مدیرکل تئاتر بلشوی ولادیمیر اورین نامه ای را به کارمندان تئاتر بلشوی ارسال کرد و اعلام کرد برنامه هایی برای فصل آینده.
چه زمانی تئاتر بلشوی باز می شود؟ ولادیمیر اورین مصاحبه ای با DW
انجام داد
در همان زمان ، یک میز در وب سایت تئاتر منتشر شد که به طور واضح تمام وقایع مهم آینده در زندگی تئاتر را نشان می دهد.
تئاتر بولشوی در تاریخ 245th در تاریخ 6 سپتامبر سال 2020 با اپرای ودی ودی دون کارلوس با بازی آنا نتربکو ، ایلار عبدرازاکوف ، یوسف ایوازوف ، آگوندا کولاوا و الچین عزیزوف (مجری تئاتر بولشوی ، ظاهراً آنتون گریشانین) ).
اولین اجرای باله در مسکو در تاریخ 12 سپتامبر سال 2020 برگزار می شود: “دن کیشوت” اثر L. Minkus ، تنظیم شده توسط الکسی فادئچف.
“امشب به پزشكانی كه نجات جان خود را نجات می دهند ، خیریه اهدا می شود.”
7 اپرا و 3 نمایش برتر باله برنامه ریزی شده است. همه آنها در نیمه دوم فصل برگزار می شوند. همچنین تأکید شده است که
“هر آنچه که بلشویان به دلیل وضعیت اپیدمیولوژیکی در فصل 244 موفق به انجام آن نشده اند ، طی دو سال آینده عملی می شود. “
به طور خاص ، در تاریخ 21 اکتبر ، پلاسیدو دومینگو اپرای پوچینی مانون لسکاوت را در تئاتر بولشوی اجرا خواهد کرد ، و در 24 اکتبر خواننده برجسته و خوانندگان همکار وی در یک کنسرت گالا به همراه ارکستر تئاتر بولشوی در صحنه های تاریخی اجرا می کنند.
پلاسیدو دومینگو در بیمارستان مکزیک با کروناویروس بستری شد
در 20 نوامبر 2020 ، در سالروز تولد بالرین بزرگ مایا Plisetskaya ، تئاتر Bolshoi کنسرت سالگرد را در صحنه تاریخی اختصاص داده شده به 95 سال تولد خود برگزار می کند.
از سپتامبر تا دسامبر سال 2020 ، یک جشنواره اختصاص داده شده به 180 سالگرد تولد پیوتر ایلیچ چایکوفسکی در تمام سالن های تئاتر برگزار می شود.
می توانید از نامه های ولادیمیر اوریین به مجموعه تئاتر بولشوی ، که سایر موارد را در زیر ارائه می دهیم ، درباره سایر رویدادهای این فصل مطلع شوید.
“دوستان عزیز ، همکاران عزیز!”
به فصل جدید 245 خوش آمدید.
مرخصی 56 روزه بی سابقه بی سابقه و قانونی از تیم های خلاق تئاتر به پایان رسید.
من واقعاً امیدوارم که همه شما ، با وجود همه محدودیت ها و دشواری ها ، این فرصت را پیدا کرده باشید تا در این زمان واقعاً آرامش داشته باشید ، در کنار عزیزان خود باشید ، پیاده روی کنید ، به قدرت ذهنی و جسمی برسید – تا بتوانید با فداکاری کامل و یک آرزوی صمیمانه برگردید. به خانه عزیزمان بروید و انجام کارهای خلاقانه را انجام دهید ، که تعداد زیادی از آنها وجود خواهد داشت.
ویروس هنوز شکست خورده است. باید جدی بودن تهدید را درک کنیم. این خطر متأسفانه به جایی نرسیده است. بنابراین ، هنگامی که به سر کار می آیید ، از همه شما می خواهم که نسبت به آن اقدامات امنیتی که در دستورات مربوطه صادر شده برای تئاتر بیان شده است ، بسیار مسئولانه رفتار کنید. ما نمی توانیم از راه دور ایجاد کنیم و با حضور در یک تیم ، از همه کارکنان تئاتر بولشوی می خواهم که آگاهی حداکثری را نشان دهند. ما سعی خواهیم کرد برنامه تمرین را بر این اساس برنامه ریزی کنیم ، از اجتناب از جلسات گسترده در همان اتاق غیر ضروری.
می فهمم که چگونه همه ارتباطات انسانی ساده را از دست دادند ، اما بیایید صبور باشید. بدون نیاز خلاق اجتماعات بزرگ اجتماعی نداشته باشید – می تواند خطرناک باشد. من خودم خواب دیدم که بعد از ماهها انزوا همه ما در گردهمایی گروه در سالن زیبای خودمان ملاقات خواهیم کرد اما تصمیم گرفتم این ایده را کنار بگذارم. خطر اضافی لازم نیست. ما با آرامش ، دقت ، به تدریج به زندگی عادی خود باز خواهیم گشت.
فصل 244 طبق برنامه ریزی پایان نیافت. ضرر ما از عدم فروش بلیط به تنهایی بالغ بر 850 میلیون روبل بود. اعتراف می کنم ، خوشحالم که در این شرایط ، در کل دوره زمانی ، در حالی که تئاتر کار نمی کرد ، ما توانستیم حقوق کارمندان را تقریباً کامل نگه داریم.
درمورد برترهای شکست خورده ، تصمیم گرفتیم آنها را برای دو فصل آینده موکول کنیم. ما همه کارهایی را که کار در آن شروع شده است تمام خواهیم کرد و اجراها منتشر می شوند
مقدمه فصل 245 ، تور اپرا و باله در فضای باز بود که از 29 ژوئیه تا 2 آگوست با موفقیت بسیار خوبی در چرسونوس برگزار شد. من صمیمانه از همه شرکت کنندگان در تور تشکر می کنم: خدمات اداری ، فنی تئاتر و اول از همه به هنرمندان و موسیقیدانانی که مرخصی خود را از پیش برنامه برای آماده سازی اجراهای ما گرفتند. در واقع ، همه صمیمانه ، با فداکاری کامل و بدون صرفه جویی در انرژی خلاق ، با ارائه تئاتر بولشوی در کریمه ، صمیمانه کار کردند.
در ماه سپتامبر با احتیاط ، کار را در تمام مراحل خود شروع خواهیم کرد. اولین اجرا که بعد از استراحت طولانی نشان خواهیم داد ، اپرا جوزپه وردی دون کارلوس با مشارکت آنا نتربکو ، ایلار عبدرازاکوف ، یوسف ایوازوف ، آگوندا کولاوا ، الچین عزیزوف در تاریخ 6 ، 8 و 10 سپتامبر برگزار می شود.
باله در تاریخ 12 سپتامبر به صحنه می رود. نمایشنامه “دن کیشوت” با سپاس از پزشکان بابت آنچه در این مدت برای ما انجام داده اند ، به پزشکان سپرده خواهد شد.
تئاتر بولشوی برای بزرگداشت 180 سالگی پیوتر الیچ چایکوفسکی جشنواره بزرگی را برگزار می کند. اپرا و باله – The Sleeping Beauty ، یوجین Onegin ، ملکه Spades ، Swan Lake ، The Nutcracker ، Iolanta – در صحنه تاریخی و جدید نمایش داده می شود. برنامه جشنواره شامل نمایش “چرویچکی” در صحنه اتاق نیز خواهد بود.
یک رویداد ویژه کنسرت ایگور گلواتنکو و آلا دمیدووا خواهد بود – “چایکوفسکی در نامه ها و رمانس ها”. موسیقی چایکوفسکی در کنسرت های تکنوازان ، نوازندگان و شرکت کنندگان در برنامه اپرای جوانان تئاتر در تالار بتهوون اجرا می شود.
فصل گذشته ، عملکرد پلاسیدو دومینگو ، که قرار است در ماه آوریل برگزار شود ، صورت نگرفت و ما توافق كردیم كه در فصل 245 ، در 21 اكتبر ، مائسترو پلاسیدو دومینگو اپرای “مانون لسكوت” را اجرا كند ، و در 24 اكتبر با آوازخوان های خود ، در صحنه تاریخی در گالا اجرا خواهد كرد. کنسرت همراه با ارکستر تئاتر بولشوی.
در این فصل چندین سالگرد مهم را جشن خواهیم گرفت. جشنواره ای اختصاص داده شده به 80 سالگی ولادیمیر ویکتوریاویچ واسیلیف در صحنه تاریخی برگزار می شود. در تاریخ 20 نوامبر ، در روز 95 سالگی مایا میخائیلوونا پلیستکایا ، شبی از خاطره او برگزار می شود.
والری بوریسف پاییز 70 سالگی را جشن خواهد گرفت. 17 سال پیش والری ولادیمیرویچ به عنوان مدیر ارشد تئاتر بولشوی آمد و ثمره تلاش های وی برای خودش صحبت می کند. گروه کر تئاتر بولشوی یکی از بهترین گروه های موسیقی نه تنها در روسیه بلکه در جهان است. به مناسبت جشن های والری بوریسف ، در تاریخ 25 اکتبر ، کنسرت سالگردی را با حضور گروه کر ، ارکستر و تکنوازان اپرا برگزار خواهیم کرد.
علیرغم مشکلات فعلی ، ما تعداد پریمیوم های خود را در فصل 245 کاهش نخواهیم داد. اما با توجه به وضعیت دشوار و غیرقابل پیش بینی در جهان ، ما فکر می کردیم برنامه ریزی برتر برای نیمه دوم فصل را عاقلانه تر انجام دهیم.
برترهایی که قبلاً برگزار نشده اند به این فصل موکول شده اند:
در تاریخ 18 دسامبر ، سه باله یک کاره “Dancemania” از ویاچسلاو سامودوروف ، “فصول” اثر آرتمی بلهاکف ، “ساخته شده در بلشوی” ساخته آنتون پیمانوف. 6-8 ماه مه در صحنه اتاق – “خاطرات آن فرانک” اثر گریگوری فرید ، “گل رز سفید” از Udo Zimmermann و 3-6 دسامبر “Peek Seekers” توسط ژرژ بیزت.
چه جدید است ، آنچه ممکن است هنوز در مورد آنها نشنیده اید:
اپرا “سالومه” توسط ریچارد اشتراوس توسط یکی از مشهورترین کارگردانان زمان ما – کلوز گوت. این همکاری مشترک با اپرای متروپولیتن است. این نمایش برتر در 25 ژانویه 2021 در صحنه تاریخی رخ خواهد داد. و تنها فصل بعد سالومه در نیویورک ارائه می شود.
آنا نتبرکو در سه اثر تئاتر بولشوی شرکت خواهد کرد
Tosca ساخته Giacomo Pccini ، که چند سال در کارنامه حضور ندارد ، در تاریخ 22 آوریل در 22 نوامبر به کارگردانی کارگردان و هنرمند ایتالیایی استفانو پودا نمایش داده می شود.
در ماه ژوئن در صحنه تاریخی – پیش پرده اپرای چایکوفسکی “Mazepa” ، که توسط همان تیم خلاق که شما به خوبی از نمایشنامه “Barber of Seville” می شناسید ، منتشر خواهد شد – Evgeny Pisarev (کارگردان) ، Zinovy Margolin (هنرمند) ، اولگا Shaishmelashvili (هنرمند توسط لباس) هادی – توگان سوخیف.
در توسعه یكی از خطوط سیاست رپرتوار سالهای اخیر ما ، با هدف ارائه موسیقی باروك ، نمایش برتر این اپرا توسط G.F را نشان خواهیم داد. “Ariodant” از هندل در صحنه جدید ، به کارگردانی دیوید آلدن ، که شما او را به خوبی از نمایشنامه “بیلی بود” می شناسید.
در صحنه چمبر ، ایوان پوپوفسکی کمدی موسیقی دیمیتری شوستاکوویچ “مسکو-چریوموشکی” را روی صحنه می برد. ایوان مدام در مسکو کار می کند. اجراهای وی در تئاترهای مختلف شهر به صحنه می رود ، او با مرکز آواز گالینا ویشنوفسایا کار زیادی می کند. ایوان پوپوفسکی در یک زمان در تئاتر بولشوی به پیشنهاد مستیسلاو رستروپویچ ، تهیه‌کنندگی از اپرا جنگ و صلح سرگئی پروکوفیف را روی صحنه برد.
در مورد کارهای گروه باله ، فصل آینده آن به روش خاص خود بی نظیر است. تمام اجراهای جدیدی که در رپرتوار ظاهر می شوند ، مخصوصاً برای تیم ما ایجاد می شوند. در واقع ، ما حق بیمه های جهانی را داریم.
