشت – در یکی از آنها زنی به نام دوشس بازی می کرد که یک کلوپ شبانه را در جزیره کانوی اداره می کرد. دوست پسر برادرش پیشنهاد کرد که شخصیت را روی صحنه کاملاً دوست بدارد. سللی در اوقات فراغت این کار را انجام داد – سپس ، وقتی استوارت لی ، کمدین ، اجرای چورلی را دید و به جهانیان گفت ، سرگرمی شروع شد. فیلم مادر سعید مجرد را مشاهده کنید
اگر کارفرما استثنا نمی کرد ، چه خوب بود. “یک روز ، بچه های مدرسه از طریق وب سایت نماینده من در مورد دایان اطلاع پیدا کردند. من تهدید به مرگ شدیدی کردم. وحشتناک بود. ” او می گوید ، این یک مدرسه سختگیرانه آکادمیک بود ، جایی که کار سللی “اجرای این ایدئولوژی ساختار و رفتار خوب” بود. و همچنین ، من خودم را به روشی کاملاً مردانه و ناهماهنگ معرفی می کنم. بنابراین وقتی آنها آنچه را که فکر می کردند یک انقباض در زره پوش من است پیدا کردند – لغت مناسب آن است – آنها دیوانه شدند. “
مدرسه خواستار این بود كه او بین تدریس و اجرا انتخاب كند. او از زمان تدریس نکرده است
آنچه واقعاً سللی را ناامید کرد ، پاسخ مدرسه بود. او آن را صدا می کند “وحشتناک”. “این یک فرصت عالی برای آنها بود که به این بچه ها در مورد نمایندگی جنسیت – که به هر حال من در مطالعات رسانه جستجو می کردم” آموزش دهند. ” در عوض ، مدرسه تقاضا کرد که او بین تدریس و اجرا یکی را انتخاب کند
و او از آن زمان تاکنون تدریس نکرده است. اما این حادثه رتبه بندی می کند – و به نیرویی که چورلی تبدیل شده است دامن می زند. “دایان همیشه در مورد فراگیری ، عشق و احترام بوده است. کاملاً درست به نظر می رسید که پس از آن تجربه ، تنها کاری که باید با سختی دنبالش می کردم ، بازی در آن شخصیت و واقعی کردن کلوپ شبانه او بود. ” سللی می گوید ، با این کار او نه تنها روح جوانی اسکس خود را احضار نمی کند ، بلکه اشتباهات جامعه را نیز اصلاح می کند. “ما در تلاشیم این احساس را که شنبه شب در یک تعطیلات کاروان در کلوپ بودیم ، دوباره ایجاد کنیم. شما مثل این هستید ، “وای – این شگفت انگیز است!” شما نمی خواهید در جای دیگری باشید. “
وی می افزاید: “مردم به سرعت به دلیل عدم پذیرش افرادی از جهان های مختلف ، بر طبق world کارگر می پرند.” وی خاطرنشان کرد ، اما این تمام داستان فرهنگی را که در آن بزرگ شده است ، بیان نمی کند – از دایی که در حالی که فضیلت همسر خود از جو سیک را سر می داد ، تیترهای تابلوی بیگانه هراسی را طوطی کرد. از باشگاه های مردانه کار می کنند که اکنون در حال از بین رفتن هستند. او این را “فوق العاده ناراحت کننده می داند ، زیرا این یک اکوسیستم کامل است که طیف گسترده ای از مردم را گرد هم آورده است. هرچه بیشتر مردم را بشناسیم و با مردم صحبت کنیم ، اضطراب ما کمتر می شود – و جامعه بهتری که زندگی می کنیم بیشتر است. اما امروز به ما گفته می شود که خود را منزوی کنیم و از افرادی که به نظر ما متفاوت هستند بترسیم. “
آن بچه هایی که خصوصیات معلم خود را مسخره می کنند ، به ذهنشان خطور می کند. سللی می گوید: “من اینجا هستم تا آن درس را بدهم” ، یا ممکن است چورلی باشد. “و من هنوز هم درس می دهم زیرا آنها مرا متوقف نکردند. و آنها هرگز نمی خواهند مرا متوقف کنند ، زیرا این داستانی است که من باید تعریف کنم. “
• دایان چورلی: عالی ترین بازدیدها در 9 اکتبر برگزار می شود.
ل ماه آستانه ، تهیه کننده AG کوک اولین نمایش خود را منتشر کرد آلبوم؛ یک مخزن مغزی 49 دیسک ، هفت دیسک به نام 7G. کوک پس از سالها تمیز کردن رشته فوق العاده پلاستیکی و پلاستیکی پاپ خود که زیر چتر تفرقه افکن PC Music خود منتشر شد و از طریق کار تولید برای افرادی مانند Charli XCX گسترش یافت ، در اولین ست خود تعدادی توپ منحنی پخش کرد. در میان پنیرهای وحشتناک پاپ و غیرآهنی ، تکه ای از طرح های آکوستیک خواننده و ترانه سرا شامل کاور Blur’s Beetlebum وجود داشت.