مدیر هنری باله زوریخ ، فارغ التحصیل مدرسه Cranko – کریستین اسپوک باله اورلاندو را به موسیقی آنتونین دواوک و مکس ریشتر (24 مارس 2021 ، New Stage) روی صحنه می برد. برای او ، این اولین تجربه ملاقات با هنرمندان ما خواهد بود. و یوری پسوخوف که برعکس همه افراد گروه ما را می شناسد و در سالهای اخیر سه اثر جدید در بولشوی آهنگسازی کرده است ، در پایان فصل به مسکو می آید تا صحنه مرغ دریایی را اجرا کند. ایلیا دموتسکی موسیقی را برای اجرای موسیقی به سفارش تئاتر می نویسد. الكساندر مولوشنكف مدیر جدیدی در این تیم خلاق خواهد شد علاوه بر این ، یک رویداد مهم دیگر در جهان باله ، مسابقه بین المللی باله یوری گریگورویچ خواهد بود که از 5 تا 15 ژوئیه 2021 برگزار می شود.
به این نکته افزوده است که با وجود مشکلات ، ما هنوز هم امیدواریم که تعدادی تور را انجام دهیم. برنامه ریزی شده: تور ارکستر در اروپا؛ عزیمت سنتی بهار سنتی اپرا و ارکستر به فرانسه. نمایش باله “یک قهرمان زمان ما” در اسرائیل؛ “دریاچه قو” و یک کنسرت تکنسین های MOP در تئاتر “Colon” در بوینس آیرس. برای اجرای همه برنامه های خود ، ما به انرژی ، نشاط و البته سلامتی زیادی احتیاج داریم. سلامتی هرکدام از شما و سلامتی تئاتر ما خلاق ، اخلاقی و جسمی است. من فکر می کنم که در مشاغل ما یک روند خلاق جالب تضمین اصلی روحیه و موفقیت خوب است. شروع فصل جدید در شرایط غیرمعمول برای ما ، از همه شما می خواهم که روی چیز اصلی – خلاقیت ، تمرکز کنید و به همین دلیل است که باید با مسئولیت پذیری به تمام موارد احتیاطی که امروز زندگی برای ما پیش می رود ، نزدیک شوید. مراقب همدیگر باشید.
C تالیفات تسلط گیر در سال 1958 آغاز شد ، هنگامی که کلمبیا رکوردز اولین ضربه های جانی ماتیس را به عنوان بزرگترین بازدیدهای جانی بسته بندی کرد. این برچسب قبلاً برای ضبط تک آهنگها هزینه پرداخت کرده بود ، بنابراین این مجموعه مجوز آب دهان برای چاپ مجدد پول را ارائه می داد.
این ترفندی است که امروز نیز ادامه دارد. Queen’s Greatest Hits، Legend by Bob Marley & Wailers و Abba Gold هر کدام بیش از 900 هفته در نمودارهای آلبوم انگلستان به سر می برند و در فهرست 40 برترین انگلستان در کنار مجموعه های جدیدتر مانند الماس توسط التون جان و Timeless توسط زنبور عسل قرار دارند. Gees.
برای هفته نمودار 17 تا 23 ژوئیه ، 13 آلبوم بزرگترین بازدید در 40 مورد برتر ، همانطور که در هفته مقایسه ای در سال 2019 وجود داشت؛ در سال 2017 ، با این حال ، پنج مورد وجود دارد؛ در سال 2014 ، چهار. پس چرا برگشتند؟ قفل کردن و “گوش دادن راحت” به نوعی برای توضیح سنبله فعلی ، اما نه مسیر صعودی در طی یک دهه گذشته است. حتی در عصر جریان واقعی اگر هر آهنگ کلاسیکی را در یک لیست پخش در Spotify بازی می کنید ، می توانید به عنوان بزرگترین بازدید از هنرمندان ، جابجا شوید. قوانین نمودار در سال 2015 تغییر کرده است تا بتواند در ایجاد “آلبوم های معادل جریان” که در آن محبوب ترین آهنگ های یک آلبوم وجود دارد ، به سمت قرار گرفتن نمودارهای خود حساب شود. مارتین تالبوت ، مدیر اجرایی شرکت رسمی نمودار چارت ها توضیح می دهد: “اساساً ما در تلاشیم تا برای آلبوم در محیط جریان ایجاد کنیم.”
اگر آهنگی در چندین آلبوم ظاهر شود ، جریان های مجاز آن به آلبوم بالاترین در نمودارها تعلق می گیرد. Talbot اذعان می کند: “اطلاعاتی که بدست می آوریم به اندازه کافی دقیق نیستند تا بتوانند تشخیص دهند که آیا کسی از Boestian Rapsody از بزرگترین بازدیدهای ملکه یا از یک شب در اپرا [جایی که برای اولین بار ظاهر شده است” بازی کرده است. اقتصاددان آلن کروگر در کتاب خود در سال 2019 ، “تأثیر باند” را بیان کرد ، که “گرایشی برای محبوب تر شدن محبوبیت است”. موفقیت موفقیت بیشتری را بدست می آورد و پیش از برجستگی به صورت نمایی بالا می رود. از این رو استریم یک دایره فضیلت برای بیشترین آلبوم های بازدید ایجاد می کند.
بنابراین باید یک نمودار جداگانه برای بزرگترین بازدیدها وجود داشته باشد تا جلوی گرفتگی شریان ها (نمودارها را بگیرد)؟ 40 بالا؟ تالبوت احتیاط دارد که یک نمودار جدید را در طول شب تنظیم کند ، حتی اگر بیشترین بازدیدها در راهپیمایی باشد. او می گوید: “قوانینی که با عجله وضع شده اند ، خود قوانین ناقص هستند.
Q4 ، سه ماه آخر سال ، به طور معمول بزرگترین پاداش تجاری است که دارای هر دو مهم است. نسخه های جدید و بیشترین بازدیدکننده داشته است که باعث افزایش آب و هوا در فهرست 40 می شود. با این حال ، به عنوان آدل مانند آلبوم آلبوم های جدید خود را به چمن بلند می اندازد ، می تواند عدم توازن در این اکوسیستم تجاری ایجاد کند. هنوز وجود ندارد ، اما مطمئناً سرزمین عجایب زمستانی: بازدیدهای کریسمس جانی ماتیس تنها یک جلسه بازاریابی کاتالوگ است.
آهنگساز برجسته روسی الکساندر بوریسوویچ زوربین سالگرد الماس را در 7 آگوست سال 2020 جشن می گیرد.
الکساندر زوربین یک پدیده بی نظیر در فرهنگ موسیقی ملی است: یک مبتکر و پیشگام ، چه چیز دیگری را باید جستجو کنید ، با جسورانه در مناطقی که آهنگساز شوروی قاطعانه توصیه نمی شود وارد آن شود ، آزمایش می کند و در همان زمان – یک شوالیه زیبایی ، نمی ترسد از آن به عنوان پیرمرد یاد شود. عصری که زیبایی افتخارآمیز نیست.
– اعتقاد بر این است که سالگرد دلیلی برای جمع بندی برخی نتایج است. به خصوص به عنوان مهم در حال حاضر. چه نتیجه ای شما را خوشحال می کند ، و چه چیزی ، شاید شما را ناراحت کند؟
– در اصل ، من از نتایجم راضی هستم. اگرچه امیدوارم که آنها مقدماتی باشند و نهایی نباشند. من هنوز برنامه های بسیاری دارم ، چرخه های ناتمام (چندین چرخه عمل!) و ایده های دیگر
اما آنچه انجام شده است “عادی” است ، همانطور که اکنون می گویند. من شروع کردم ، همانطور که می گویند ، از ابتدا ، و به موفقیت های زیادی رسیدم. من موسیقی های زیادی را در ژانرهای مختلف سروده ام و تقریباً تمام این موسیقی مورد تقاضا است ، پخش می شود ، آواز می خواند ، صحنه می رود ، ضبط می شود ، منتشر می شود – چه چیزی می تواند برای یک آهنگساز مهمتر باشد! من نه کتاب نوشتم – و تقریبا همه آنها به نادر کتابشناسی تبدیل شده اند. من برای فیلم ها موسیقی زیادی نوشتم – 67 فیلم! – و بسیاری از این فیلم ها برای همه افراد ساکن روسیه شناخته شده است. شکایت کردن گناه است
درست است ، لیست جوایز من ، انواع عناوین ، مدالها و موارد دیگر ، فقیر و فقیر است. اما در بعضی مواقع حتی شروع به خوشحال کردن و سرگرم کردن من کرد. اگر نمی خواهید به من پاداش دهید ، من در بین مسئولان فرهنگ از دشمنان دارم – و خدا آنها را بیامرزد من آنها را با نام می شناسم ، آنها را از دید می شناسم. و باشه! من زندگی خود را بدون آن و هیچ چیز زندگی نکردم.
و هنگامی که من در برخی از کنسرت ها اجرا می کنم ، و آنها از من سؤال می کنند: “چگونه می توانم شما را اعلام کنم؟” – من می گویم: “به سادگی اعلام كنید – آهنگساز الكساندر زوربین.” بگذارید شرمنده کسانی باشد که به من پاداش ندادند.
– در کتاب “درباره زمانها ، در مورد موسیقی و در مورد خود” یک کار تایتانیک انجام داده اید – شما اظهار نظر کرده اید ، گفته اید ، تمام خلاقیت های موسیقی خود را مشخص کرده است. همچنین نوعی جمع بندی است. سه سال از انتشار آن می گذرد – در این مدت چه چیز جدیدی از قلم شما بیرون آمده است که در کتاب توضیح داده نشده است؟
– من بسیار کار می کنم ، تمام وقت کار می کنم. در این مدت کتاب “اسرار پشت صحنه و داستان های دیگر” را نوشتم ، آن به تازگی توسط انتشارات “ARSIS” منتشر شده است ، و بسیار موفق است. او ششمین سمفونی را نوشت – یک امتیاز عالی. او نوشتن اپرا-بوفه جدید “روز مبارک” ، چرخه عاشقانه ها را بر اساس اشعار تسواوا به پایان رساند ، 25 مورد از آنها وجود دارد ، و این به مدت دو ساعت ادامه می یابد (کار قبلاً در ایالات متحده و فرانسه انجام شده است) ، موسیقی را برای دو فیلم و چندین اجرا نوشت.
و همین اواخر او اثری به نام “Fantasy Fadolin for Fadolin” نوشت و آن را به پسرم لو زوربین اختصاص داد.
– فادولین چیست؟
– خوب ، این یک ساز موسیقی نادر است. مانند ویولن است ، اما دو رشته دیگر از زیر به آن اضافه می شود: معلوم می شود “mi-la-re-sol” ، و سپس “do” و “fa” – از این رو نام “fa-do-lin” است.
پسرم این بازی را درخشان می کند ، اگرچه وی در واقع ویولن و ویولن است. این دستگاه ابزاری با توانایی های عالی و مجازی و صوتی ، با یک تایبل غنی ، با دامنه بسیار زیاد – از ویولن سل تا ویولن است. تاکنون بیش از بیست نفر آن را در جهان بازی نمی کنند ، اما همه علاقه مندان هستند و معتقدند که این “فادولین” محبوب تر از ویولا نخواهد شد.
لو ، ایرینا و الکساندر زوربینی
– می دانم که مانند پنج سال پیش ، تا آخرین سالگرد ، این پاییز شما در حال برنامه ریزی یک جشنواره بزرگ از خلاقیت خود هستید. به ما بگویید چه چیزهای جالبی در آنجا در انتظار ما هستند ، به ویژه چه چیزی را به عموم مردم توصیه می کنید؟
– اوه ، بله ، جشنواره قرار است با شکوهی برگزار شود. بیش از همه جشنواره های قبلی من … به آن “جدی و آسان” گفته می شود: همانطور که دوست دارید بفهمید! این جشنواره در حال حاضر پنجمین دوره متوالی است. اول پنج روز به طول انجامید ، دو هفته دوم ، سوم در ماه و چهارم چهارم. خوب ، پنجمین باید از 23 سپتامبر تا 14 فوریه ادامه یابد ، یعنی تقریباً شش ماه
بسیاری از برترهای جالب برنامه ریزی شده است. این اپرا “آنا کی.” – کار دیرینه من ، که هشت سال است که به تئاترهای مختلف ارائه می کنم. سلبریتی های آن توسط آنا رودونیوا و سرگئی پلوتوف بر اساس رمان لئو تولستوی نوشته شده است. او به تئاتر بولشوی پیشنهاد کرد ، و توگیم تیمورازوویچ سوخیف محترم نمره را به مدت دو سال نگه داشت و گفت که او واقعاً دوست دارد … و سپس ناگهان نظر خود را تغییر داد و گفت که ما یک تئاتر باله را بر اساس آنا کارنینا اجرا می کنیم ، و ما به همان قطعه دیگر نیازی نداریم. مبحث.
هنگامی که من سعی کردم به او اعتراض کنم که شما در حال بازی دو یوجین Onegin ، هر دو یک اپرا و یک نسخه باله ، و همچنین دو خانم Spades ، همچنین در اپرا و باله هستید ، او مرا نشنیده است.
خوب ، خدا را شکر ، اکنون کنسرتی در تالار چایکوفسکی برگزار می شود ، امیدوارم که آنطور که اکنون آنرا صدا می کنند نیمه کاره باشد. هادی والری پلیانسکی ، کارگردان ایگور یاتسکو ، تکنسین های تئاترهای مختلف مسکو.
همچنین یک اپرا کاملاً جدید جدید “روز مبارک” وجود دارد که من تازه آن را به پایان رسانده ام. این اپرا در ژانر اپرا-بوفا نوشته شده است ، ژانری که مدتهاست فراموش و دفن شده است. فکر می کنم آخرین اپرای عالی طنز ، اپرای پروکوفیف ، بتروتال در یک صومعه است (اگرچه افراد دیگری هم بودند ، اما عالی هم نبودند – توسط خورنیکف ، کابالفسکی و غیره). سال نگارش – 1940.
از آن زمان ، تاکنون برای هیچ کس پیش نیامده است که می توان چیزی خنده دار نوشت ، و در عین حال برای صداهای اپرا و یک ارکستر سمفونیک. و من میخائیل مارفین ، سلبریتی ، تصمیم گرفتم از این فرصت استفاده کنیم. من نمی دانم چه اتفاقی افتاده است ، ما آن را در اجرای برنامه خواهیم دید
این اپرا توسط دو کارگردان جوان به صحنه می رود – پولینا برتن و دمیتری مارکین ، مجری ولادیسلاو لاورریک. گروه کر و ارکستر انجمن فیلارمونیک تولا ، تکنوازهای تئاترهای مختلف در تولید شرکت می کنند.
خوب ، اکنون بقیه را به طور خلاصه ذکر خواهم کرد. کنسرت افتتاحیه این جشنواره در تالار بزرگ: پیش پرده جهانی ششمین سمفونی ، یک کنسرت پیانو توسط پولینا اوستینسایا ، قطعاتی برای ویولن سل – رستم کماچکوف ، مجری – فیلیپ چیژفسکی اجرا خواهد شد.
کنسرت موسیقی آوازی در “هلیکون” برگزار خواهد شد ؛ برنامه هایی برای خوانندگانی چون دمیتری اولیانوف ، واسیلیسا برژانسکایا ، لاریسا آندریوا ، الکسی موچالف ، آندری باتورکین و دیگران در نظر گرفته شده اند.
کنسرتی در خانه بازیگر با نام “خانواده زوربینی” برگزار می شود ، کنسرت آهنگ ها و صحنه ها از موزیکال ها در تئاتر “مدرسه بازی مدرن” و موارد دیگر برگزار می شود. و برای فینال ، ساخت موسیقی کاملاً جدید من در تئاتر اوپرتای مسکو برگزار خواهد شد. آن را Courtesan می نامند. همچنین نمایش برتر دنیا.
– به یاد دارم که اپرا دیگر شما ، آلبرت و ژیزل ، ده سال پیش توسط پلیانسکی کاپلا ارائه شده بود. سرنوشت او چیست ، زیرا طرح او فقط برای مخاطبان ما است ، بنابراین با اضطراب عاشق باله آدانا است؟
– افسوس که هرگز در هیچ تئاتر به صحنه نرفته است. منتقدان بیشتر اوقات آن را نادیده گرفتند و به این اجرا نرسیدند ، مخاطبان خوشحال شدند – اما این همه چیز بود. اما من معتقدم که زمان اجرای این اپرا نیز فرا رسیده است
کاری که به خوبی انجام شده هرگز به هدر نمی رود. و این اپرا ، بهانه بی حرمتی ، به خوبی انجام شده است. و این اولین بخش از یک تریلوژی اپرا است که من آن را “اپرا برای مردم” می نامم. دو مورد دیگر “آنا کی.” و روز مبارک.
– برای عموم مردم “برای مردم” این است که شما یک آهنگساز فیلم ، نویسنده موسیقی و آهنگهای محبوب هستید. آیا این کلیشه بزرگ شده به عنوان نویسنده مخالفان تحصیلی کاملاً آکادمیک به شما کمک کرده یا به شما کمک کرده است؟
– این یک سؤال آسان نیست.
به طور کلی ، زندگی من به طرز عجیبی به سه بخش تقسیم می شود: نوعی فرم سه قسمتی ، انتقام جویانه. در ابتدا ، تا سال 1975 ، من منحصراً موسیقی آکادمیک نوشتم – سمفونی ها ، سونات ها ، کوارتت ها ، oratorios ها و غیره. ، و به قول آنها ، در محافل باریک بسیار مشهور بود. سپس ، در سال 1975 ، او اپرا راک “Orpheus and Eurydice” را نوشت ، یک سال بعد ترانه “Plea” (که جایزه بزرگ Sopot را دریافت کرد) نوشت ، و ناگهان برای همه شناخته شد ، اما فقط به عنوان یک آهنگساز موسیقی پاپ ، موسیقی.
و ما دور می شویم: سفارشات ، تلویزیون ، خوانندگان ، خوانندگان ، سینما ، تئاترها – به سختی وقت داشتم که هر آنچه از من خواسته شده بود را بنویسم. و این برای مدتی ادامه یافت.
و اکنون ، که زندگی زمینی را خیلی فراتر از وسط گذرانده ام ، ناگهان به آغاز بازگشتم. دوباره سمفونی ها را می نویسم ، اپرا آکادمیک می نویسم (بدون راک یا اپرا زونگ) و واقعاً آن را دوست دارم و من به طرز ناچیزی صحنه را ترک کردم. و من به مرحله علاقه ندارم. اما اگر از شما خواسته شود آهنگ بنویسید – خوب ، مثلاً برای یک نمایشنامه یا یک فیلم – می توانم آن را بنویسم. اما فقط با روحیه من ، کاری که می توانم بدون تقلید از رپرها و دستگیرها انجام دهم (قراضه – در بوکس: جنگنده تهاجمی).
الكساندر زوربین. عکس – سرگئی رودونیوف
آهنگ های من صمیمانه ، ملودیک ، روشی که ما به ما آموزش داده اند و روشی که ما آن را آموزش داده ایم. و این واقعیت که آنها مرا در خیابان می شناسند و شروع به تحقیر من می کنند: “اوه ، آن ابرها به رنگ آبی” – خوب ، چه کاری می توانید بکنید! خوبه. چنین سرنوشتی!
– قهرمان سالهای اخیر شما یک اپرا است و نه موسیقیایی که در رابطه با همه برای همه آشنا است: شما اپرای جدید می نویسید ، خودتان اغلب به خانه اپرا می روید ، در مورد اپرا می نویسید ، می نویسید که محصولات آنها (حداقل در گزارشهای درخشان شما از “شهر بزرگ”). چرا اپرا برای شما بسیار هیجان انگیز است – به نظر می رسد بسیاری از همکاران شما مدتهاست پذیرفته اند که این ژانر از هر نظر غیرقابل پیش بینی است؟
– درست است ، من یکی از معدود کسانی هستم که به نوشتن اپرا سنتی ، اپرا برای صدای بل کانتو ، برای یک ارکستر بزرگ ، اپرا با طرح روشن ، بر اساس ادبیات واقعی ادامه می دهم. احتمالاً به این دلیل که در اپرا کلاسیک بزرگ شده ام ، از زمان کودکی به پرونده هایی گوش می دادم که در آن آواز هنرمندان تئاتر بلشوی (به زبان روسی) آواز می خواند و این به نوعی به روح من نفوذ می کرد. به طور کلی ، بسیاری از آهنگسازان در غرب وجود دارند که اپرا می نویسند – اما اینها اپرا کاملاً متفاوت هستند. آنها یا بی نقشه هستند ، یا با یک طرح پوچ ، یا با یک طرح توهین آمیز و قاتلانه – خوب ، مانند اپرا که در آنتورپ دیدم و براساس رمان “خیرخواهانه” جان لیتل ساخته شده است.
این رمان به روسی ترجمه شده است ، می توانید آن را بخوانید. این اعتراف یک مرد SS ، متعصب و منحرف است و می ترسم اگر شروع کنم به تفصیل شرح آنچه در این رمان اتفاق می افتد ، سانسور آن را از دست ندهد. و در اپرا که روی صحنه است – همان چیز ، فقط تشدید می شود. در مورد تماشای و گوش دادن به این اپرا چیزی سادوی ماسوشی وجود دارد. اما هیچ چیز ، مردم فلاندر تحمل می کنند ، احتمالاً به آن عادت کرده اند
اما این برای من نیست. و نه 95 درصد افرادی که می شناسم. و من هرگز اپرا با چنین موضوعی نخواهم نوشت. و آن پنج درصد که آن را دوست دارند – بگذارید خودشان کرم جامعه ، نخبگان را گوش دهند و احساس کنند. و من “اپرا برای مردم” خواهم نوشت.
گرچه من قطعات سختی نیز دارم. به عنوان مثال ، اپرا “دیو کوچولو” که در تئاتر بولشوی در صحنه اتاق اجرا شده است ، نیز در برنامه جشنواره من قرار دارد. در آنجا نیز بسیار زننده و نفرت انگیز است. اما بعد از آن ، مردم با احساس امید ترک می کنند.
این اصلی ترین چیزی است که یک هنرمند باید به مردم بدهد. و من هرگز فراموش نمی کنم. و من معتقدم که اپرا آینده است. فقط برای یک اپرا واقعی …
– به هر حال ، چرا اپرا آنقدر زمین را از دست داده است – در قرن نوزدهم این جریان اصلی بود ، و اکنون خانه های اپرا تقریباً فقط از قرن قبل از اپرا اجرا می کنند؟
– زیرا در قرن بیستم ، بعد از برگ ، ریچارد استراوس ، پروکوفیف ، بریتن ، ناگهان اپرا “یک جاده کج” را گرفتند. کارفرمایان خانه اپرا ، بی وقفه با تشویق منتقدین متعهد و مد لباس های شبه نخبه (و در هر شهر جهان 500-700 نفر وجود دارد) ، شروع به غوطه ور شدن بیشتر و بیشتر به دنیای آوانگارد و پوچ کردند.
اپرای Nono و Wolfgang Riehm ، سریال هفت اپرا با نام “نور” استکهوزن با نام “نور” ، اپراهای کینا سااریائو فنلاندی و انگلیسی توماس آدز – اما آنها کجا هستند؟ من در مورد کیفیت آنها در حال حاضر بحث نخواهم کرد ، اگرچه راز را برای شما بیان می کنم: من آنها را دوست ندارم! اما آنها کجا هستند؟ چه کسی آنها را می گذارد؟ آنها به کدام تئاتر می روند؟ دو یا سه اجرا در یک شهر ، سپس سه سال بعد دو یا سه اجرا در دیگری. و این همه پس از آن – فراموشی ، مرگ
تعداد زیادی از افراد در دنیا وجود ندارند که مایل باشند مبلغ 200 تا 300 دلار را برای تهیه بلیط بپردازند تا گوش دادن به “محافظ” فوق العاده طولانی و کسل کننده ، غالباً بی پروا برای چند ساعت پیاپی انجام دهند.
در این میان ، تمام تئاترهای موسیقی جهان از بیست و یکمین اپرا از قرن نوزدهم به صحنه می روند. و افراد زیادی در همه جا وجود دارند.
– شما این فرصت را دارید که دائماً اپرا مسکو و نیویورک و به طور گسترده تر زندگی موسیقی را با هم مقایسه کنید. آنها چه مشترکاتی دارند و چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟ کدام یک برای شما جالب تر است و چه چیزی؟
– متأسفانه ، اکنون باید در مورد همه چیز در گذشته صحبت کنیم. این بیماری همه گیر ضربه بزرگی به همراه داشته است ، و در درجه اول به هنرمندان ، خوانندگان ، نوازندگان. زندگی در تمام پایتخت های فرهنگی جهان طی چند ماه گذشته به طرز چشمگیری تغییر کرده است و مدت زیادی نخواهد گذشت که به آنچه در گذشته بود بازگردد. در صورت بازگشت او اصلاً.