این تلفیق ابر واقعی بودن و ساده لوحی مستقیم نیز در پیگیری 10 گانه آن نفوذ می کند. بنابراین ، دهانه هوا ، ارجاع دهنده خاکستر ، هدایت صوتی اوه بله بلافاصله توسط Xxoplex منفجر می شود ، اتحادی نامقدس از ضرب آهنگ های آواز ، سرودهای کرال و آوازهای بی صدا. این یک ترفند است که در سراسر ، با lo-fi ، عاشقانه و شیطانی سوپراستار زیبا (“شما زیبا هستید ، همه چیز را دارید”) بازی می شود که مدت زیادی بعد توسط ابزار ساینده تکنو Airhead دنبال می شود.
در بعضی مواقع ، تغییر صدای آن باعث شلاق زدن می شود ، اما جادوی واقعی وقتی ظاهر می شود که کوک موفق می شود این دو طرف را در یک آهنگ ادغام کند . به عنوان مثال Darkness ، یک آهنگ عاشقانه زیبا و ساده الکترو پاپ است ، در حالی که Lifeline نزدیک تر ، با حضور Caroline Polachek ، ممکن است در طبل های پر از عذاب و جرقه های سنگفرشی مصنوعی غوطه ور شود ، اما پرهیز از تکرار ساده آن – “تو من هستی خط نجات ”- احساس راحتی می کند
> هفتمین آلبوم از مکانی شخصی تر نسبت به مجموعه های قبلی او می آید. برخی از آهنگ ها کمی بژ و مروج هستند (به ویژه Underdog ، که با اد ادیران هم نویسندگی شده است) ، و گاهی اوقات داستان پردازی بر سر لوحه ها سنگین است (“همه آنچه که من می خواستم یک دلار و یک فرصت بود”) ، EDM-lite of Love بهتر به نظر می رسد).
اما همکاری ها لحظات جالب توجهی را فراهم می کند ، مانند رو در روی شیرین او با جیل اسکات در ترانه ای به نام ستاره نئو-روح و ترکیب های دلپذیر با میگل (نمایش من عشق) و خالد (بنابراین انجام شد). سایر موارد برجسته شامل زیبایی شسته شده در اواخر شب 3 ساعت درایو (با حضور سمپا) ، پاپ چشمگیر Me x 7 ، که دارای مهارت های رپ نرم Tierra Whack است ، و دلهره آور Perfect Way to Die ، که به خشونت پلیس می پردازد . خوب کار خوب را اضافه کنید ، جایی که او با صدای ساده و پیانو معجزه می کند ، و شما یک مجموعه کاملاً لذت بخش دارید که خواننده صدای ابریشمی را به طرز ماهرانه ای ژانرهای کلاسیک و معاصر را با هم ترکیب می کند.
P آتی اسمیت ، ستاره راک ، شاعر ، هنرمند تجسمی و نویسنده ، با خاطرات Just Kids برنده جایزه کتاب ملی 2010 شد. سال میمون ، متن پس زمینه متحرک او – در مورد از دست دادن ، سرزندگی ، دوستی و امید – اکنون در شومیز (بلومزبری) منتشر شده است. شما برنامه سال میمون را دارید یا تقریباً خودش آن را نوشت؟ راستش ، من هیچ هدفی نداشتم. اواخر سال 2015 بود. من در فیلمور در سانفرانسیسکو کنسرت داشتم و قرار بود با دوست خوبم سندی پرلمن به یک سفر برویم. اما او تصادف کرد و در کما بود و من بدون برنامه بودم. من رانندگی نمی کنم ، بنابراین تصمیم گرفتم که در مجاورت او بمانم و تنها باشم ، شروع به تهیه یک روزنامه می کنم. به نظر من نوشتن ژورنال مانند داشتن یک دوست خیالی است.
کتاب شما تا حدودی در مورد خلوت آیا شرکت خود را دوست دارید؟ من به تنهایی احتیاج ندارم اما بد نیستم خودم باشم. من هنگام گشت و گذار تنها نیستم. تا حدی مربوط به سن است. من به دنبال یک همراهی خاص نیستم من دوست دارم در حال حرکت باشم – در کافه ای که کمی غوغا دارد یا در قطار – من اینگونه دوست دارم کار کنم. تنهایی و تنها بودن فرد متفاوت است. به تنهایی ، شما در معرض ماجراجویی هستید و اغلب در جو ایجاد شده توسط دیگران ، که به نظر من الهام بخش است.
شما می نویسید که انگار به طور ناشناس سفر می کنید اما مردم باید مدام شما را بشناسد؟ من هرگز به صورت ناشناس سفر نمی کنم. من فقط به دنبال کار خود هستم – بجز در ایتالیا که خیلی دوست دارم و به کسی نیاز دارم که با من راه برود.