با این وجود ، باید بگویم که من خوش شانس بودم ، و مدت طولانی ، از اواخر دهه 1980 تا 2020 ، مدام در دو شهر زندگی می کردم ، دو بزرگترین مرکز موسیقی جهان – مسکو و نیویورک … و از تجربه شخصی می گویم که زندگی فرهنگی در آنجا و آنجا زندگی اشباع – و گاه اشباع نشده – با رویدادهای سطح باورنکردنی از سطح بین المللی است. اکنون جایی برای بررسی جدی و مقایسه این دو شهر به معنای فرهنگی نیست. اما فقط چند عدد
حداقل چهار موزه در سطح جهانی در نیویورک وجود دارد: متروپولیتن ، موما ، گوگنهایم و ویتنی. در مسکو فقط دو نفر هستند. اما در مسکو چهار سالن کنسرت در سطح جهانی وجود دارد: هنرستان ، تالار چایکوفسکی ، خانه موسیقی و زریادیه. در نیویورک فقط دو مورد وجود دارد: کارنگی هال و دیوید گفن هال (اگرچه اکنون یک سوم وجود دارد – “ریخته” در تقاطع خیابان 30 و خیابان 10 ، اما تاکنون بسیاری از هنرمندان از آن ناراضی هستند).
در نیویورک ، ارکسترهای سمفونیک از سراسر آمریکا و جهان بی پایان بازی می کنند ، در اینجا می توانید بزرگترین ماستروهای کره زمین را برای یک ماه مشاهده کنید. ارکسترهای عالی و رهبران آنها به ندرت به مسکو می آیند.
اما در نیویورک تنها یک خانه اپرا وجود دارد – اپرا متروپولیتن. درست است که بسیاری آن را بهترین خانه اپرا در جهان می دانند. و در مسکو هفت خانه اپرا وجود دارد – بیش از هر جای دیگر روی زمین. و این خوب است و ما به آن افتخار می کنیم
در نیویورک ، حدود چهل موزیکال تئاتر. و در مسکو – یک و نیم …
البته مسئله در کمیت نیست. این در مورد کیفیت است. و در اینجا من متوقف خواهم شد. زیرا اینها موارد کاملاً متفاوت هستند – زندگی فرهنگی نیویورک و مسکو. در اینجا شما نیاز به نوشتن مقاله جداگانه دارید. یا یک پایان نامه. اما این اتفاق مدتی بعد اتفاق می افتد
– صحبت از پایان نامه. دفعه بعد ، مقاله ای را در مورد مالر نوشتید ، دیرتر – شما او را به عنوان قهرمان سه‌گانه اپرا “Metamorphoses of Love” تبدیل کردید. آیا این یک آهنگساز ویژه برای شماست؟
– بله ، درست است ، مالر همیشه یک نوع نکته خاص برای من بوده است ، “منطقه شهوانی” ویژه در نقشه موسیقی جهان.
من واقعاً در سن 14 سالگی وقتی موسیقی در اتحاد جماهیر شوروی به صدا در نیامد ، موسیقی او را از دست دادم و گرفتن ضبط غیرممکن بود. و با این حال من به نوعی جنجال کشیدم و موفق شدم به چیزی گوش دهم و چیزی درباره او بخوانم. و در سال 1964 كتاب “گوستاو مالر”. نامه ها. خاطراتی »که توسط اینا بارسوا ویرایش شده است و من آن را خواندم. این ، به علاوه نسخه ده جلدی توماس مان ، که تقریباً در همان زمان منتشر شد ، سرنوشت من را تغییر داد – من در اواخر قرن ، و موسیقی گوستاو مالر ، هوادار اروپا شدم.
T به طور بنیادی ، پرش از اتاق نویسندگان به مرحله مرکز پیچیده است. امثال Sia و Pharrell به طرز ماهرانه ای از سازندگان پشت پرده به سمت Behemoths پاپ رفته اند. دیگران ، مانند كری هیلسون و جولیا میشلز ، تلاش كرده اند جای خود را در قسمت فوقانی نمودارهایی پیدا كنند كه در آن اغلب اعتبار آهنگسازی آنها ظاهر می شود ، در عوض شغل های مثمر ثمر را به عنوان كوچك های پاپ بدست می آورند. نه سال از فعالیت خود به عنوان یک هنرمند انفرادی ، MNEK در انگلیس سرانجام هفته اول شماره 1 خود را به ثمر رساند.
اثر جگوار.
این رسوایی است که ویکتوریا مونت خود را پیدا می کند. علی رغم انتشار تعدادی از EP ها از سال 2014 ، این 27 ساله بیشتر به خاطر اعتبار نامه نویسی اش شناخته شده است ، به ویژه رابطه هفت ساله مشترک او با آریانا گراند. آلبوم بعدی با هم در زمینه تشکر از اولی ، آلبوم بعدی نامزد گرمی را از آن خود کرد و تا به امروز فقط دو تک آهنگ شماره 1 ایالات متحده را به گراند داد. همانطور که سیا با ریحانا انجام داد ، ترجمه ملودی متمایز مونت به شکل دهی فوریت های قابل تشخیص و فورا گراند بلافاصله کمک کرد. لیگ ها اما آخرین پروژه او (او از اصطلاح “آلبوم” اجتناب می کند) ، Jaguar ، یک گام جانبی است. بر خلاف اسکله گسترده سونی از EP های قبلی خود ، که او را به تلاش برای شکستن R&B محکم پشت ، ریتم های dancehall و ضربان یادآور روز تولد Timbaland ، باعث شده است که Jaguar به همان اندازه براق و تصفیه شده است که نام آن است ، تولیدی است که با سازهای زنده و برنجی سرگرم کننده است. . با اجتناب از رویکرد فعلی پاپ ، مونت می تواند یک برند لوکس از طراحی خودش بسازد.
او با اطمینان از لحظات پاپی Jaguar با اصطلاحات قابل توجه اعتماد به نفس خود را نشان می دهد. . پس از یک اثر هماهنگ از سازگاری آوازی انباشته ، واژگون و واژگون ، آهنگ عنوان به یک شیار خنجر زده سوراخ شده با شاخ های دلپذیر و لا برونو مریخ تبدیل می شود. تجربه ، که به وضوح مدیون خاموش کردن از دوران وال کوینسی جونز است ، می یابد که مونت در مقابل اشتهای سال 2020 برای دلتنگی دیسکو قلم می زند. اما در میان تولید یکپارچهسازی با سیستمعامل SG لوئیس ، که همچنین دوا لیپا احیا کننده دنباله دار احیا کننده او در آخرین آلبوم خود ، مونت و خواننده مهمان خالد ، صدای خود را پیدا کرده و با یک فیلتر کیهانی ، که دارای مرحله کیهانی است و صدای آنها را محو می کند ، پیدا می کند تا اینکه تقریباً از این محصول قابل تشخیص نیستند. – یک انتخاب جسورانه و زیبا. بلافاصله Punchy برای موفقیت در سیستم عاملهای جریان و رسانه های اجتماعی مهم است ، اما مونت با طراوت به هر فضای آهنگ می دهد تا نفس بکشد.
Victoria Monét: Experience ft Khalid and SG Lewis
به طور مشابه ، او از نرم کردن اشعار خودداری می کند. “زندگی فقط یک رویا است / در اینجا ما در درون آن هستیم و شما در درون من هستید” ، او قبل از اینكه به همسر خود “مانند هواپیما روی پشت من بنشیند ، در اتاق خواب آلود و با رده بندی ایكس X آواز می خواند. اگر نمی توانید آن را نگه دارید. ” رابطه جنسی دهانی بهشتی در Dive است که مانند آبشار آبشار است. او گفت: “من فقط می خواهم ببینم كه بازی سر شما چگونه است” باوجود اینكه ، كاربردهای شن و ماسه شنیدن در مناطق ظریف ، علیرغم این ، مونت آنچه را كه می تواند صداقتاً قابل لمس باشد ، واقعاً مجلل جلوه می دهد.
و غالباً غیر از این ، رابطه جنسی بیش از حد جالب است. ، ترکیبی از ژنت جکسون به سبک اعترافاتی و SZA آهسته ، در زنان غوغا به چشم می خورد (“دختر خیلی طولانی شد / و وقتی آنها را به ناخن های کوتاه می اندازید که احساسات کم حرف است / بدون حفظ”) اگرچه اتفاق خاصی نمی افتد. “) در مورد الاغ شریر ، او fetishisation بدن زنان سیاه پوست را با دادن خودمختاری کامل نسبت به خودش می فرستد. این نگاه های شخصیتی پرخاشگرانه مونت ، سس مخفی جگوار است که نشان دهنده تقسیم واضح بین کار او به عنوان ترانه سرا و هویت او به عنوان یک تکنواز است. ماندگاری تجاری علاوه بر این نکته احساس می کند: قاطعیت Jaguar نشان می دهد که یک هنرمند پایه و اساس میراث خود را گذاشته است ، بازی ناخواسته مورد علاقه پاپ لعنتی خواهد شد.
در وب سایت رسمی شهردار مسکو ، دستور وزارت فرهنگ “در مورد تأیید الزامات اجباری برای رعایت دسترسی کارگران و بازدید کنندگان ساختمانها ، بناها ، سازه ها (محل هایی در آنها) ، در قلمرو سازمان های فرهنگی که فعالیت های تئاتر ، کنسرت و سیرک را با هدف جلوگیری از شیوع عفونت کروناویروس جدید (2019-nCoV) انجام می دهند. “
در این سند ، جزئیات برگزاری مسابقات و اجراهای نمایشی / کنسرت در سازمان های فرهنگی پایتخت و همچنین پذیرش کارمندان و تماشاگران در آنها به تفصیل تنظیم شده است.
به عنوان مثال ، “الزامات” منتشر شده ، ورود بازدیدكنندگان به سینماها ، سیرك ها و سالن های كنسرت در مسكو با دمای بالاتر از 37 درجه و علائم بصری SARS را ممنوع می كند:
“ورود به ساختمانها ، سازه ها ، سازه ها در قلمرو سازمان ديداركنندگان را تنها بعد از نظارت بر دماي بدن با استفاده از تصوير گرمايي يا دماسنج غير تماسي و بازرسي بصري فراهم كنيد. بازدید کنندگان با درجه حرارت بدن بالاتر از 37 درجه و یا علائم دیداری بیماری های تنفسی (سرفه ، آبریزش بینی ، ضعف) در محل مجاز نیستند. ”
خاطرنشان می شود ، در صورت انتظار در ورودی ، بازدید کنندگان باید مطابق با نشانه ها ، حداقل فاصله اجتماعی 1.5 متر را حفظ کنند.
هنگام برگزاری برنامه های فرهنگی و تفریحی و سرگرمی (کنسرت ، اجراها ، اجراها و غیره) در سالن ها ، تئاترهای تابستانی ، در سایر سایتهای سازمانها ، تعداد بازدید کنندگان از چنین رویدادهایی نمی تواند از 50٪ از کل ظرفیت این مکانها فراتر رود. رعایت فاصله اجتماعی آنها
“برای اطلاع بازدید کنندگان <...> در مورد:
c) فاصله اجتماعی 1 صندلی برای بازدید کنندگان شخصی یا گروههای خانوادگی بیش از 5 نفر (این محدودیت در مورد خانواده های بزرگ اعمال نمی شود) یا حداقل برای یک صندلی غیر ثابت حداقل 1 متر. ” blockquote> ظاهراً در تئاترها و سالن های کنسرت پیشنهاد می شود از “صندلی شطرنج” مخاطبان استفاده شود ، که مورد مخالفت بسیاری از چهره های فرهنگی قرار گرفت.
اگر سالن به سبک تخته شطرنج نشسته باشد ، کار سالن Zaryadye بی سود خواهد بود.
همچنین ، از بازدید کنندگان خواسته می شود که تنفس کننده یا ماسک یکبار مصرف را در داخل خانه بپوشند. کنترل این امر و همچنین رعایت فاصله های اجتماعی توسط کارمندان سازمان ها انجام خواهد شد
هنرمندان ارکسترال همچنین به حفظ فاصله اجتماعی در طول تمرینات تشویق می شوند:
“هنگام انجام تمرین های گروهی و عمومی ، ترتیب هنرمندان را در ارکستر با توجه به ویژگی های مربوط به شکل گیری محصولات تنفس برای سازهای بادی انفرادی و ویژگی های نوازندگی سازها (پیوست این موارد)” ترتیب دهید. >
فاصله بین هنرمندان گروههای زهی از 1.5 متر کمتر نیست ؛
فاصله بین مجریان گروه های برنجی حداقل 2 متر است ، در مقابل سازهای بادی لازم است از صفحه های محافظی بیرون زده از زنگ های سازهای مربوطه استفاده کنید ؛
فاصله بین سازهای کوبه ای حداقل 1.5 متر است ؛
فاصله بین harps و صفحه کلید حداقل 1.5 متر است ؛
فاصله بین مجری و هنرمندان ارکستر در طول تمرین حداقل 2 متر و در کنسرت حداقل 1.5 متر است.