آیا شما بی قرار هستید؟ بله [می خندد]. حتی در دوران کودکی کمی من تنها بودم. من خواهر و برادری داشتم که دوستشان داشتم و چند دوست صمیمی. اما من خیلی آدم اجتماعی نیستم. بزرگترین کار اجتماعی من زمانی است که روی صحنه هستم. من می توانم روزها را بدون صحبت با شخص خاصی پشت سر بگذارم. من اکنون لحظه از دست دادن را بهتر کنترل می کنم ، اما بعضی روزها غیرقابل تحمل است که افراد خاصی اینجا نیستند
نوشتن شما دوستان را جشن می گیرد – عکاس رابرت مپلثورپ و اکنون نمایشنامه نویس سام شپارد. وقتی به شپرد فکر می کنید ، چه تصویری به ذهن شما خطور می کند؟ می بینم سام با لبخند زرنگی به من نگاه می کند – او من را خیلی خوب می شناخت – خیلی دلم برای او تنگ شده است. سام بسیار محافظ بود ، هرچند که فهمید من بسیار سخت گیر هستم و از پس خودم برمی آیم. ما از میان رمانتیک رمانتیک عبور کردیم اما نیازی به آن نداشتیم ، از بسیاری جهات با هم ارتباط برقرار کردیم. ما به هم اعتماد کردیم ، به کار یکدیگر احترام گذاشتیم ، شوخ طبعی مشابه داشتیم. ما رابطه ای برابر اما مردانه و زنانه داشتیم که در هر سنی خوب است. او مانند یک دوست بود اما همچنین مانند داشتن یک مرد در زندگی من بود – برای 50 سال.
آیا یک ضرر شما را برای دیگری آماده می کند؟ < / strong> من اکنون لحظه از دست دادن را بهتر کنترل می کنم ، مسافت طولانی است که دشوار است. از دست دادن رابرت ضربه بزرگی بود و پردازش آن بیشتر طول کشید اما من جوان تر بودم. دیروز ، به طور تصادفی ، خیلی دلم برای او تنگ شد – ناگهان – خیلی. دلم برای گفتن با او درباره هنر ، چیزهایی که آزار دهنده من بود و فقط خندیدن از دستم می رسید. بعضی روزها ، افراد خاصی – غیرقابل تحمل می شود که آنها اینجا نیستند.
پتی اسمیت با سام شپارد در سال 2012. عکس: Alamy Stock Stock
آیا از 70 سالگی ترسیده اید؟ هفتاد و هفتاد عددی بود که باید حساب شود. والدین من تا 83 سالگی زندگی کردند. حدود یک سال ، 70 نفر خالی از سکنه بودند. من احساس ناموزونی از تقویم زمانی داشتم. سپس تصمیم گرفتم: بهتر کار کن ، سالم تر باش. در طی این همه گیری ، سعی کردم بر روی آن تمرکز کنم. من خودم پخت و پز می کنم ، محتاطانه غذا می خورم ، اضافه وزنم را از دست داده ام. من دارم ورزش می کنم ، سعی می کنم از نظر ذهنی مثبت باشم.
مادر شما چگونه بود؟ آیا شما مانند او هستید؟ من هرگز چنین تصور نمی کردم تا اینکه پیر شدم. بسیاری از بهترین ویژگی های من از او ناشی می شود. مادرم قوی ، پریشان – بازمانده بود. ما یک خانواده از طبقه متوسط و پایین بودیم. مادرم تمام زندگی خود پیشخدمت بود ، حتی تا هشت ماهگی بارداری. او شوخ طبعی داشت. ما عشق او را احساس کردیم ، حتی وقتی به شدت مجازات شدیم. فوق العاده ترین کیفیت در والدین من این بود که آنها هیچ تعصبی ندارند. آنها فقط یک قانون داشتند: شما باید آدم خوبی باشید ، باید خوب باشید.
در کدام دهه بیشتر خوشبخت بودید؟ من دوران کودکی خود را دوست داشتم – سگهایم. من اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 را دوست داشتم زیرا همه دوستانم زنده بودند. دهه 80 خوشبختترین سالهای من بود: من فرزندانم را داشتم ، نوشتن را توسعه دادم ، به شوهرم [فرد “سونیک” اسمیت نزدیک بودم که عمر طولانی نکرد. من تا حدودی زندگی جداگانه ای داشتم اما از چیزهای کوچک قدردانی می کردم: یک فنجان قهوه یا یک درخت گلابی فوق العاده در حیاط که در پاییز گلابی برای من می ریخت.
آیا 2020 از سال میمون آسیب زا تر بوده است؟ من هرگز چنین سال آسیب زایی را تجربه نکرده ام. هر روز احساس ناراحتی می کنم ، بخشی از آن به دلیل جو رئیس جمهور در کشور ما است: ما بیش از هر زمان دیگری اختلاف نظر داریم. من ناآرامی های جهان را در گودال شکم خود احساس می کنم.