اگر مشکلی در خواندن نت در فاصله 1.5 متری بین صندلی ها وجود داشته باشد ، کنسول های جداگانه ای برای هر نوازنده در گروه رشته نصب می شود. “
در همان زمان ،
“در کنسرت ها و اجراها ، از جمله پیش نمایش ها ، ترتیب سنتی موسیقی دانان در ارکستر مجاز است که دارای صفحه های محافظ نصب شده ، در صورت امکان ، در مقابل سازهای بادی نصب می شود.”
در همان زمان ، نمایش هایی با صحنه های جمعیتی با محدودیت هایی برای توزیع مجاز است:
“38. در صورت امکان ، اجرای نمایش هایی با صحنه های کر و جمعیتی با بیش از 70 شرکت کننده محروم می شوند. “
I n 2017 ، لوئیس فونسی و بابا یانکی آمار عالی شماره 1 در تابستان Despacito به نظر می رسید هدر عصر جدیدی که تسلط زبان انگلیسی در پاپ غربی در حال از بین رفتن بود. جریان جهانی از آن زمان اجازه محبوبیت بیش از حد تیتان های K-pop pops BTS ، شکوفایی فلامنکو دلچسب هنرمند اسپانیایی Rosalía و فوق ستاره چند زبانه نیجریه Burna Boy را در میان دیگران فراهم کرده است ، و این نشان می دهد که در آخر ، بازدیدهای غیر انگلیسی زبان فراتر رفته است. تازگی هایی از جمله The Ketchup Song و Dragostea Din Tei.
اما سه تابستان از Despacito ، بریتانیا تحت سلطه پاپ انگلیسی زبان است. موسیقی لاتین تقریباً همان تأثیرگذاری را در اینجا در ایالات متحده نداشته است ، و “Christine and Queens” “Ne me cherche pas، je ne suis plus la، baby” یک انفجار بسیار نادر از فرانسوی ها در رادیو انگلیس بود ، از طریق گذشت ، آهنگ آواز او با Charli XCX سال گذشته. (احساس می کند که آنگل ، آهنگساز بلژیکی ، یکی از بزرگترین هنرمندان جدید فرانسه و بلژیک ، هیچ تلاشی واقعی برای شکسته شدن بازار انگلستان انجام نداده است.) موسیقی ساخته شده توسط جوامع مهاجر غالب در انگلستان ، مانند موسیقی پنگالیایی مانند. bhangra – حتی کراس اوورهایی مانند میزبان رپر بیرمنگام و سازنده استیل بنگلز برای نیروهای فریاد زبانی چند زبانه به نیروهای خود می پیوندند (“همه آپنه ها ، کارلا ها ، گوراها را محکم نگه دارید”) توسط توده ها مصرف نمی شود.
یکی از موفقیتهای غیر انگلیسی یا حداقل فرهنگی متمایز ، موسیقی پاپ Afrobats است ، که مورد تحسین قفقاز غربی آفریقا و فراتر از آن قرار دارد ، و حضور مکرر در فهرست 40 برتر از طریق هنرمندان مستقر در آفریقا یا انگلیس با میراث آفریقا. شركت رسمی Charts به تازگی از معرفی نمودار Afrobats ها خبر داده است تا بتواند سبک های پاپ آفریقایی را با یك اسم همه گیر جمع كند ، برای پیوستن به سایر نمودارهای تخصصی از جمله فلز و رقص. اما برای همه پخش های مثلاً pidgin ، بیشتر این هنرمندان به انگلیسی مستقیم آواز می خوانند.
این را نمی گویم که پاپ غیر آنگلوفونی به هیچ وجه پذیرایی ندارد – امثال Blackpink و BTS به لطف فن های اختصاصی خود ، عرصه ها را فروخته اند. اما اگر به نمودارها به عنوان فشار سنج برای محبوبیت سراسر کشور نگاه می کنیم ، موسیقی غیر انگلیسی به ندرت برجسته می شود. گاهی اوقات وقتی یک هنرمند غربی با آنها همکاری می کند ، ترانه ها در نمودارهای انگلستان نسبتاً موفق می شوند – Halsey در پسر BTS با Luv نمایش داده شد که آن را به شماره 13 تبدیل کرد. مسیر اخیر لیدی گاگا با Blackpink به شماره 17 رسید – اما به نظر می رسد مخاطبان انگلیس برای تعامل با پاپ خارجی به این عنصر Anglophone نیاز دارند. بله ، Despacito در اینجا به شماره 1 رسید ، اما تنها بعد از حضور جاستین بیبر در آن قرار گرفت
البته کلیشه ای دیرینه در مورد مردم انگلیس ، عدم تمایل به یادگیری زبان دیگر است. بریتانیایی ها در خارج از کشور به دلیل صدای بلند و آرام “Parlay-vooz onlay” شناخته شده اند؟ در یک نظرسنجی در سال 2014 ، انگلیس به عنوان سومین کشوری که احتمالاً در اروپا صحبت می کرد ، با یک زبان خارجی صحبت کرد. شاید یک مانع زبان و عدم تمایل به گذشته باشد ، به این معنی که جمعیت عمومی انگلستان کمتر احتمال دارد با آهنگهایی که فوراً درک نمی کنند درگیر شوند. البته این معتبر است همه کشورها هنگامی که نوبت به تبلیغ و پخش رادیویی می رسد ، روی انتشارات محلی تمرکز دارند و منطقی است که ما آهنگهایی را که مربوط به تجربیات خودمان است ، شناسایی کنیم و از آنها لذت ببریم ، که به زبان مادری ما هستند. شاید به همین دلیل است که آلبوم YHLQMDLG هنرمند پورتوریکو YHLQMDLG حتی به صدر 100 در انگلستان نرسید ، اما در ایالات متحده ، جایی که اسپانیایی دومین زبان مجهز است ، در شماره 2 اولین بار شد تا بالاترین نمودار تمام اسپانیایی شود. آلبوم همیشه.
سپس ، همانطور که دیوید بایرن در مقاله عالی خود “من متنفر جهان موسیقی” می نویسد ، هنر “با احساس و نگرش به زندگی ما ارتباط برقرار می کند ، به گونه ای که همزمان شخصی و جهانی باشد”. زبان در درک ما از موسیقی که طنین انداز است نقش ایفا می کند ، اما احساسات برانگیخته شده توسط یک آهنگ خوب اغلب فراتر از آنچه گفته می شود فراتر می رود – همانطور که بایرن می گوید ، این احساس است. همچنین توهین آمیز است که فرض کنید هیچ کس به دنبال معنی معانی آهنگ خارجی نیست ، دقیقاً به همان روشی که ممکن است آنها را از طریق وب سایت متن ترانه Genius درآورد تا معانی متعدد یک نوار رپ مخصوصاً قدرتمند و شاعرانه را بفهمد: بسیاری از آنگلوفون K-pop طرفدار صحبت از تلاش برای یادگیری کره ای از طریق اشعار یک هنرمند است.
در بررسی 2018 آلبوم خود را Love Yourself: Tear ، روزنامه نگار Guardian اظهار داشت که شاید BTS آنقدر محبوب باشد زیرا “اگر تصادفی boyband همه چیز درباره تخیل های خود در مورد مجریان است ، شاید گروهی را که شعر شما نیست. نمی فهمم که یک صفحه ظاهراً خالی را نشان می دهد. هواداران تحریک شده بودند. “به نظر می رسد امروزه ترجمه به صورت آنلاین دشوار است یا درک احساس وجود دارد که غیر از کلمات وجود دارد” ، بیوو بلینکی ، روزنامه نگار موسیقی برزیلی ، در ستون خود برای معاون پاسخ داد.
” meta “” “meta” “”
BlackBink گروه K-pop. عکس: UMusic
از نظر Belinky ، دلیل عدم موفقیت نمودار در ترانه های غیر انگلیسی به دلیل انحصار زبان و فرهنگ انگلیسی است. او به من می گوید: “این ایده انگلیسی را به عنوان تنها زبانی معتبر برای برقراری ارتباط و ایجاد هنر در صورت تمایل ، مرتبط می داند ، که به نوبه خود این ایده را حفظ می کند که کشورهای انگلیسی زبان ، مرکز جهان هستند و کلید اصلی آنچه هنر خوب یا بد است ، موسیقی خوب یا بد. مردم کشورهای آنگلوفون … عادت دارند که از آنها پذیرایی کنند. بنابراین آنها [پاپ غیر انگلیسی] را مسخره می کنند. ” او به نژادهایی با معنای بیشتر در مورد Gangnam Style و Despacito اشاره می کند. “از آنجا که تا زمانی که آن را مسخره می کنید ، مجبور نیستید بپذیرید که تعداد بیشتری از جهان وجود دارد.”
بلینکی در اینجا به طور کلی در مورد کشورهای آنگلوفون صحبت می کند و امتناع صنعت موسیقی از محور موسیقی غیر انگلیسی زبان. به عنوان مثال: جوایز MTV سال گذشته دسته جدیدی را برای K-pop ایجاد کرد ، در حرکتی که بسیاری آن را زنوفوبی تلقی می کردند و این هنرمندان را از دسته بندی های اصلی دور می کردند.
اما چرا انگلیس به طور خاص نسبت به سایر زبانها مقاومت دارد و چرا انحصار بلینکی فرسایش را توصیف نمی کند؟ البته ساده است که این کار را به عنوان یکی دیگر از نشانه های نژاد پرستی نه چندان پنهان این کشور ، رنگ آمیزی کرد. در محیط خصمانه Brexit انگلیس ، شاید مردم ترانه های انگلیسی بخواهند زیرا این ایده را که خارجی ها همه چیز را خراب کرده اند ، درونی کرده اند و بهترین زبان انگلیسی است. این شاید ساده سازی باشد. پرتلاطم تر این راهی است که یک صنعت موسیقی تحت سلطه مردان سفید پوست انگلیس به سمت هنرمندان قهرمان تمایل دارد که داستان زندگی خود را روایت می کنند – و چرا ، غیر از استعداد بارز آنها ، امثال لوئیز کاپالدی ، سام فندر ، تام واکر ، درموت کندی و موارد دیگر مثلاً ، در مقابل یک هنرمند سیاه پوست که موسیقی مشابه و روحانی مثل سامم هنشاو تولید می کند بسیار موفق است. شاید زبان بخشی از تصویری بزرگتر از نحوه تمرکز صنعت و مخاطبان بر آنچه می داند است – متن ترانه ، فرهنگی ، نژادی است.
رینا ساویاما
این عدم تنوع و فراگیر بودن باعث می شود هنرمندانی که از “هنجار” منحرف می شوند ، عجیب و غریب و غیرقابل دسترسی به نظر برسند ، حتی اگر موسیقی که آنها می سازند در واقع چیزی است. نگاهی به رینا ساوایاما ، خواننده ژاپنی-بریتانیایی که پاپ با شکوه معاصر می دهد – و به انگلیسی می خواند. اما علیرغم اینکه مورد تحسین منتقدان قرار گرفته است (اولین آلبوم او Sawayama ، منتشر شده در اوایل سال جاری ، در حال حاضر با 89٪ نمره در بررسی های جمع شده Metacritic) افتخار می کند و مورد تحسین طرفدارانش ، پیکسل ها ، موسیقی او نیست. رسیدن به صدر جدول آلبوم ها یا نمودارهای مجرد. باید این سؤال را مطرح کرد که اگر او یک زن سفیدی بود که همان موسیقی را می خواند ، آیا این اتفاق می افتد؟ این همچنین نشان می دهد که ساوامایا علی رغم اینکه 25 سال در انگلیس زندگی کرده و باقیمانده از زندگی خود ، جوایز عطارد را نیز واجد شرایط نمی داند (وی 29 ساله است). خصومت سیستمی ، زنوفوبی و نژاد پرستی آشکار در این بخش وجود دارد که باید جدا شود.
صنعت موسیقی انگلیس عمدتا از افراد سفیدپوست انگلیس تشکیل شده است (یک گزارش موسیقی UK UK 17.8٪ نمایندگی BAME را نشان می دهد) ، و بنابراین دانش در مورد چگونگی فروش هنرمندانی که خارج از آن معیارهای خاص قرار می گیرند پایین تر از حد ممکن است. این سخنی نیست که بگوییم تغییر به وجود نخواهد آمد – شاید به ویژه اکنون صنعت موسیقی مجبور شود سلسله مراتب مربوط به مسابقه را پس از #TheShowMustBePaused را در نظر بگیرد. نمودارها همچنین ممکن است به یک اندازه بطور فزاینده موفقیتی بدل شوند. واقعیت ویروس در TikTok یا Instagram این است که به طور قابل توجهی برای نسل جوان معنادارتر است – آهنگ Jawsh 685 Laxed (Siren Beat) را بگیرید ، که هفته ها قبل از رسیدن به شماره 1. بر ژنراتورهای Z Z تسلط داشت ، به طور کلی ، جوامع پرشور و پرشور پیرامون K-pop ، عربی هیپ هاپ یا هر صدای غیر انگلیسی دیگری در نهایت به همان اندازه صداهای فرهنگی انبوه معتبر هستند.