شما برای دیدن علائم هدیه ای دارید – اما آیا زندگی تصادفی است؟ اسکندر بزرگ به سراغ خطاب رفت تا از او بپرسد چگونه در جنگ می گذرد ، به او گفته شد که به “خدا و شانس” احتیاج دارد. بعضی چیزها ماهیتی از پیش تعیین شده و معنوی دارند ، بعضی دیگر اتفاقی است – نوشته ها و نانوشته ها دور هم جمع می شوند.
سام شپرد گفت شما می توانید هر کاری انجام دهید ، و در کتاب: “آن زمان همه ما جوان بودیم و این ایده کلی بود.” اکنون ایده عمومی چیست؟ ما هنوز می توانیم هر کاری انجام دهیم اما تا زمانی که از دو بحران جهانی مراقبت نکنیم: همه گیر و بحران محیط زیست. نجات زمین از تخریب گسترده محیط زیست باید اولین چیزی باشد که ما روی آن تمرکز می کنیم.
آیا پشیمان هستید؟ نمی دانم به عنوان یک هنرمند پشیمان هستم – من همیشه بهترین کاری را که می توانم انجام داده ام. به عنوان یک انسان ، بزرگترین حسرت من این است که با بزرگتر شدن مادرم وقت بیشتری را با مادر نگذراندم. ای کاش می توانستم یک قهوه دیگر با او بخورم و بگذارم همه داستان هایش را برای صدمین بار برای من تعریف کند.
آیا هنوز هم مانند آنچه فکر می کنی فکر می کنی کتاب: “یک اتفاق فوق العاده رخ خواهد داد – شاید فردا .” من همیشه فکر می کنم که…
• سال میمون توسط بلومزبری منتشر شده است (9.99 پوند). برای سفارش کپی به Guardianbookshop.com مراجعه کنید. پرداخت رایگان و رایگان انگلیس با هزینه بیش از 15 پوند و نویسنده ، جایزه کتاب ملی 2010 را با خاطرات خود فقط بچه ها برنده شد. سال میمون ، متن پرتحرک او – درمورد از دست دادن ، سرزندگی ، دوستی و امید – اکنون در جلد شومیز (بلومزبری) به پایان رسیده است.
آیا شما برنامه سال را برنامه ریزی کردید؟ از میمون یا تقریباً خودش نوشت؟ راستش ، من هیچ هدفی نداشتم. اواخر سال 2015 بود. من در فیلمور در سانفرانسیسکو کنسرت داشتم و قرار بود با دوست خوبم سندی پرلمن به یک سفر برویم. اما او تصادف کرد و در کما بود و من بدون برنامه بودم. من رانندگی نمی کنم ، بنابراین تصمیم گرفتم که در مجاورت او بمانم و تنها باشم ، شروع به تهیه یک روزنامه می کنم. به نظر من نوشتن ژورنال مانند داشتن یک دوست خیالی است. ادامه خواندن …
O دوشنبه ، نوئل گالاگر ، ستاره پاپ Oasis سو susp ظن خود در مورد ماسک را اعلام کرد: “اگر ویروس به من مبتلا شود ، به شخص دیگری مبتلا نخواهد شد … این حیف است- را بگیرید ، “ویروس شناس مردم اعلام کرد. “نیازی به آن نیست … آنها بی معنی هستند.” هفته گذشته ، در بیانیه ای مقاوم در برابر علائم نگارشی ، که تقریباً با انسجام هماهنگ شده بود ، خواننده سابق Stone Roses ، ایان براون ، اظهار داشت: “NO LOCKDOWN NO TESTS NO TRACKS NO MASKS NO VAX” ، و به نظر می رسد که میلیاردر بیل گیتس خفاش را آزاد کرده است ویروس. دو عضو گروه موسیقی ایندی شمال دهه 90 بی اعتمادی خود را به واقعیت های کووید اعلام کرده بودند. من Filofax مربوط به دوره Britpop خود را پیدا کردم تا ببینم آیا می توانم عدم اطمینان به داده های علمی و بهداشتی را به طور کلی در میان چهره های محو شده نسل Madchester ردیابی و ردیابی کنم. یکی بالا!
تامی اسکات ، از بازیگران مشهور اسپیس 1996 زن از گونه های لیورپول ، ناامید نشد. وی با متن به من گفت: “من به هیچ میكروبی اعتقادی ندارم.” “اگر واقعی هستند ، و بارهای زیادی وجود دارد ، چرا آنها بو ندارند؟” لئون میا ، خواننده آواز Stockport’s From a Window chart-toppers Northern Uproar ، سو revealed ظن خود را نسبت به ضدعفونی کننده دست آشکار کرد: “این ممکن است هر چیزی باشد. ما نمی دانیم این ممکن است فقط آبی باشد که درون آن چسب وجود دارد یا Pritt Sticks مایع شده است. این می تواند جزییات خفاش ها باشد. اگر دیدم کسی از آن استفاده می کند به آنها سیلی می زنم. ” سرانجام ، رقصنده و سازنده ویبوز Stone Roses ، که فقط به Cressa معروف است ، به من گفت که او اخیراً پسری را از گرفتن واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) جلوگیری کرده و آن را از دست پرستار ربوده و آن را مانند یک تکیلا در یکی دیگر پایین آورده است. شلیک کرد وی توضیح داد: “ویروس پاپیلوما حتی یک کلمه انگلیسی نیست ،” توسط دانشمندان فرانسوی ساخته شده است. این به این معنی است که “پروانه ناخوشایند است”. من آن را در اینترنت دیدم. “
اکنون به نظر می رسد که در معاملات Brexit آماده اجاق گاز ، انواع مواد زائد ایرلندی غیرقابل خوردن در آن باقی مانده است
اما از بسیاری از ستاره های Britpop در گذشته خواسته است که قوانین را باور کنند. قفل رانندگی دومینیک کامینگ به قلعه بارنارد ، که برای “آزمایش بینایی خود” انجام شد ، قوانین را از بین برد. این هفته دولت مقاوم در برابر هجو Brexit-Covid اعلام کرد که برای بازنویسی پیمانی که ادعا می کند غیرقابل اجرا است ، قوانین بین المللی را نقض خواهد کرد. اما بوریس جانسون سال گذشته خود آن را نوشت و برای آن کمپین زد. معامله Brexit که تضمین شده بود ، همانطور که خود توردز در بحث انتخابات ITV گفته بود ، “اجاق آماده و مورد تأیید هر یک از 635 نامزد محافظه کار”. اکنون به نظر می رسد که ، علی رغم دست انداختن ویژه Spunk-Burster ، معامله آماده اجاق گاز Brexit ، انواع کله پاچه های ایرلندی غیرقابل خوردن را در آن باقی گذاشته است. گلدانهای متنفر Border همچنان از جمع آوری زباله ها غوغا می کنند ، مانند سری جدید Ricky Gervais’s After Life یا فرصت های شغلی برای Grant Shapps.
دو نماینده محافظه کار وجدان زده علیه مخالفت دولت Brexit-Covid از قوانین بین المللی رأی دادند. برخی از نمایندگان محافظه کار به دنبال اطمینان از این بودند که حزب آنها قوانین بین المللی را نقض نخواهد کرد و پس از آن ، علیرغم اینکه هیچ قانونی به آنها داده نشده ، به هر حال با آنها رأی داد و امیدوار بودند که اگر آنها به اندازه کافی در مورد پروم ها و کمدینهای چپگرا سر و صدا کنند ، کسی متوجه آنها نشود. اکنون بسیاری خود را بالاتر از قانون می دانند.
صبح زود چهارشنبه ، هنگام رفتن به یک برنامه مشترک طرفداران بیلی پایپر / دیو گریگوری در سویندون ، با مایکل گوو ، رئیس دوک لنکستر روبرو شدم که در محل زندگی معمول خود ، قهوه Costa در Heston Services تنها صبحانه می خورد. در M4. “آه لیپی لی!” او گریه کرد ، و من را از حضور سه ساله من در برنامه تلویزیونی A Sniff in the Septum در کانال 4 شناخت. “آیا شما صبحانه من را طمع می کنید؟ در فهرست نیست ، لیپی. این یک غذای سفارشی است. فقط صدراعظم! “
گوو روی بشقاب خود ، مثل اینکه در پژواک عمدی دستگاه تناسلی خود باشد ، دو تخم مرغ آب پز پوست کنده را با چیپولاتا ترتیب داده بود. گوو گفت: “من می دانم که شما به لیپی فکر می کنید و حق با شماست.” “سری جدید Spiting Image چهره من را به عنوان آلت تناسلی و برخی بیضه ها نشان می دهد. Dom می گوید من می توانم با گفتن اینکه من این کار را دوست دارم ، جلو بیفتم و تمام وقت خودم را با اشباع تصاویر دستگاه تناسلی مرد احاطه کنم تا طنز را اشباع کنم. البته همیشه این خطر وجود دارد که Dom سعی دارد مخفیانه مرا بی اعتبار کند. ” در حالی که او در حال صحبت بود ، متوجه شدم که گوو تخم مرغ و سوسیس خود را به قطعات کوچک خرد می کند و قطعات را به شدت به صورت بیضه خود می مالد.