تنوع و تغییر ساختار صنعت و همچنین تغییر در نحوه تفکر در مورد موفقیت ، سرانجام می تواند تسلط پاپ انگلیسی زبان در انگلستان را از بین ببرد. اما در حال حاضر ، در Despacito ، نمودار Despacito کمتر به نظر می رسد که شروع یک چیز جدید است و بیشتر شبیه یک تازه کار دیگر است.
T روح و روان ، سرگرم کننده ، دیسکو و فراتر از آن ، خوانندگان زن سیاه با افتخار در جلو آستین های ضبط و روی صحنه ایستادند. سپس ، در سال 1989 ، گروه رقص ایتالیایی Black Box رکورد شماره 1 خود را با نام Ride on Time منتشر کرد. قلاب آوازی پاوربانک آن از اثر لولاتا هالووی در سال 1980 با عنوان Love Sensation نمونه برداری شد ، اما در اعتبارات ، فیلم و آثار هنری ، نه هالووی و نه آواز خوانی که بعداً دوباره آن را ضبط کرده بودند ، در هر کجا یافت می شدند ، در حالی که یک زن متفاوت کاملاً تقلید می کرد. به آهنگ در بالای صفحه.
سال بعد ، لباس کارخانه موسیقی C + C موسیقی آمریکایی Gonna Make You Sweat را منتشر کرد (همه اکنون رقصید) ، دوباره با یک آواز روح قوی ، حسن نیت ارائه داد از مارتا واش از دختران آب و هوا. نام او نیز وجود نداشت
این روند آسیب زا همچنان ادامه دارد و نمونه های آن بیشمار است. سرانجام توسط Kings of Tomorrow ، Night at Shakedown ، 17 by MK – سرودهای رقص پاپ مانند اینها به طور مداوم پخش می شوند و آوازها هسته اصلی موفقیت آنها است ، اما شما زنان سیاه پوست که آنها را می خوانند را نمی شناسید. p>
تولید کننده خانه ، فانک قصاب اخیراً توییت کرد: “آیا ما در مورد آهنگسازان زن سیاه در آهنگهای موسیقی خانگی که برای اصالت استفاده می شوند صحبت خواهیم کرد ، اما هرگز تصویری را برای ویدیوی بازاریابی یا بدتر از آن بدست نمی آوریم که به عنوان بازی برجسته اعتبار داشته باشد؟” آنی مک مک توسط BBC Radio 1 بازتوییت کرد و توجه خواننده ترانه سرا ، کللی لی را به خود جلب کرد. او می گوید: “وقتی این صدای جیر جیر را دیدم ، شروع به صحبت در مورد تجربیات خود کردم.” و سایر زنان سیاه پوست و نژاد مختلط از من برای صحبت کردن تشکر کردند. این اتفاق برای سالهای زیادی اتفاق افتاده است. ”
کلی-لی به خواندن آواز در دو آهنگ انگلستان شماره 1 انگلستان ، هر دو بدون سابقه: من توسط دوک دومانت و جکس جونز U ، و من می خواهم احساس کنم توسط Secondcity. او می گوید: “عجیب است که صدای شما در حال ضبط است ، اما شما به همان شکلی که تهیه کننده هستید احترام نمی گذارید.” او با میشل اسکوفرفی ، نویسنده و خواننده معتبر برای فکر کردن درباره من توسط Artful Dodger صحبت کرد ، که او همچنین آهنگ شماره یک برنده Ivor Novello را نوشت فقط یک کمی توسط Liberty X نوشت. این زوج گروهی از خوانندگان بی نام را جمع کرده اند که می گویند این است زمانی که مشارکت آنها به رسمیت شناخته شده است – و برای آن پرداخت می شود. یک نوار میکس با نسخه های جدید آهنگ های آنها در این ماه منتشر می شود
یکی از هنرمندان در آن نوار که صدای او به هر معنا کم ارزش بود ، شینگای شونیوا ، خواننده پیشرو Noisettes است که هم اکنون به عنوان شینگای در حال ضبط انفرادی است. او آواز دزد دنیز فرر را صدا زد Hey Hey در سال 2009 – در همان سال Noisettes با Don’t Upset Rhythm (Go Baby Go) به شماره 2 نرسید (اما برو کودک برو) – اما آوازهای او بی اعتبار شدند و فقط چند صد پوند و مقاومت از روی لیبل او بدست آوردند. او می گوید: “آنها نمی خواستند كه من با خودم رقابت كنم.”
بسیاری از این زنان سعی کرده اند مشاغل مستقل را به عنوان خواننده های انفرادی ایجاد کنند ، اما ایجاد این جهش دشوار است. لورا ، خواننده ای كه از ما خواسته است كه از نام واقعی خود استفاده نكنیم ، می گوید: “وقتی صدای شما زیاد مورد تقاضا است ، انتخاب بین یك مجرد بودن یا دریافت حقوق ، دشوار است. “شما علیرغم آواز خواندن قلاب ، این شناخت را دریافت نمی کنید – می تواند ناامید کننده باشد وقتی که مانع اعتبار شما را گرفتید ، ناامید کننده هستید ، اما مجریان رادیو فقط می گویند نام سازنده. وقتی آهنگی که من روی آن آواز خواندم ، نیازی به رفتن به بالای صفحه نیستم ، بنابراین باید مطمئن می شدم که آنها نام من را با عنوان منتشر کرده اند. ” بدون آن تصدیق ، مخاطبان اسمی ندارند که بتوانند به آن بپردازند ، و یک حرفه انفرادی سخت تر می شود.
این نه تنها برای فرصت های آینده بلکه در مدت طولانی پس از انتشار یک آهنگ ، تأثیر مالی منفی دارد. لورا می گوید که از آنجا که او از نحوه کار صنعت مطمئن نبود ، به عنوان مجری در آهنگ مورد نظر خود که در سال 2000 به نمایش گذاشت ، ثبت نام نکرد ، بنابراین به دلیل حق امتیاز از دست داد ، وی همچنان در تلاش است تا آن را جبران کند. “لورا می گوید:” تا به امروز ، من از [حق امتیاز شرکت حقوقی] دریافت می کنم که چرا من در بزرگترین آهنگ من که بیش از 20 سال سن دارد ثبت نام نکرده ام. ” “اگر در PPL ثبت نام نکردید ، همان پول را نمی گیرید. دیدن اینکه تهیه کننده چگونه یک آهنگ را خاموش می کند و من همان مبلغ را نمی سازم – کار سختی است. ” شینگای معتقد است که مستندات صنعت نیز او را عقب نگه داشته است. “من هنوز با ناشران مبارزه می کنم و برچسب هایی را برای حقوق موسیقی که هنگام 16 سالگی نوشتم ، ضبط می کنم – این 20 سال پیش است.”
کلی لی می گوید که او به عنوان خواننده جلسه استخدام شده است ، و “اگر ترانه ها به خوبی انجام دهند ، تأثیر مالی بیشتری را نمی فهمیدند. اعتبار گرفتن هرگز به عنوان گزینه ای برای من ذکر نشده بود و چیزی نبود که من تا بعد از بازدید از سوابق در مورد آن می دانستم. اکنون من برای صنعت بسیار عاقلانه تر هستم با این حال بسیاری از خوانندگان هنوز هم با شرم آور از این روش استفاده می کنند. ”
‘وقتی به آمریكا رفتم ، احساس كردم كه باید به اندازه كافی سیاه بنویسم R&B … میشل اسكوفری. عکس: پائولا هاروینگ
برای اسکوفری ، این جایی است که ثروت او در این تجربه به وجود می آید. “اکنون وظیفه ما آموزش خوانندگان جوان و ترانه سرایان در مورد حقوق خود است تا بتوانند از سوءاستفاده خودداری کنند. شما نمی دانید مگر اینکه کسی به شما بگوید. نکته من خواندن ، خواندن ، خواندن خواهد بود! خود را از داستان های دیگر نویسندگان و خوانندگان – مشکلات و پیروزی های آنها مطلع کنید. در مورد حق چاپ ، کنترل حقوق و بازاریابی رسانه های اجتماعی اطلاعات کسب کنید. مهمتر از همه ، به روده خود اعتماد کنید – اگر چیزی خاموش باشد ، به طور عادی اینگونه است. “
روده الیزابت تروی هنگامی که با تولیدکننده هایی مانند MJ Cole کار می کرد ، احساس خوبی داشت – او در سال 2000 در گاراژ 10 بریتانیا خود به نام Crazy Love (آواز دیوانه) آواز خواند. اما پس از آن صنعت شروع به سکوت هنرمندان کرد. او می گوید: “ام جی كول مشغول كارآموزی در لیبل است كه من به آن امضا شده ام.” وی گفت: “او خیلی آدم دوست داشتنی بود و وقتی که یک قرارداد ضبط کرد ، من را در آلبومش آورد. در حدود زمان آن زمان بود که چیزها بیشتر به سمت تولید کننده هدایت می شدند تا هنرمندانه ، که برای من عجیب بود زیرا من با گوش دادن به هنرمندانی چون دیانا راس بزرگ شدم – به عبارت دیگر ، زنانی که اصلی ترین هنرمند معتبر باشند. . هنگامی که Crazy Love منتشر شد ، Troy حتی به عنوان “برجسته” نیز اعتبار پیدا نکرد (گرچه اکنون در سرویس های پخش جریانی نامگذاری شده است). وی می گوید: “به نظر می رسد برخی از برچسب های ضبط شده سعی می کنند خواننده را بی ارزش جلوه دهند ، که همیشه این تقصیر تهیه کننده نیست.”
لورا می گوید که این تا حدودی مربوط به خوانندگان سیاه پوست است که کبوتر شده اند. او می گوید: “من همیشه می شنوم:” ما آنچه را كه شما انجام می دهیم دوست داریم ، اما نمی دانیم كه چگونه آن را به بازار عرضه كنید. ” “حتی اگر آنها می دانند که چگونه همه چیز را به بازار عرضه کنند. آنها این عقیده را پرورش داده اند که افرادی که سوابق می خرند می خواهند شخصی را که شبیه آنها است ، بت پرستی کنند ، بنابراین این روایت تحت فشار قرار گرفته است که زنان سیاه پوست سوابق خود را نمی فروشند ، زیرا اکثر کشورها مانند ما نیستند. ” جوایز و جدول بندی های نمودارها نشان می دهد که این زنان سیاه پوست هستند که این رکوردها را می فروشند ، اما مخاطب از آن آگاه نیستند.
برای Kelli-Leigh ، طبقه بندی موسیقی نیز دستیابی به برخی از خوانندگان را برای مخاطبان اصلی سخت تر کرده است. به نظر می رسد ، برچسب ها مایل نیستند که زنان سیاه پوست را به عنوان ستاره های پاپ سوق دهند ، نه اینکه به عنوان خواننده یا خواننده های R&B. وی می گوید: “در حالی که صدای من روح آور است ، من فکر نمی کنم که آن را در گروه R&B قرار دهد.” اما برای زنان سیاه بسیار آسان است که در این گروه قرار بگیرند. بسیاری از این زنان کاملاً قابل فروش هستند و مانند ستاره های پاپ به نظر می رسند – ما در انگلستان استعداد شگفت انگیزی داریم – اما ما فقط قهرمان خودمان نیستیم. ”
اسكوفري به پديده خواننده هاي زن سياهپوست انگليسي كه به آمريكا مي روند و يك پايگاه هواداري در آنجا مي كشند اشاره مي كند. او می گوید: “نگذشته بود كه استل منفجر شود.” شینگای می گوید Noisettes تنها پس از امضای Motown در انگلستان در انگلستان امضا شده است. اما اسکوفری استدلال می کند که “ما نمی خواهیم همه استعدادهای ما صادر شود” و اینکه ایالات متحده مشکلات کلیشه ای خود را دارد: “من یک نویسنده پاپ هستم اما مردم همیشه تصور می کردند که من نیستم. هنگامی که من به انگلیس ، به انگلیسی بودن ، به آمریکا آمدم ، احساس کردم که باید سیاه کنم تا R&B بنویسم. من نمی دانستم که کجا نشسته ام ، بنابراین پیدا کردن فضای من دشوار بود. ”
لورا معتقد است که این پیش فرض ها توسط رنگ پردازی تشدید شده است ، به طوری که خوانندگان پوست سفید یا سبکتر از فضای خوانندگان تیره پوست می گیرند. خواننده هایی چون بکی هیل ، رای و الا اایر در کنار تولیدکنندگان مردشان اعتبار کسب کرده اند و به جلوی آهنگ های خود می روند ، در حالی که خوانندگان پوست تیره مانند لورا و شینگای این چنین نیستند. همچنین ، به بزرگترین ستاره های پاپ زن انگلیس در سال های اخیر فکر کنید ، که همه آنها نژاد سفید و یا مختلط هستند: دوا لیپا ، لیتل میکس ، جس گلی ، مابل ، آن ماری.