“آیا شما را فریب می دهم ، لیپی؟” با گستاخی پرسید گووو. “من انتظار دارم که شما فکر می کنید تنها راه خوردن غذا جویدن ، بلعیدن آن و سپس استفاده از اسیدهای معده برای هضم آن است. خوب من به من می گویم ، لیپی! اگر بخواهم غذا را از طریق پوست جذب کنم ، به اصطلاح قوانین زیست شناسی را رد کنم ، چه می شود؟ آیا این چاوزر نبود که نوشت: ‘Wostow nat wel olde klerkes sawe ،” چه کسی یک قانون اساسی را به شما معرفی خواهد کرد؟ ” Gove یک تابلوی بزرگتر است ، در کنار تابه من ، از آنچه که ممکن است برای هر مرد واقعی وجود داشته باشد؟ اکنون می توانیم هر کاری که می خواهیم انجام دهیم ، لیپی! هیچ قانونی نیازی به محدود کردن ما ندارد – علمی ، طبیعی یا بین المللی! ما فراتر از قوانین هستیم. فراتر از عقل؛ ماوراء خوب و بد؛ غیرقابل پاسخگویی در برابر مردان ، خدایان ، و یا Milibands. ” و همانطور که او پیش بینی کرده بود ، چهره ی گاو شروع به مکیدن تکه های تخم مرغ و سوسیس از طریق منافذ پوستی کرد ، که مانند یک میلیون مینیاتور دهان مسکن یا مکنده هایی که زیر شکم یک خدای ناپسند فضایی را باز می کنند ، بسته و بسته می شود. برگشتم و فرار کردم.
تعجب اگر نوئل گالاگر در موقعیت خود تجدید نظر کرده باشد ، من او را در پامچال تپه محاصره کردم. وی با دو برابر شدن اعلام كرد: “من بعد از رفتن به توالت دستهایم را نمی شستم ، حتی اگر انگشتم از داخل كاغذ برود. اگر من به خودم تمسخر می کنم ، این به من مربوط می شود ، به شخص دیگری مربوط نمی شود … این یک تفکر است. به هر حال نیازی به آندرس نیست. بی معنی است.” گالاگر سپس به من یک براونی بدشکلی ، که در بعضی از جبهه های Y زرد قدیمی پیچیده شده بود ، پیشنهاد داد ، که ادعا می کرد خودش را همین حالا پخته است. به نظر می رسید ستاره پاپ به طور نامتناسبی مشتاق این است که کسی باید قهوه ای داغ خود را بخورد ، آن را به زور با یک دست به صورت من فشار دهد ، در حالی که پشت سرم را با دست دیگر نگه دارد. بهانه هایم را آوردم و رفتم. سریعتر از گلوله توپ.
N او به پانک گاراژ تبدیل می شود اصالت ترکیبی آن است. با این حال ، swagger همیشه سبز این ژانر به ندرت قادر به افزایش نیست ، و تازه واردان A Swayze و Ghosts شارژ عصبی Ramones و Television را تا یک سال خوب اصلاح کرده اند. اولین باند این گروه تاسمانی بی عیب و نقص است. خشم بسیار خوب در دوزهای دندانی ، گاهی اوقات با سکته های اولیه قطع می شود ، بیشتر اوقات با عجله Rocket from the Crypt. ملودی های تندرست به صورت استاندارد نصب می شوند. فیلیگن بازخورد ، خشم سیاسی و آوازهای پشتیبان به سبک باند به ایده ایده آل افلاطونی یک گروه موسیقی از یک شهر کوچک که برای زندگی آنها بازی می کند ، می افزاید.
اگر آهنگ عنوان مترونومیک هدف سازماندهی دین سازمان یافته را دارد مانند سال 1981 ، ارواح نیز نوعی گروه موسیقی در سال 2020 هستند. در متن شعر کشیدن انگشت صفر است آنها مانند Idles دهان ژانر را به دور از مردانگی سمی هدایت می کنند. همسر Swayze ، اولیویا ، تجربه زندگی خود را در ترانه هایی مانند ناگهانی ارائه می دهد. در همین حال ، به Consume متصل شوید ، از فضای خالی آنلاین تکه تکه می شود: “با عرض پوزش راجر دالتری ، اما نسل من را لعنتی”.
“من برای اشتراک گذاری ضروری است سوارکاری زندگی من با صدا و دید من ، “مادونا گفت هنگامی که توسط یونیورسال پیکچرز اعلام شد که او در حال نوشتن و کارگردانی یک مقاله زندگی نامه در مورد زندگی خود است. این ستاره در سال 2017 وقتی شنید که Blonde Ambition ، فیلمنامه ای درباره سالهای اولیه حضورش در نیویورک ، در حال ساخت است ، آزرده خاطر شد. وی در اینستاگرام خود پست کرد: “هیچ کس نمی داند من چه می دانم و آنچه دیده ام.” “فقط من می توانم داستانم را تعریف کنم.”
اکنون که 62 ساله شده است ، او یک تیم امیدوار کننده از زنان پشت سر خود احساس انعکاس و آماده گفتن می کند. به عنوان مثال تهیه کننده امی پاسکال ، که از اعتبارات وی می توان به نامزد اسکار The Post و Little Women و دونا لانگلی ، رئیس Universal Pictures و مربی اصلی زنان در صنعت فیلم اشاره کرد که می گوید در این فیلم داستانی “بدون لاک الکل” نمایش داده می شود مبارزه مدونا به عنوان یک هنرمند در تلاش برای زنده ماندن در دنیای یک مرد.