شینگای پیشنهاد می کند: “من الگوی مشخصی با موسیقی رقص زیادی پیدا کرده ام.” “با آوازهایی مانند Rudimental یا Sigala ، این آهنگ ها با آواز خوانندگان نژاد سفید یا مختلط بوده اند که واقعاً منفجر شده اند ، با وجود این که آنها با بسیاری از خوانندگان بسیار با استعداد تیره پوست در آهنگ های آلبوم همکاری می کنند.” او معتقد است که وقتی خوانندگان سیاه فرصتی می گیرند ، “این یک وضعیت یک و یک است. به من گفته شده است که چون آلبوم Ray BLK یا Laura Mvula منتشر می شود ، آلبوم من قابل هل دادن نیست. این بر عزت نفس شما به عنوان یک هنرمند سیاه تأثیر می گذارد – چیزی در هسته صنعت موسیقی پوسیده است. ”
با همه این گفته ها ، حمایت اخیر از جنبش Black Lives Matter از صنعت موسیقی ، و ایجاد ائتلاف موسیقی سیاه – گروهی از مدیران موسیقی سیاه انگلیس که خواستار ابتکاراتی مانند آموزش اجباری تعصب هستند – حاکی از تغییر است. ممکنه بیاد. چند تغییر اساسی وجود دارد که این زنان دوست دارند ببینند. کلی لی می گوید: “برابری و فرصت عالی برای زنانی مانند ما.” “من سرمایه گذاری بیشتری را از برچسب ها و رادیو دوست دارم ، و این را ببینم که این زنان بیشتر به امضاء می رسند – یا قدردانی بیشتری از کسانی که مستقل کار می کنند.”
بدون اینکه همیشه بدانیم ، سالهاست که صدای این زنان را می شنویم. اکنون زمان آن رسیده که واقعاً گوش کنیم.
• اولین آلبوم زندگی ، صدا و ابعاد شینگای قرار است در ماه سپتامبر منتشر شود.
آنتون پیمونف ، رئیس جدید شرکت باله پرم ، در مورد فصل آینده صحبت می کند.
تئاتر اپرا و باله پرم برنامه های خود را برای فصل بعد و رئیس جدید گروه باله – آنتون پیمونف ارائه می دهد.
سال گذشته ، تئاتر تئودور رونزیس را از دست داد ، این تابستان خداحافظی کرد با یکی دیگر از چهره های کلیدی دهه گذشته – الکسی میرووشنیکو
آنتور پیمونوف طراح نگار جانشین وی شد. او به Rossiyskaya Gazeta گفت چگونه پرم بالت را می بیند و برای این کار چه کاری انجام می دهد.
– تئاترهای سراسر دنیا اکنون در شرایطی که وجود داشته باشد در گمنام و سوء تفاهم قرار دارند و در پروم هدف و برنامه های خلاقانه شما اعلام می شود. چه حسی دارد؟
– من نمی دانم چه زمانی خواهیم توانست نمایش های اول را ارائه دهیم. ما تلاش می کنیم تا در نیمه دوم شهریور این اتفاق بیفتد و بسیار امیدواریم که موج دوم کرونا ویروس نداشته باشیم. در مورد احساسات شخصی من ، من از هیجان مثبت فوق العاده ای برخوردار هستم ، زیرا خانه اپرای پرم یکی از تئاترهای پیشرو در کشور است ، گروه باله آن دارای اعتبار بین المللی است و همه برنامه ها و ایده ها باید از نوار بالایی که پیشینیان من تعیین کرده اند ، برآورده کنند.
من مسئولیت زیادی احساس می کنم ، اما این فقط من را خوشحال می کند ، زیرا من پتانسیل هنرمندان را می دانم و می دانم که چقدر می توانید با آنها کار کنید. بعد از پایان فصل گذشته خراشیده شد – به دلیل انزوا خودم ، اجرای نمایش من در تئاتر بولشوی تقریباً بعد از تمرین لباس مجبور شد به تعویق بیفتد ، آماده سازی برای یک نمایش برتر دیگر در یکاترینبورگ قطع شد ، من مشتاقانه منتظر بازگشت به محل کار هستم.
– آیا گروه محلی ناشناخته ناشناس برای شما نیست؟ شما بارها و بارها با دانشکده رقص رقص پرم همکاری کرده اید ، که از آن تشکیل شده است.
– بله ، من با برخی از هنرمندان فعلی در مدرسه کار کردم. اما افرادی که به تئاتر موسیقی علاقه دارند عموماً عادت دارند آنچه را که در پرم اتفاق می افتد پیروی کنند. علاوه بر این ، گروه موسیقی سالانه در سن پترزبورگ و مسکو اجرا می کنند. در سالهای اخیر من اجراهای الکسی میرووشنیچنکو – سردبیران دریاچه سوان و مغز مغز را دیده ام. من دیدم که چگونه افراد پرم بالانچین را اجرا می کنند – تماشای آن شاد بود
در La Bayadère ، بدن زن باله مرا تحت تأثیر سطح خود قرار داد ، که از یک گروه استانی انتظار نمی رود. پرم بسیار افتخار می کند که سنت آنها در دوران جنگ توسط تخلیه کنندگان تئاتر کیروف و مکتب واگانوفسکی گذاشته شده است و از اجراها مشخص است که این ارتباط قطع نشده است.
– اساساً توافق نامه ای در مورد قرار ملاقات شما حتی قبل از انزوا انجام شده است. آیا برنامه های خود را با در نظر گرفتن وضعیت فعلی در نظر گرفته اید؟
– فصل اول مهم ترین است. من باید به تیم ملحق شوم ، تا در حد امکان با توانایی های هنرمندان آشنا شوم ، به آنها فرصتی بدهم تا با سبک کاری من عادت کنند. من بلافاصله شروع به فکر کردن درباره فیلم برتر کردم ، زیرا باید یک جمله واضح و موجز باشد. اما وقتی ناگهان کار در ماه مارس قطع شد ، تمام برنامه های بهار تئاتر به ابتدای فصل 2020-2021 منتقل شدند.
رقابت باله Arabesque و از سرگیری باله ولادیمیر واسیلیف Anyuta به اکتبر به تعویق افتاد. از سرگیری باله های یک کاره توسط الکسی میرووشنیچنکو “تغییرات در موضوع روکوکو” و “جستر” حتی قبل از آنها نیز باید اتفاق بیفتد. بنابراین نیمه اول این فصل شلوغ بود و اکنون ما به طور جدی بحث می کنیم که کدام باله را می توانیم بعد از سال نو منتشر کنیم. برنامه ریزی یک نمایش بزرگ اشتباه است. ما در حال فکر کردن هستیم که چگونه یک باله یک کاره را با کمترین هزینه تولید کنیم که بتواند من را به عنوان یک طراح رقص معرفی کند و سطح بالایی از گروه را نشان دهد. من می خواهم یک آب پرتقال غلیظ درست کنم.
Anton Pimonov: “روسیه کشوری باله نیست”
– به نظر شما چگونه پوستر باید از چنین استراحت طولانی مراقبت کند؟
– من فکر می کنم کار اصلی این است که از اجرای های مورد علاقه خود شروع کنید ، به طوری که بیننده احساس کند که همه چیز در دست است ، همه چیز نظم دارد. من دوست دارم که این دریاچه سوان ، لا بیادره یا جیزل کوتاه تر دو کاره باشد. همه این اجراها یکی از مؤلفه های اصلی پوستر هستند و باید باقی بمانند. اما اکنون همه چیز به سمت این واقعیت است که اولین اجراها شامل بازیگران کوچکی از هنرمندان می شود
– در دهه 1990 ، پرم شروع به تسلط بر باله های بالانچین کرد ، تا این اواخر محصولاتی توسط رابینز ، کیلیان ، فورسیث ، اختصاصی برای روسیه به وجود آمد که به دلایل مالی از رپرتوار خارج شد. آیا امیدی به احیا آنها وجود دارد؟
– تجدید Les Noces Kilian و جزئیات دوم Forsyth – در آینده نزدیک. اکنون بستگی به باز کردن مرزها دارد. من همچنین می خواهم یک Forsyth جدید دریافت کنم ، که هنوز در پرم رقص نشده است. زیرا یک گروه که دارای باله های کلاسیک کلیدی ، اجرای Balanchine و Forsyth است ، همیشه به شکل و لحن خواهد بود. این بهترین “غذا” برای لباس رقصندگان است.
– اساس پوستر باله تئاتر ، کلاسیک های سن پترزبورگ قرن نوزدهم بود که با تولیدات نمادین غربی قرن بیستم و اجراهای نویسنده میرووشنیچو رقیق شد. آیا قصد دارید این تصویر گروهی را تصحیح کنید؟
– این تصویر پرم را به یک تئاتر مشهور بین المللی تبدیل کرد. وظیفه من آسیب رساندن نیست بلکه ایجاد کار ما است. کلاسیک ها باید پایه و اساس باقی بمانند. اما ما در قرن بیست و یکم زندگی می کنیم. دوست دارم نام ها و عناوین جدیدی را با ما ببینم. در حالی که ما در حال انزوا هستیم ، من نمی توانم اسامی را بیان کنم ، اما ما با مدیر کل تئاتر ، آندری بوریسف ، در مورد امکانات مختلف صحبت می کنیم.
الکسی میرووشنیچنکو: “در رقص شناسی می خواهم روسی صحبت کنم”
– در فصول اخیر ، هنگامی که تئاتر بدون تعدادی از هنرمندان برجسته آن باقی مانده بود ، آنها به طور فزاینده ای دعوت ستاره ها – ناتالیا اوسیپووا ، ماریا الکساندرووا و ولادیسلاو لانتاتوف شدند. این سنت را ادامه دهید؟
– تا آنجا که می بینم ، در پرم کودکان این مدرسه بعد از فارغ التحصیلی آرزو دارند که به سن پترزبورگ یا مسکو عزیمت کنند. من هنوز ماهیت این مسئله را نمی دانم و نمی فهمم که این تمایل به حل شدن حتی در یک قطعه شهری ناچیز ، جایی که آنها یک تئاتر خیره کننده را در طول جاده با یک کارنامه منحصر به فرد و فرصت هایی برای خود تحقق بخشیدن دارند ، که در آن بسیاری می خواهند کار کنند. امسال ، نه فارغ التحصیل جوان با استعداد ، نه تنها از پرم ، به گروه می پیوندند. این تئاتر جوانانی را استخدام می کند که از قبل نام خود را دارند ، شهرت کسب کرده اند. الكسی اخیراً پنج رقصنده برزیلی را دعوت كرده است كه از پتانسیل خوبی برخوردار هستند. برای من جالب تر و ارزشمندتر این است که ستاره ای را از این بچه ها بیرون بیاورم تا اینکه آنها را از بیرون دعوت کنم. اما میهمانان ، هم از هنرمندان و هم از مخاطبان تغذیه می کنند ، به این احساسات اضافی می پردازند و می فهمند که در پرم یک تئاتر با شهرت بسیار بالایی وجود دارد ، جایی که اجرای آن برای هر ستاره معتبر است.
– کارهای شما در یکاترینبورگ به شما چه کرد و آیا می خواهید با این تئاتر ارتباط برقرار کنید؟
– من به لطف دعوت اسلوا سامودوروف سه سال در یكاترینبورگ گذراندم. این تجربه ای ارزشمند در کارهای اداری و مدیریتی است. شما کمی متفاوت فکر می کنید – نه تنها در مورد اجراهای خود فکر کنید ، بلکه الگوریتم کل کار گروه را نیز برنامه ریزی کنید. طبیعتاً ، اسلوا بیشتر کارها را انجام می داد ، همیشه سعی می کردم کمک کنم. برای من ، اسلوا مثالی است: چگونه او در تمرینات ، چگونه با او ارتباط برقرار می کند – همیشه به طرز دیپلماتیک – با هنرمندان ، چگونه او سیاست کارنامه خود را بنا می کند.
امروز او یکی از پیشگامان پیشکسوت کشورمان است و من می خواهم او در آینده ای نزدیک کار جدیدی را برای پرم انجام دهد. و فکر می کنم ایده تورهای مبادله ای بین تئاترهای ما صحیح است. قرار بود اولین آنها در ماه مه برگزار شود ، اما مانند همه برنامه های بهار ، آنها لغو شدند. اما من می خواهم این پل خلاق را حفظ کنم.