مدونا همچنین در دیابلو کودی (جونو ، بزرگسال جوان) یکی از نویسندگان مستعد است. تمام مواد تشکیل دهنده یک فیلم فمینیستی قوی و زن محور درباره مکان مادونا در مرکز صنعت پاپ دهه 1980 وجود دارد ، اما پست های اخیر در توییتر نشان می دهد که او با مشکل شکستن روبرو شده است.
از ماه آگوست ، او به طور منظم جلسات فیلمنامه نویسی را با کودی ارسال می کند – یا بهتر است بگوییم مادونا در یک مبل سفید بزرگ غرق می شود و شوخی می کند در حالی که کودی با لپ تاپ خود می نشیند تا حدی مبهم ، تا حدی دلگیر. هرچند وقت یکبار مدونا س keyالات اصلی را می پرسد – “آیا ما می خواهیم مردم را بیرون بیاوریم یا دسترسی بیشتری داشته باشیم؟” ، “آیا استودیوها آن را دوست دارند؟” و شاید مهمترین مسئله ، “اجرای این موضوع بسیار چالش برانگیز خواهد بود”.
عصبی بودن مادونا قابل درک است – ساختن یک بیوگرافی درباره زندگی شخص یک تجارت خطرناک است. چه مقدار از “حقیقت بدون لاک” او خوشایند است و تا چه حد آماده رفتن است؟
بیوگرافی یک روش عالی برای فروش کاتالوگ پشتی یک هنرمند است ، اما اگر قرار باشد چیزی بیش از یک موزیکال جوک بوکس ضدعفونی شده باشد ، باید مبارزه نوازنده و اصل صحنه ای را که ایجاد کرده است ، ثبت کنند. التون جان با راکت من که در سالهای ابتدایی زندگی نامه خود در سال 2019 درگیر شده بود ، شركت كرد و به سختی مبارزه كرد تا منابع مربوط به مواد مخدر و صحنه های جنسیت مردهای همجنسگرا در آن گنجانده شود و گفت: “من زندگی PG-13 را نگذاشته ام”.
این فیلم با استقبال خوبی روبرو شد ، اما جان در حین فیلمبرداری فاصله خود را حفظ کرد (وی گفت: “داشتن شخصی که فیلم در کمین او بود احساس می کردم برای همه ناخوشایند است).” به همین ترتیب ، تینا ترنر نیز به ندرت به مجموعه داستان What’s Love Got To Do With It ، زندگینامه 1993 در مورد زندگی خود با بازی آنجلا باست و لورنس فیشبرن آمد ، اما پس از آن احساس دوگانگی کرد و گفت که او به عنوان یک قربانی به تصویر کشیده شده است.
مدونا در تور Blonde Ambition tour خود در فیلادلفیا ، 1990. عکس: شان کاردون / AP در مقابل ، مدونا برعکس عمل می کند. برای او همیشه کنترل حرفه و مدیتیشن مهم بوده است و یک موضوع زندگینامه ای در سرتاسر ترانه سرایی او وجود دارد ، بنابراین جای تعجب نیست که او می خواهد فیلم بیوگرافی خود را کارگردانی کند. او همچنین دارای تجربه کارگردانی است ، البته با نتایج مختلط Filth and Wisdom 2008 ، و درام تاریخی 2011 WE. چالش برای او در رها کردن خواهد بود. کارنی جیمز ترنر ، سازنده فیلم ، به یاد می آورد که مصاحبه ای را با او در سال 2014 برای MTV Europe انجام داده است ، گفت که او می خواهد همه چیز را کنترل کند – “قاب بندی ، آرایش ، حالت های چهره ، نورپردازی او. او یک خانم بسیار قوی است که با دقت دقیق به جزئیات توجه دارد. من قبلاً هرگز چنین چیزی را ندیده ام ، حتی با ملکه که برای خیریه دوک ادینبورگ در کاخ باکینگهام شلیک کردم. ملکه در مقایسه با مدونا از کار افتاد. بسیار خوب خواهد بود اگر مدونا بتواند به روند تحریریه و افراد پیرامون خود اعتماد کند و اجازه دهد همه چیز آزاد شود. “
چالش دیگر مادونا در انتخاب داستان هایی است که می خواهد تعریف کند و اینکه چقدر از انرژی بی نظم و آسیب پذیری زندگی اولیه او برای به تصویر کشیدن نیاز است. سپس ، به عنوان کارگردان ، چقدر به بازیگر زن بازی می کند که آزاد باشد. هواداران خواهان دیدن مبارزات و ناامیدی ها و چگونگی قدرت یافتن مدونا برای غلبه بر آن لحظات شنیع هستند.