– گروه از امروز کار خود را از سر می گیرند. اکنون به چه شکلی امکان پذیر است؟
– ما دستورالعمل Rospotrebnadzor را رعایت خواهیم کرد. خواهیم فهمید که چه تعداد هنرمند می توانند همزمان در دو سالن باله ما باشند ، مسافت را حفظ خواهیم کرد. بعد از سه ماه بدون کار ، اولین کار این است که بدون آسیب دیدگی دوباره به حالت خود برگردید. ما روزانه چندین درس را در شیفت برگزار می کنیم. در ابتدا ، به نظرم می رسد که نباید در مورد تمرینات به یاد داشته باشید
راهنما RG
39 ساله آنتون پیمونوف پس از فارغ التحصیلی در آکادمی واگانانو بیش از 10 سال در تئاتر ماریینسکی رقصید. در سال 2012 او اولین حضور خود را به عنوان رقصنده در آنجا انجام داد. از سال 2017 – معاون هنری باله “باله اپرای اورال” (یکاترینبورگ). از سال 2020 – رئیس گروه باله تئاتر اپرا و باله پرم. برنده جایزه تئاتر ملی “ماسک طلایی” در نامزد “بهترین استاد باله / طنز نویسان” (2017).
آنتون پیمونف ، رئیس جدید شرکت باله پرم ، در مورد فصل آینده صحبت می کند.
تئاتر اپرا و باله پرم برنامه های خود را برای فصل بعد و رئیس جدید گروه باله – آنتون پیمونف ارائه می دهد.
سال گذشته تئاتر تئودور مونگیزیس را از دست داد ، این تابستان خداحافظی کرد با یکی دیگر از چهره های کلیدی دهه گذشته – الکسی میرووشنیکو
آنتور پیمونوف طراح نگار جانشین وی شد. او به Rossiyskaya Gazeta در مورد دیدگاه خود در مورد باله پرم و آنچه می خواهد برای این کار انجام دهد ، گفت.
– تئاترهای سراسر دنیا اکنون در شرایطی که وجود داشته باشد در گمنام و سوء تفاهم قرار دارند و در پروم هدف و برنامه های خلاقانه شما اعلام می شود. چه حسی دارد؟
– من نمی دانم چه زمانی خواهیم توانست نمایش های اول را ارائه دهیم. ما تلاش می کنیم تا در نیمه دوم شهریور این اتفاق بیفتد و بسیار امیدواریم که موج دوم کرونا ویروس نداشته باشیم. در مورد احساسات شخصی من ، من بسیار هیجان مثبت دارم ، زیرا خانه اپرای پرم یکی از تئاترهای پیشرو در کشور است ، گروه باله آن از اعتبار بین المللی برخوردار است و همه برنامه ها و ایده ها باید از نوار بالایی که پیشینیان من تعیین کرده اند ، برآورده کنند.
من مسئولیت زیادی احساس می کنم ، اما این فقط من را خوشحال می کند ، زیرا من پتانسیل هنرمندان را می دانم و می دانم که چقدر می توانید با آنها کار کنید. بعد از پایان فصل گذشته خراشیده شد – به دلیل انزوا خودم ، تقریباً بعد از تمرین لباس ، پیش نمایش من در بلشوی به تعویق افتاد ، آماده سازی برای یک نمایش برتر دیگر در یکاترینبورگ قطع شد ، من مشتاقانه منتظر بازگشت به محل کار هستم.
– آیا گروه محلی ناشناخته ناشناس برای شما نیست؟ شما بارها و بارها با دانشکده رقص رقص پرم همکاری کرده اید ، که از آن تشکیل شده است.
– بله ، من با برخی از هنرمندان فعلی در مدرسه کار کردم. اما افرادی که به تئاتر موسیقی علاقه دارند عموماً عادت دارند آنچه را که در پرم اتفاق می افتد پیروی کنند. علاوه بر این ، گروه موسیقی سالانه در سن پترزبورگ و مسکو اجرا می کنند. در سالهای اخیر من اجراهای الکسی میرووشنیچنکو – سردبیران دریاچه سوان و مغز مغز را دیده ام. من دیدم که چگونه افراد پرم بالانچین را اجرا می کنند – تماشای آن شاد بود
در La Bayadère ، بدن زن باله مرا تحت تأثیر سطح خود قرار داد ، که از یک گروه استانی انتظار نمی رود. پرم بسیار افتخار می کند که سنت آنها در دوران جنگ توسط تخلیه کنندگان تئاتر کیروف و مکتب واگانوفسکی گذاشته شده است و از اجراها مشخص است که این ارتباط قطع نشده است.
– اساساً توافق نامه ای در مورد قرار ملاقات شما حتی قبل از انزوا انجام شده است. آیا برنامه های خود را با در نظر گرفتن وضعیت فعلی در نظر گرفته اید؟
– فصل اول مهم ترین است. من باید به تیم بپیوندم ، تا در حد امکان با توانایی های هنرمندان آشنا شوم و این فرصت را به آنها بدهم تا با سبک کاری من عادت کنند. من بلافاصله شروع به فکر کردن درباره فیلم برتر کردم ، زیرا باید یک جمله واضح و موجز باشد. اما وقتی ناگهان کار در ماه مارس قطع شد ، تمام برنامه های بهار تئاتر به ابتدای فصل 2020-2021 منتقل شدند.
رقابت باله Arabesque و از سرگیری باله ولادیمیر واسیلیف Anyuta به اکتبر به تعویق افتاد. حتی قبل از آنها ، از سرگیری باله های یکجانبه توسط الکسی میرووشنیشنکو “تنوع در یک موضوع روکوکو” و “جستر” باید صورت گیرد. بنابراین نیمه اول این فصل شلوغ بود و اکنون ما به طور جدی بحث می کنیم که کدام باله را می توانیم بعد از سال نو منتشر کنیم. برنامه ریزی یک نمایش بزرگ اشتباه است. ما در حال فکر کردن هستیم که چگونه یک باله یک کاره را با کمترین هزینه تولید کنیم که بتواند من را به عنوان یک طراح رقص معرفی کند و سطح بالایی از گروه را نشان دهد. من می خواهم یک آب پرتقال غلیظ درست کنم.
Anton Pimonov: “روسیه کشوری باله نیست”
– به نظر شما چگونه پوستر باید از چنین استراحت طولانی مراقبت کند؟
– من فکر می کنم کار اصلی این است که از اجرای های مورد علاقه خود شروع کنید ، به طوری که بیننده احساس کند که همه چیز در دست است ، همه چیز نظم دارد. من دوست دارم که این دریاچه سوان ، لا بیادره یا جیزل کوتاه تر دو کاره باشد. همه این اجراها یکی از مؤلفه های اصلی پوستر هستند و باید باقی بمانند. اما اکنون همه چیز به سمت این واقعیت است که اولین اجراها شامل بازیگران کوچکی از هنرمندان می شود
– در دهه 1990 ، پرم شروع به تسلط بر باله های بالانچین کرد ، تا همین اواخر تولیدات رابینز ، کیلیان ، فورسیث ، منحصر به روسیه ، وجود داشت که به دلایل مالی از رپرتوار خارج شدند. آیا امیدی به احیا آنها وجود دارد؟
– تجدید Les Noces Kilian و جزئیات دوم Forsyth – در آینده نزدیک. اکنون بستگی به باز کردن مرزها دارد. من همچنین می خواهم یک Forsyth جدید دریافت کنم ، که هنوز در پرم رقص نشده است. زیرا یک گروه که دارای باله های کلاسیک کلیدی ، اجرای Balanchine و Forsyth است ، همیشه به شکل و لحن خواهد بود. این بهترین “غذا” برای لباس رقصندگان است.
– مبنای پوستر باله تئاتر ، کلاسیک های سن پترزبورگ قرن نوزدهم بود که با تولیدات نمادین غربی قرن بیستم و اجراهای نویسنده میرووشنیچو رقیق شد. آیا قصد دارید این تصویر گروهی را تصحیح کنید؟
– این تصویر پرم را به یک تئاتر مشهور بین المللی تبدیل کرد. وظیفه من آسیب رساندن نیست بلکه ایجاد کار ما است. کلاسیک ها باید پایه و اساس باقی بمانند. اما ما در قرن بیست و یکم زندگی می کنیم. دوست دارم نام ها و عناوین جدیدی را با ما ببینم. در حالی که ما در انزوا هستیم ، من نمی توانم اسامی را نامگذاری کنم ، اما ما با مدیر کل تئاتر ، آندری بوریسف ، در مورد امکانات مختلف صحبت می کنیم.
الکسی میرووشنیچنکو: “در رقص شناسی می خواهم روسی صحبت کنم”
– در فصول اخیر ، هنگامی که تئاتر بدون تعدادی از هنرمندان برجسته آن باقی مانده بود ، آنها به طور فزاینده ای دعوت ستاره ها – ناتالیا اوسیپووا ، ماریا الکساندرووا و ولادیسلاو لانتاتوف شدند. این سنت را ادامه دهید؟
– تا آنجا که می بینم ، در پرم کودکان این مدرسه بعد از فارغ التحصیلی آرزو دارند که به سن پترزبورگ یا مسکو عزیمت کنند. من هنوز ماهیت این مسئله را نمی دانم و نمی فهمم این تمایل برای حل شدن حتی در یک گروه غیرقابل مشاهده کلانشهر کجاست ، هنگامی که آنها یک تئاتر خیره کننده را در طول جاده با یک کارنامه منحصر به فرد و فرصت هایی برای خود تحقق بخشیدن دارند ، که در آن بسیاری می خواهند کار کنند.
امسال ، نه فارغ التحصیل جوان با استعداد ، نه تنها از پرم ، به گروه می پیوندند. این تئاتر جوانانی را استخدام می کند که از قبل نام خود را دارند ، شهرت کسب کرده اند. الكسی اخیراً پنج رقصنده برزیلی را دعوت كرده است كه از پتانسیل خوبی برخوردار هستند. برای من جالب تر و ارزشمندتر این است که ستاره ای را از این بچه ها بیرون بیاورم تا اینکه آنها را از بیرون دعوت کنم. اما میهمانان ، هم از هنرمندان و هم از مخاطبان تغذیه می کنند ، به این احساسات اضافی می پردازند و می فهمند که در پرم یک تئاتر با شهرت بسیار بالایی وجود دارد ، جایی که اجرای آن برای هر ستاره معتبر است.
– کارهای شما در یکاترینبورگ به شما چه کرد و آیا می خواهید با این تئاتر ارتباط برقرار کنید؟
– من به لطف دعوت اسلوا سامودوروف سه سال در یكاترینبورگ گذراندم. این تجربه ای ارزشمند در کارهای اداری و مدیریتی است. شما کمی متفاوت فکر می کنید – نه تنها در مورد اجراهای خود فکر کنید ، بلکه الگوریتم کل کار گروه را نیز برنامه ریزی کنید. طبیعتاً ، اسلوا بیشتر کارها را انجام می داد ، همیشه سعی می کردم کمک کنم. برای من ، اسلوا مثالی است: چگونه او در تمرینات ، چگونه با او ارتباط برقرار می کند – همیشه به طرز دیپلماتیک – با هنرمندان ، چگونه او سیاست کارنامه خود را بنا می کند.
امروز او یکی از پیشروان رقصنده کشورمان است و من می خواهم او در آینده ای نزدیک کار جدیدی را برای پرم انجام دهد. و فکر می کنم ایده تورهای مبادله ای بین تئاترهای ما صحیح است. قرار بود اولین آنها در ماه مه برگزار شود ، اما مانند همه برنامه های بهار ، آنها لغو شدند. اما من می خواهم این پل خلاق را حفظ کنم.
– گروه از امروز کار خود را از سر می گیرند. اکنون به چه شکلی امکان پذیر است؟
– ما دستورالعمل Rospotrebnadzor را رعایت خواهیم کرد. خواهیم فهمید که چه تعداد هنرمند می توانند همزمان در دو سالن باله ما باشند ، مسافت را حفظ خواهیم کرد. بعد از سه ماه بدون کار ، اولین کار این است که بدون آسیب دیدگی دوباره به حالت خود برگردید. ما روزانه چندین درس را در شیفت برگزار می کنیم. در ابتدا ، به نظرم می رسد که نباید در مورد تمرینات به یاد داشته باشید
راهنما RG
39 ساله آنتون پیمونوف پس از فارغ التحصیلی در آکادمی واگانانو بیش از 10 سال در تئاتر ماریینسکی رقصید. در سال 2012 او اولین حضور خود را به عنوان رقصنده در آنجا انجام داد. از سال 2017 – معاون هنری باله “باله اپرای اورال” (یکاترینبورگ). از سال 2020 – رئیس گروه باله تئاتر اپرا و باله پرم. برنده جایزه تئاتر ملی “ماسک طلایی” در نامزد “بهترین استاد باله / طنز نویسان” (2017).