وی در سخنرانی مشهور خود در جایزه Billboard Woman of the Year 2016 ، مبارزات انتخاباتی MeToo را با گفتن صورت رنگ پریده و چشمانی پر از درد پیش بینی کرد: “من به عنوان یک درب من در مقابل شما ایستاده ام.” او مدتی نگذشت که به نیویورک نقل مکان کرد در پشت بام مورد تجاوز قرار گرفت و “کلاهبرداری مداوم و آزار و اذیت بی وقفه” در طول 30 سال کار خود ، به ویژه پس از انتشار کتاب جنسی اروتیک خود در سال 1992. ” “فاحشه” و “جادوگر”. این اولین بار بود که من به درستی فهمیدم که زنان واقعاً مانند مردان آزادی ندارند. “
مدونا: در کاتالوگ پشتی خود از کجا شروع کنیم
مدونا خود را به عنوان یک بازمانده ، به عنوان یک هنرمند که برای “برهم زدن آرامش” اینجاست ، می بیند. برخی از قوی ترین کارهای او سوار خطای تنش هنری و تجارت است ، به ویژه در نمایش های زنده او ، که بازخوردهای گذشته با نقد تخیلی دوباره تصور می شود. یکی از قدرتمندترین قطعات او نصب X-STaTIC PRO = CeSS بود که با عکاس استیون کلاین در Deitch Projects در نیویورک در سال 2003 ایجاد کرد. این فیلم شامل یک لحظه الهام بخش از ساختار شکنی است. یک لباس عروس سفید و بکر ، مانند آنچه در ویدیوی “مانند یک ویرجین” وجود دارد ، بر روی آدمک خیاط نشسته است. لباس روشن شده و به تدریج توسط شعله های آتش بلعیده می شود ، تا جایی که دیگر چیزی جز تکه های توری سوخته و سیاه شده باقی مانده است. حق چاپ در کل نمایشگاه به Boy Toy Inc ، اشاره ای زبون گونه به شخصیت دهه 80 که وی با شادمانی از بین برد ، تعلق گرفت.
من پیشنهاد نمی کنم که فیلم کوتاه مدونا به همان اندازه مقابله ای باشد ، اما اگر او به خودش اجازه دهد ، می تواند چیز تعجب آور ایجاد کند. یعنی اگر او اجازه دهد حقیقت اساسی آن “داستان ناگفته” طنین انداز شود و کاملاً نمایان شود. این به مقداری عصب نیاز دارد.
راشل ویلیس-سورنسن. © Simon Pauly
” Iolanta “را افتتاح می کند فصل تئاتر اپرا و باله نووسیبیرسک
فلوت
Theatre Novaya Opera پروژه جدیدی را راه اندازی می کند
Vadim Eilenkrig آلبوم جدیدی از موسیقی نویسنده را ارائه داد
اولین نمایش “سمفونی قرنطینه” در Omsk برگزار شد
کارن خاچاتوریان
دو کنسرت توسط گابریل پروکوفیف – برای میزهای گردان با ارکستر و ویولن سل برای همراهی با ارکستر – در سالن فیلارمونیک Srdrdlovsk ضبط شد
ویکتور پیوواروف. مهمانی مسکو. 1971 © State Tretyakov Gallery
آکادمی بوریس ایفمن در سن پترزبورگ بازیابی می کند خانه باسویچ
سوتلانا زاخاروا با طرفداران جوان. عکس – وادیم شولتز
عکس از بایگانی شخصی سوتلانا زاخارووا
ارکستر ایالتی جمهوری تاتارستان پنجاه و پنجمین سالگرد کنسرت سالگرد
گروه “روسیه” اولین نمایش جهانی طنزهای اپرا را ارائه می دهد
O دوشنبه ، نوئل گالاگر ، ستاره پاپ Oasis سو susp ظن خود در مورد ماسک را اعلام کرد: “اگر ویروس به من مبتلا شود ، به شخص دیگری مبتلا نخواهد شد … این حیف است- را بگیرید ، “ویروس شناس مردم اعلام کرد. “نیازی به آن نیست … آنها بی معنی هستند.” هفته گذشته ، در بیانیه ای مقاوم در برابر علائم نگارشی ، که تقریباً با انسجام هماهنگ شده بود ، خواننده سابق Stone Roses ، ایان براون ، اظهار داشت: “NO LOCKDOWN NO TESTS NO TRACKS NO MASKS NO VAX” ، و به نظر می رسد که میلیاردر بیل گیتس خفاش را آزاد کرده است ویروس. دو عضو گروه موسیقی ایندی شمال دهه 90 بی اعتمادی خود را به واقعیت های کووید اعلام کرده بودند. من Filofax مربوط به دوره Britpop خود را پیدا کردم تا ببینم آیا می توانم عدم اطمینان به داده های علمی و بهداشتی را به طور کلی در میان چهره های محو شده نسل Madchester ردیابی و ردیابی کنم. یکی بالا!
